เครียดค่ะ เจ็บ เสียความรู้สึก มันบอกไม่ถูก
คือปัจจุบันเราไม่ได้ทำงานค่ะ อยู่บ้านเลี้ยงลูก
สามีทำงานเป็นแทร็กค่ะ หกเดือนได้พักรอบนึง
คือใช่ค่ะเรากับสามีนานๆเจอกันตีว่าปีละครั้ง
เรื่องมันเริ่มตรงนี้ค่ะ ช่วงที่สามีเราไปทำงาน ไม่มีปัญหาค่ะ
แต่เมื่อสามีกลับบ้าน เลยเกิดเรื่อง

ปกติเรากับสามีก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน
แค่สองวันค่ะ ที่สามีเราต้องเข้าไปอบรมเกี่ยวกับงานเค้าในกรุงเทพ
เราขี้เกียจตามไป เพราะมีลูกถ้าไปก็ต้องกระเตงกันไป แล้วรอนาน อบรมทั้งวัน
ปกติก็ไม่เคยมีปัญหาผู้หญิง คบกันสบายใจมีความสุข
สามีรักลูกดีค่ะ
แต่วันนี้ป้าข้างบ้าน ตะโกนมาถามแฟนเราว่าไปไหน ผ่านในเมืองรึป่าว
แฟนก็บอกว่าผ่าน นางเลยฝากลูกสาวนางมากับแฟนเรา

คือคุณป้านางย้ายมาอยู่ใหม่ตอนแฟนไปทำงาน ซึ่งแน่นอนไม่รู้จักกันเลย สาวน้ราเจอกันยิ้มกันบ้าง
คือที่เรารู้สึกคือ เค้ากำลังจะทำอะไรหรอค่ะ
ป้ามีผัว มีลูก ลูกสาวป้าทำไมต้องมาฝากผัวคนอื่น
โอเคเราอาจเป็นผู้หญิงใจแคบแต่เราก็คิดว่า ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะฝากลูกสาวไปกับใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จัก

เครียดค่ะ โกรธ นอย ร้องไห้ คือไม่เข้าใจว่า คุณป้าและน้องกำลังคิดอะไร ทำอะไรอยู่

*ไม่รู้จับอกใครจริงๆค่ะ
**ฝากถึงน้องนะค่ะ ดูน้องน่าจะโซเซียลยังเด็กอยู่ เพื่อน้องจะผ่านตา
ชีวิตน้อง เคยต้องเลิกกะผัวมีลูกติด คงรู้ว่ามันทุกข์แค่ไหน
กรุณาอย่าพยายามทำลายครอบครัวอื่นเลย
***กับสามีวันนี้ เค้ามาขอโทษเราแล้ว แล้วจะไม่ยุ่งกับน้องอีก

ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ในหัวตอนนี้มีแค่เจอละอยากจะด่า เกลียดการกระทำของป้า เกลียดเด็กคนนั้น เอาจริงก็ได้แค่คิดค่ะ ทำไม่ได้  :T^T: