ปัญหาเพื่อนร่วมงานอยากมาบ้านทุกๆทีที่มีโอกาส
เกริ่นก่อนว่าเราไม่ได้มีจุดประสงค์อวดเบ่ง หรือแยกชนชั้นแต่อย่างใด แล้วเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราแน่นอน
เค้าเป็นพนง.ชาย ที่มีปัญหาทางร่างกาย แต่สามารถขับรถยนต์ได้ มีพาหนะเป็นของตัวเอง
เค้าอยู่คนละแผนกกับเรา เหมือนเค้าพยายามต้องการมีเพื่อน ซึ่งเราเองก็ไม่ได้รังเกียจเค้านะ เค้าเองก็นิสัยดี
เป็นคนโสดที่รักครอบครัวมาก วันหยุดเค้าก็จะพาหลานสาวเที่ยวตลอดเลย เค้าก็เลี้ยงเหมือนลูก
(เหมือนว่าพ่อแม่เด็กคนนี้แยกทางกัน) น้าก็เลยช่วยเลี้ยง
เรื่องมีอยู่ว่า
เค้าอยากจะพาหลานอายุ 3 ขวบมาบ้านเรา อยากพามาเล่นกับลูกเรา (ลูกเรา ญ 2 คน 5 ขวบ/7 ขวบ)
แบบว่าอยากจะให้มาเล่นที่บ้านเรา เพราะบ้านเราใกล้กัน (ห่างกันแค่โลเดียว) เค้าบอกว่าอยากให้เด็กๆสนิทกัน
และเหตุผลหลักเค้าบอกว่า บ้านเค้าเป็นแหล่งชุมชนไม่มีสนามเด็กเล่น ไม่มีของเล่น ไม่มีสระว่ายน้ำ
จึงอยากที่จะให้หลานมาเล่นบ้านเรา มาขอใช้พื้นที่สวนกลางหมู่บ้านเรา
( เค้าบอกว่าไม่มีของเล่น เราก็ซื้อของเล่นให้หลานเค้านะ )
คือเราเคยบอกเค้าไปหลายทีแล้วว่า เลิกงานเราก็ไม่มีเวลา เพราะต้องรีบกลับไปรับลูก (รถโรงเรียนมาส่งบ้านที่ฝากเลี้ยงไว้)
เมื่อรับลูกเข้าบ้าน ที่บ้านมีน้องหมาอีก 2 ตัว ซึ่งเราต้องเคลีย์บ้าน ให้อาหารอีก เก็บอึหมาอีก
แล้วพอเสร็จเราก็ต้องสอนการบ้านลูก ทั้ง 2 คน ไหนจะหมา ไหนจะเด็ก บราๆๆๆ ซึ่งเราบอกเค้าละเอียดแบบนี้เลย บอกหลายทีด้วย
เราบอกอีกว่า ส่วนกลางหมู่บ้านเราอยู่มาเป็นปี นับครั้งไปเดินไปเล่นได้เลย สระน้ำหมู่บ้าน ไปแค่ 3 ครั้งเอง คืองานบ้านเราก็มี
ส่วนใหญ่เราก็ให้ลูกเล่นในบ้านนี่แหละ เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร เล่นในบ้านก็ได้ คือพื้นที่หน้าบ้านเราก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย
(พื้นที่บ้านเรา 68 ตรว. มันก็พอมีที่ให้เด็กๆเล่นได้) บางทีเอาสระน้ำเป่าลมมาวางหน้าบ้าน ให้ลูกเล่น ถ่ายรูปลงเฟส
เค้าเห็นก็จะมา รีบโทรมา ไลน์มา ซึ่งเราก็บอกอันนั้นรูปหลายวันก่อน
ก็เหมือนเค้าจะเข้าใจ แต่..
มาช่วงนี้เด็กปิดเทอมเราก็ต้องฝากเลี้ยงและเลิกงานเราก็ต้องไปรับเหมือนเดิม ทำเหมือนเดิม
ถึงช่วงนี้ไม่ได้สอนการบ้าน แต่เราก็ต้องมีกิจกรรมกับลูก มีเล่นกัน เปิดบัตรคำ ระบายสี ปั้นๆ ปลูกต้นไม้ ทำสวน ฯลฯ
แต่เค้าก็ยังอยากที่จะมา และมาถามบ่อยๆ
ใกล้เลิกงานทีไรเค้าจะมาถามกลับถึงบ้างกี่โมง แวะไหนหรือเปล่า จะเข้าไปหา พาหลานไปเล่น
(คือก่อนหน้านี้เค้าเคยมาบ้านเราเอาตู้เสื้อผ้าเก่าค่ะ หลังจากนั้นเค้าก็บอกว่า..อยากพาหลานมาเล่น มาให้สนิทกันตลอดเลย )
เราก็บอกว่า ไม่ว่างหรอก ไม่สะดวกหรอก เราไม่มีเวลาหรอก ปกติเราขึ้นบ้านเร็วเพราะมีหน้าที่ต้องทำเยอะแยะ
เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้า
**
เราขึ้นบ้านเร็วจริงๆนะ เพราะบางทีอยู่ข้างล่างลูกเราเองก็วุ่นวายเปิดตู้เย็นหาของกินตลอด
บางทีทำอาหารถ่ายรูปลงเฟส ลงไลน์ เค้าเห็นก็บอกว่า อยากกินด้วย สอนทำได้ไหม วันไหนสะดวก
จะเม้นท์แบบนี้ทุกที (อันนี้ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเล่น)
อาทิตย์ถัดมาก็มาถามอีก เย็นนี้แวะไหน เดี๋ยวเข้าไปหาพาหลานไปนะ เราก็บอกไปวันนี้เค้าจะไปโน่นนั่นนี่ คงจะกลับช้า
คือเราก็บ่นกับแฟนเรานะ แต่แฟนเราก็บอกว่า นานๆทีได้
แต่ถ้าให้มาสักครั้งก็คงมากันบ่อยๆ เราจะไม่เป็นส่วนตัวนะ
เราทำงาน จ-ศ 8.00-17.00 น. เสาร์ ครึ่งวัน พอวันอาทิตย์ (แฟนเราก็อยู่นะ) เค้าก็โทรๆๆๆจิกๆๆๆ เพื่อที่จะเข้ามาหาเรา
เหมือนไม่ค่อยรู้ รึเหมือนไม่เกรงใจ แฟนเราทำงานกว่าจะถึงบ้านก็ 2 ทุ่ม
คือพักนี้เราไปไหน ก็พยายามถ่ายรูปเก็บไว้ แบบว่า เดี๋ยวค่อยโพส เวลาเค้าตามเรา คือทำให้เค้าเห็นว่าเราไม่อยู่บ้าน
Check in ที่ๆเราไปถ่ายรูปไว้
แบบว่าเราไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย จะบอกกับเค้ายังไงดี
ปัญหาเพื่อนร่วมงานอยากมาบ้านทุกๆทีที่มีโอกาส
เกริ่นก่อนว่าเราไม่ได้มีจุดประสงค์อวดเบ่ง หรือแยกชนชั้นแต่อย่างใด แล้วเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราแน่นอน
เค้าเป็นพนง.ชาย ที่มีปัญหาทางร่างกาย แต่สามารถขับรถยนต์ได้ มีพาหนะเป็นของตัวเอง
เค้าอยู่คนละแผนกกับเรา เหมือนเค้าพยายามต้องการมีเพื่อน ซึ่งเราเองก็ไม่ได้รังเกียจเค้านะ เค้าเองก็นิสัยดี
เป็นคนโสดที่รักครอบครัวมาก วันหยุดเค้าก็จะพาหลานสาวเที่ยวตลอดเลย เค้าก็เลี้ยงเหมือนลูก
(เหมือนว่าพ่อแม่เด็กคนนี้แยกทางกัน) น้าก็เลยช่วยเลี้ยง
เรื่องมีอยู่ว่า
เค้าอยากจะพาหลานอายุ 3 ขวบมาบ้านเรา อยากพามาเล่นกับลูกเรา (ลูกเรา ญ 2 คน 5 ขวบ/7 ขวบ)
แบบว่าอยากจะให้มาเล่นที่บ้านเรา เพราะบ้านเราใกล้กัน (ห่างกันแค่โลเดียว) เค้าบอกว่าอยากให้เด็กๆสนิทกัน
และเหตุผลหลักเค้าบอกว่า บ้านเค้าเป็นแหล่งชุมชนไม่มีสนามเด็กเล่น ไม่มีของเล่น ไม่มีสระว่ายน้ำ
จึงอยากที่จะให้หลานมาเล่นบ้านเรา มาขอใช้พื้นที่สวนกลางหมู่บ้านเรา
( เค้าบอกว่าไม่มีของเล่น เราก็ซื้อของเล่นให้หลานเค้านะ )
คือเราเคยบอกเค้าไปหลายทีแล้วว่า เลิกงานเราก็ไม่มีเวลา เพราะต้องรีบกลับไปรับลูก (รถโรงเรียนมาส่งบ้านที่ฝากเลี้ยงไว้)
เมื่อรับลูกเข้าบ้าน ที่บ้านมีน้องหมาอีก 2 ตัว ซึ่งเราต้องเคลีย์บ้าน ให้อาหารอีก เก็บอึหมาอีก
แล้วพอเสร็จเราก็ต้องสอนการบ้านลูก ทั้ง 2 คน ไหนจะหมา ไหนจะเด็ก บราๆๆๆ ซึ่งเราบอกเค้าละเอียดแบบนี้เลย บอกหลายทีด้วย
เราบอกอีกว่า ส่วนกลางหมู่บ้านเราอยู่มาเป็นปี นับครั้งไปเดินไปเล่นได้เลย สระน้ำหมู่บ้าน ไปแค่ 3 ครั้งเอง คืองานบ้านเราก็มี
ส่วนใหญ่เราก็ให้ลูกเล่นในบ้านนี่แหละ เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร เล่นในบ้านก็ได้ คือพื้นที่หน้าบ้านเราก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย
(พื้นที่บ้านเรา 68 ตรว. มันก็พอมีที่ให้เด็กๆเล่นได้) บางทีเอาสระน้ำเป่าลมมาวางหน้าบ้าน ให้ลูกเล่น ถ่ายรูปลงเฟส
เค้าเห็นก็จะมา รีบโทรมา ไลน์มา ซึ่งเราก็บอกอันนั้นรูปหลายวันก่อน
ก็เหมือนเค้าจะเข้าใจ แต่..
มาช่วงนี้เด็กปิดเทอมเราก็ต้องฝากเลี้ยงและเลิกงานเราก็ต้องไปรับเหมือนเดิม ทำเหมือนเดิม
ถึงช่วงนี้ไม่ได้สอนการบ้าน แต่เราก็ต้องมีกิจกรรมกับลูก มีเล่นกัน เปิดบัตรคำ ระบายสี ปั้นๆ ปลูกต้นไม้ ทำสวน ฯลฯ
แต่เค้าก็ยังอยากที่จะมา และมาถามบ่อยๆ
ใกล้เลิกงานทีไรเค้าจะมาถามกลับถึงบ้างกี่โมง แวะไหนหรือเปล่า จะเข้าไปหา พาหลานไปเล่น
(คือก่อนหน้านี้เค้าเคยมาบ้านเราเอาตู้เสื้อผ้าเก่าค่ะ หลังจากนั้นเค้าก็บอกว่า..อยากพาหลานมาเล่น มาให้สนิทกันตลอดเลย )
เราก็บอกว่า ไม่ว่างหรอก ไม่สะดวกหรอก เราไม่มีเวลาหรอก ปกติเราขึ้นบ้านเร็วเพราะมีหน้าที่ต้องทำเยอะแยะ
เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้า
**เราขึ้นบ้านเร็วจริงๆนะ เพราะบางทีอยู่ข้างล่างลูกเราเองก็วุ่นวายเปิดตู้เย็นหาของกินตลอด
บางทีทำอาหารถ่ายรูปลงเฟส ลงไลน์ เค้าเห็นก็บอกว่า อยากกินด้วย สอนทำได้ไหม วันไหนสะดวก
จะเม้นท์แบบนี้ทุกที (อันนี้ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเล่น)
อาทิตย์ถัดมาก็มาถามอีก เย็นนี้แวะไหน เดี๋ยวเข้าไปหาพาหลานไปนะ เราก็บอกไปวันนี้เค้าจะไปโน่นนั่นนี่ คงจะกลับช้า
คือเราก็บ่นกับแฟนเรานะ แต่แฟนเราก็บอกว่า นานๆทีได้ แต่ถ้าให้มาสักครั้งก็คงมากันบ่อยๆ เราจะไม่เป็นส่วนตัวนะ
เราทำงาน จ-ศ 8.00-17.00 น. เสาร์ ครึ่งวัน พอวันอาทิตย์ (แฟนเราก็อยู่นะ) เค้าก็โทรๆๆๆจิกๆๆๆ เพื่อที่จะเข้ามาหาเรา
เหมือนไม่ค่อยรู้ รึเหมือนไม่เกรงใจ แฟนเราทำงานกว่าจะถึงบ้านก็ 2 ทุ่ม
คือพักนี้เราไปไหน ก็พยายามถ่ายรูปเก็บไว้ แบบว่า เดี๋ยวค่อยโพส เวลาเค้าตามเรา คือทำให้เค้าเห็นว่าเราไม่อยู่บ้าน
Check in ที่ๆเราไปถ่ายรูปไว้
แบบว่าเราไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย จะบอกกับเค้ายังไงดี