เมื่อก่อนที่คบกับแฟนแรกๆ ครอบครัวแฟนเคยสั่งให้แฟนเลิกกับเรา จนตอนนี้เราคบกันมาได้4ปีแล้ว แม่ของแฟนก็ดีกับเรานะ เราก็ดีกลับ จนมาไม่นาน แฟนเราย้ายไปอยู่ไกลกับครอบครัวแล้วทำงานแถวนั้น ส่วนเราก็อยู่บ้านเรา เราทำงานแฟนเราทำงานต่างคนต่างทำ แต่แฟนเราติดเบียร์เหล้าทุกวันกินทุกวัน เราจะโกรธโมโหเฉพาะวันที่นางจะมาหาเรา เพราะอาทิตย์หนึ่งเราจะได้อยู่ด้วยกันแค่วันอาทิตย์ เวลาเราทักหาไม่ตอบ โทรไม่รับ เราจะชอบไปลงที่แชทแม่ผัว เวลาเราโกรธจัดๆ ประมาณ2รอบได้ที่เราทำ แล้วมาล่าสุด แฟนเราจะเอาของมาให้ เป็นของที่แฟนเราเอาไปใช้ แล้วเราต้องใช้ นางบอกจะเอามาให้ตอนเย็น แต่จนค่ำนางก็ไม่โผล่หัวมาโทรก็ไม่รับไม่ตอบ จนเราทักหาคนที่คิดว่าน่าจะอยู่กับแฟน เราก็บอกว่า ฝากบอกถึงมันหน่อยว่า *เราก็พิมพ์แบบฝากบอกจริงๆมีคำหยาบอยู่นิดหน่อย คือคำว่า* แล้วได้คำตอบว่านางไปนั่งดื่มกับอีกคน เราก็ทักไปหาแม่นางให้ฝากบอกมันหน่อย *เราก็พิมพ์ไม่ดีนั้นล่ะ แต่เราให้ฝากบอกถึงแฟนเพราะเราทั้งโมโหโกรธ* แต่เราแทบจะไม่มีคำหยาบเลยนอกจากคำว่า อย่าเยอะให้มาก ซึ่งเราหมายถึงแฟนเรา เราบอกให้แม่นางฝากบอกสิ่งที่เราพิมพ์ลงไปหน่อย เพราะแม่นางน่าจะติดต่อนางได้ แล้วอยู่ๆแม่นางมาหาว่าเราปากดี เก่งมากก็มาหาเอาเอง คือเรางง เราแค่ต้องการของ ถ้าเราเอาเองได้เราจะขอให้เขาขับรถเอามาให้มั้ย ซึ่งมันไกล รถเราอะไรก็ไม่มี เเล้วตอนนั้นเป็นเวลา 3ทุ่มกว่าแล้ว เราโมโหมากเลยพิมพ์ไปเยอะ เราขุดทั้งเรื่องมนอดีตที่เขาทำกับเรามาหมด เราบอกเขาว่า ถ้ายังเกลียดกันอยู่ก็ไม่ต้องมายุ่งกันต่างคนต่างอยู่ ไม่ต้องมีก็ได้พ่อผัวแม่ผัว ซึ่งเรารู้ว่าเราพิมพ์แรงไป แต่มันหมดความอดทนจริงๆ ไม่เคยรู้หรอก ว่าลูกชายเคยทำอะไรกับเราบ้าง เพราะเวลาเราบ่นเราด่าลูกชายเขา เราด่าให้เห็นเลย แล้วแม่นางก็ฟ้องลูกชายนาง ลูกชายนางก็ว่าเราใหญ่ เราก็บอกว่า ถ้าเทอเลือกที่จะตอบเราเลือกที่จะไม่กินเบียร์แล้วมาหาเราไวกว่านี้มันจะเป็นแบบนี้มั้ย นางไม่เข้าข้างเราสักนิด เอาแต่เข้าข้างคนเป็นแม่ ทั้งๆที่เราก็พิมพ์ย้ำแล้วย้ำอีกว่าฝากบอก อยู่ๆมาหาว่าเราปากดี นางบอกจะไม่มาหาเราอีกเลย เราไม่รู้จะทำไงแล้ว เพราะเรารักเขามาก เราไม่โกรธเลยถ้าครอบครัวจะเกลียดเรา ขอแค่เรารักกันเหมือนเดิม เราทำอะไรก็ผิด อยู่เงียบๆมาตลอด พอเราลุกขึ้นมาสู้ก็หาว่าเราอย่างงั้นอย่างงี้ เราไม่รู้จะทำไงแล้วจริงๆมันมืดไปหมดเลย