ก่อนอื่น ผมชื่อ ฟลุ๊ค เรียนอยู่ ม.5 ในปัจจุบันกำลังขึ้น ม.6 หลังจากตัดใจมาได้ 1 ปีครึ่ง ผมบอกได้เลย คุณจะไม่มีทางลืมคนที่คุณเคยรักหมดใจได้หรอก คุณตายเท่านั้น ถึงจะลืมได้...
... เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือช่วงเวลาที่ผมเจอเธอ คือ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ.2555 เวลา 23.45 น. ณ หอนาฬิกาอุทัยธานี (ผมจำได้แม่นมากแม้จะผ่านมา 3-4 ปีก็ตาม) ผมได้ไปเดินเล่นพลางๆ ก่อนจะถึงเวลา เค้าดาวขึ้นปีใหม่ 2556 นั่นเอง ซึ่งผมได้เดินเล่น ซุ้มปาโป่ง สายตา ของผมได้มองไปยัง ผู้หญิงคนหนึ่ง ผมไม่รู้ว่า เธอน่ารักขนาดไหนตอนนั้น รู้แค่ว่า มันละสายตาจาก เธอคนนั้นไม่ได้ เหมือนติดอยู่ในมนต์สะกด เพียงจ้องรอยยิ้มอันสดใส แม้จะเป็นตอนกลางคืน ผมก็มีความรุ้สึกสดใส โลกมันสว่างไปหมด 5555 นั่นก็เวลาเพียงเสี้ยวนาที จากวันเค้าดาว ตอนนั้น ผมอยู่ ม.2 ปลายๆ จะจบแล้ว ก็ไม่ได้เจอเธอคนนั้นอีกเลย ผมก็เริ่มลืมความรู้สึกไปตามกาลเวลา แต่แล้ว ผมก็มาได้เจอเธออีกครั้ง ในวันเปิดภาคเรียนปีการศึกษาใหม่ วันแรกเลยครับ (ก่อนหน้านี้เธอคนนั้นเรียนอยู่อีกโรงเรียนนึง) มันเป็น วิชาแรก คือ คอมพิวเตอร์ ผมก็เดินไปเรียนกับเพื่อนตามภาษา แต่แล้ว ก่อนจะขึ้นตึก เธอคนนั้นเดินผ่าน พร้อมหันมามองผม และส่งยิ้มให้อย่างน่ารักเหลือเกิน ทำให้ผมชะงักไป 30 วินาที ได้ ก่อนจะขึ้นไปข้างบนห้องเรียน ได้สำเร็จ และก็ไม่วายเธอวิ่งลงมาจะไปซื้อไอติมมั้ง เท่าที่ผมจำได้ รอยยิ้มก็พุ่งมาหาผมอีกแล้ว ยอมรับเลย ผมเข้าห้องเรียนไปเหมือนคนบ้า ยิ้มทั้งชั่วโมงเลยทีเดียว เธอเป็น รุ่นน้อง ม.2 ที่เข้ามาใหม่ เธอขาว สวย น่ารัก ทรงติ่งของเธอ มันน่ารักเข้ากับเธอได้ดีจริงๆ ในเมื่อ น่ารักขนาดนั้น ก็มาพร้อมกับ ความมโน เพ้อฝันของผมตามมา 555 ผมจินตนาการในหัวต่างๆนาๆระหว่างผมกับเธอ ได้ครองรักกัน 555 มันก็ได้แค่ ในฝัน น่ะ แต่ก็มีความสุข หนทางความรักนี้ มีอุปสรรคมากมายครับ ผมไม่เคยรักใคร ชอบใครขนาดนี้ มันเป็นครั้งแรก จึงไม่ค่อยรู้เรื่องการจีบสาว เท่าไหร่ ผมแอบรักเธอคนนี้มานาน และ มีเพื่อนของเธอเป็น แม่สื่อให้ ผมเป็น ผู้ชาย ที่ปอดแหกมาก ผมไม่กล้าบอกรัก ไม่กล้าแม้จะสบตา จะทำได้ก็ต่อเมื่อ เธอหันหลัง เธอไม่ได้มองมาทางผม กับ เธออยู่ไกลๆ มีโอกาสหลายครั้งผมปล่อยมันไปๆๆๆ แล้วก็มาถึงการอกหักครั้งแรกของผม กีฬาสี รร. ได้จัดขึ้นจนจบแล้ว แม่สื่อของผม ส่งรูปเธอคนนั้นกับ ผู้ชาย คือแฟนของเขา 55 นั่นแหละจุกสิ แต่ก็ทำไรไม่ได้ มันรักจนถอนไม่ได้แล้ว ผมบังคับใจไม่ทันแล้ว ผมจึงแอบรักต่อไป แม้มันจะเจ็บก็ตาม ก็แอบมอง แอบทัก ที่ รร. และมีครั้งนึง ผมตัดสินใจทักแชทเธอไปในคืนๆนึง เธอนอนดึก ผมพิมพ์คำว่า น้อง... ยังไม่นอนเหรอ?? ผมพิมพ์เสร็จ กด Enter วิ่งไปเข้าห้องน้ำ ประมาณ 2 นาที ออกมา พร้อมใจเต้นรัวๆ ค่อยๆมองไปที่ โน้ตบุ๊ค และก็ต้องดีใจสุดๆ เมื่อเธอตอบแชท และผมไม่รอช้า พิมพ์ต่อไปอีกเรื่อยๆๆ จน ฝันดีนะ คืนนั้น ทำให้ผมลืมความเศร้าจากการอกหักไปอย่างสิ้นเชิงและ กลับมาแอบชอบน้องเขามากขึ้นๆๆ รู้มั้ย ความรู้สึก ทัศนคติผมเปลี่ยนไป จากรักต้องครอบครอง มาเป็น รักคือการให้ รักคือการเห็นเขามีความสุขเราก็มีความสุข เสียแล้ว วันที่ผมรอคอยก็มาถึง คือ เธอเลิกกับแฟน ผมดีใจนะ ยอมรับ แต่ผมรุ้สึกว่า ผมไม่คู่ควรกับเธอ ผมอยากให้เขาดีกัน ทั้งๆที่ตอนแรกอยากให้เลิก ความรู้สึกผมมันเปลี่ยนไป มันอยากแค่ เห็นเธอทุกวันๆ ฝันถึงทุกคืน ก็โอเคแล้ว แต่ก็นะ 555 มันก็เจ็บบ้างแหละ ผมก็ปล่อยโอกาสช่วงที่เธอโสด ไป จนถึง ม.4 เลย แล้ว รุ่นพี่ผมก็ จีบเธอจนติดและเป็นแฟนกัน ผมบอกเลย ผมดีใจที่เขาได้เจอคนที่ดีๆ แต่แล้วเขาก็เลิกกันอีกครั้ง จากนั้นเอง ผมเริ่มตื้อทักเธอไปเรื่อยๆๆๆ จนเขาเริ่มจะรำคาญ เริ่มแบบว่า มีความรู้สึกด้านลบกับผมลงทุกทีๆ จนมาถึง วันที่ผมต้องจดจำไปจนวันตาย คือ ตื้อจนเธอ ด่ากลับมา และ บล็อคเฟสผม จนปัจจุบัน ไลน์ผมก็บล็อค 5555 ตอนนั้นผมพยายามหลอกตัวเองนะ เพื่อไม่ให้น้ำตามันไหล แต่มันก็ห้ามไม่อยู่ มันไหลออกมา 55555 จุกที่สุดครับ และแล้ว เรื่องราวระหว่างผมกับเธอก็จบลง ด้วยความขัดแย้งขั้นรุนแรง แต่ ผมไม่เคยโกรธเธอเลยนะ ถึงเขาจะด่าผมแรงมาก จะบล็อคเฟส แต่ผมก็เฉยๆ ยังคงเอ็นดู ผมหูทวนลม มั้ง หรือ สมองเสื่อมก็ไม่รู้ จำได้แค่รอยยิ้มของเธอเท่านั้น 555
....เล่ามายาวเลย นี่แหละครับ ประสบการณ์ของผม เพื่อนๆมีเรื่องราวคล้ายๆผมบ้างมั้ย ตอนนี้ผมก็ยังไม่ลืมเขาหรอก เธอมีแฟนใหม่หล่อโครตเรียบร้อย ผมทำได้แค่ ยิ้มดีใจอยู่ห่างๆ เท่านั้น จะฝากคนที่แอบชอบใครอยู่นะครับ ถ้าโอกาสมา รีบคว้าไว้ซะ อย่าปล่อยมันไป แล้วคุณจะเสียใจภายหลัง....
ขอบคุณที่อ่านจนจบ ติชมกันได้ครับ
😘😘😘😂😂
แอบรักรุ่นน้องแต่ไม่กล้าบอก...
... เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือช่วงเวลาที่ผมเจอเธอ คือ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ.2555 เวลา 23.45 น. ณ หอนาฬิกาอุทัยธานี (ผมจำได้แม่นมากแม้จะผ่านมา 3-4 ปีก็ตาม) ผมได้ไปเดินเล่นพลางๆ ก่อนจะถึงเวลา เค้าดาวขึ้นปีใหม่ 2556 นั่นเอง ซึ่งผมได้เดินเล่น ซุ้มปาโป่ง สายตา ของผมได้มองไปยัง ผู้หญิงคนหนึ่ง ผมไม่รู้ว่า เธอน่ารักขนาดไหนตอนนั้น รู้แค่ว่า มันละสายตาจาก เธอคนนั้นไม่ได้ เหมือนติดอยู่ในมนต์สะกด เพียงจ้องรอยยิ้มอันสดใส แม้จะเป็นตอนกลางคืน ผมก็มีความรุ้สึกสดใส โลกมันสว่างไปหมด 5555 นั่นก็เวลาเพียงเสี้ยวนาที จากวันเค้าดาว ตอนนั้น ผมอยู่ ม.2 ปลายๆ จะจบแล้ว ก็ไม่ได้เจอเธอคนนั้นอีกเลย ผมก็เริ่มลืมความรู้สึกไปตามกาลเวลา แต่แล้ว ผมก็มาได้เจอเธออีกครั้ง ในวันเปิดภาคเรียนปีการศึกษาใหม่ วันแรกเลยครับ (ก่อนหน้านี้เธอคนนั้นเรียนอยู่อีกโรงเรียนนึง) มันเป็น วิชาแรก คือ คอมพิวเตอร์ ผมก็เดินไปเรียนกับเพื่อนตามภาษา แต่แล้ว ก่อนจะขึ้นตึก เธอคนนั้นเดินผ่าน พร้อมหันมามองผม และส่งยิ้มให้อย่างน่ารักเหลือเกิน ทำให้ผมชะงักไป 30 วินาที ได้ ก่อนจะขึ้นไปข้างบนห้องเรียน ได้สำเร็จ และก็ไม่วายเธอวิ่งลงมาจะไปซื้อไอติมมั้ง เท่าที่ผมจำได้ รอยยิ้มก็พุ่งมาหาผมอีกแล้ว ยอมรับเลย ผมเข้าห้องเรียนไปเหมือนคนบ้า ยิ้มทั้งชั่วโมงเลยทีเดียว เธอเป็น รุ่นน้อง ม.2 ที่เข้ามาใหม่ เธอขาว สวย น่ารัก ทรงติ่งของเธอ มันน่ารักเข้ากับเธอได้ดีจริงๆ ในเมื่อ น่ารักขนาดนั้น ก็มาพร้อมกับ ความมโน เพ้อฝันของผมตามมา 555 ผมจินตนาการในหัวต่างๆนาๆระหว่างผมกับเธอ ได้ครองรักกัน 555 มันก็ได้แค่ ในฝัน น่ะ แต่ก็มีความสุข หนทางความรักนี้ มีอุปสรรคมากมายครับ ผมไม่เคยรักใคร ชอบใครขนาดนี้ มันเป็นครั้งแรก จึงไม่ค่อยรู้เรื่องการจีบสาว เท่าไหร่ ผมแอบรักเธอคนนี้มานาน และ มีเพื่อนของเธอเป็น แม่สื่อให้ ผมเป็น ผู้ชาย ที่ปอดแหกมาก ผมไม่กล้าบอกรัก ไม่กล้าแม้จะสบตา จะทำได้ก็ต่อเมื่อ เธอหันหลัง เธอไม่ได้มองมาทางผม กับ เธออยู่ไกลๆ มีโอกาสหลายครั้งผมปล่อยมันไปๆๆๆ แล้วก็มาถึงการอกหักครั้งแรกของผม กีฬาสี รร. ได้จัดขึ้นจนจบแล้ว แม่สื่อของผม ส่งรูปเธอคนนั้นกับ ผู้ชาย คือแฟนของเขา 55 นั่นแหละจุกสิ แต่ก็ทำไรไม่ได้ มันรักจนถอนไม่ได้แล้ว ผมบังคับใจไม่ทันแล้ว ผมจึงแอบรักต่อไป แม้มันจะเจ็บก็ตาม ก็แอบมอง แอบทัก ที่ รร. และมีครั้งนึง ผมตัดสินใจทักแชทเธอไปในคืนๆนึง เธอนอนดึก ผมพิมพ์คำว่า น้อง... ยังไม่นอนเหรอ?? ผมพิมพ์เสร็จ กด Enter วิ่งไปเข้าห้องน้ำ ประมาณ 2 นาที ออกมา พร้อมใจเต้นรัวๆ ค่อยๆมองไปที่ โน้ตบุ๊ค และก็ต้องดีใจสุดๆ เมื่อเธอตอบแชท และผมไม่รอช้า พิมพ์ต่อไปอีกเรื่อยๆๆ จน ฝันดีนะ คืนนั้น ทำให้ผมลืมความเศร้าจากการอกหักไปอย่างสิ้นเชิงและ กลับมาแอบชอบน้องเขามากขึ้นๆๆ รู้มั้ย ความรู้สึก ทัศนคติผมเปลี่ยนไป จากรักต้องครอบครอง มาเป็น รักคือการให้ รักคือการเห็นเขามีความสุขเราก็มีความสุข เสียแล้ว วันที่ผมรอคอยก็มาถึง คือ เธอเลิกกับแฟน ผมดีใจนะ ยอมรับ แต่ผมรุ้สึกว่า ผมไม่คู่ควรกับเธอ ผมอยากให้เขาดีกัน ทั้งๆที่ตอนแรกอยากให้เลิก ความรู้สึกผมมันเปลี่ยนไป มันอยากแค่ เห็นเธอทุกวันๆ ฝันถึงทุกคืน ก็โอเคแล้ว แต่ก็นะ 555 มันก็เจ็บบ้างแหละ ผมก็ปล่อยโอกาสช่วงที่เธอโสด ไป จนถึง ม.4 เลย แล้ว รุ่นพี่ผมก็ จีบเธอจนติดและเป็นแฟนกัน ผมบอกเลย ผมดีใจที่เขาได้เจอคนที่ดีๆ แต่แล้วเขาก็เลิกกันอีกครั้ง จากนั้นเอง ผมเริ่มตื้อทักเธอไปเรื่อยๆๆๆ จนเขาเริ่มจะรำคาญ เริ่มแบบว่า มีความรู้สึกด้านลบกับผมลงทุกทีๆ จนมาถึง วันที่ผมต้องจดจำไปจนวันตาย คือ ตื้อจนเธอ ด่ากลับมา และ บล็อคเฟสผม จนปัจจุบัน ไลน์ผมก็บล็อค 5555 ตอนนั้นผมพยายามหลอกตัวเองนะ เพื่อไม่ให้น้ำตามันไหล แต่มันก็ห้ามไม่อยู่ มันไหลออกมา 55555 จุกที่สุดครับ และแล้ว เรื่องราวระหว่างผมกับเธอก็จบลง ด้วยความขัดแย้งขั้นรุนแรง แต่ ผมไม่เคยโกรธเธอเลยนะ ถึงเขาจะด่าผมแรงมาก จะบล็อคเฟส แต่ผมก็เฉยๆ ยังคงเอ็นดู ผมหูทวนลม มั้ง หรือ สมองเสื่อมก็ไม่รู้ จำได้แค่รอยยิ้มของเธอเท่านั้น 555
....เล่ามายาวเลย นี่แหละครับ ประสบการณ์ของผม เพื่อนๆมีเรื่องราวคล้ายๆผมบ้างมั้ย ตอนนี้ผมก็ยังไม่ลืมเขาหรอก เธอมีแฟนใหม่หล่อโครตเรียบร้อย ผมทำได้แค่ ยิ้มดีใจอยู่ห่างๆ เท่านั้น จะฝากคนที่แอบชอบใครอยู่นะครับ ถ้าโอกาสมา รีบคว้าไว้ซะ อย่าปล่อยมันไป แล้วคุณจะเสียใจภายหลัง....
ขอบคุณที่อ่านจนจบ ติชมกันได้ครับ
😘😘😘😂😂