ตอนนี้เราแอบชอบคนๆนึงอยู่ค่ะ เขาทำงานอยู่ร้านสะดวกซื้อแถวบ้านเรา และก็พักอยู่หอพักที่เป็นของญาติเราด้วย
ปกติเวลาเราไปซื้อของ เราจะไม่ค่อยสังเกตพนักงานที่ทำงานหรอกว่าใครหน้าตายังไง เราจะเดินก้มหน้างุดๆแล้วเลือกสินค้าเสร็จจ่ายตังค์ที่เคาน์เตอร์ แล้วก็เดินออกจากร้านไป
เมื่อเดือนก่อน เวลาประมาณสามทุ่ม เราก็ไปซื้อขนมกะนมมากินตามปกติเหมือนเกือบทุกวัน
เราเดินผ่านประตูร้านไป หางตาเห็นผู้ชายคนนึงยืนอยู่เคาน์เตอร์ แล้วเสียงทักทายต้อนรับลูกค้าก็ดังมา
คิดในใจนะ "เออแฮะ มาเกือบทุกวัน ไม่ยักกะเคยได้ยินเสียงพนักงานทักทายลูกค้าเลย หรือได้ยินแต่เราไม่ใส่ใจหว่า"
พอเลือกขนมกะนมได้แล้ว ก็เอาไปคิดตังค์กับไอ้คนที่ทักทายนั่นแหละ
ก็นึกยังไงไม่รู้นะ เรามองหน้าพนักงานคนนั้น แล้วแบบ เฮ้ยรู้สึกดีอ่า ทำไม่เขาดูหน้าตามีความสุขกับการทำงานจัง ยิ้มด้วยอ่ะ
(ปกติจะเจอแต่หน้าบึ้งไม่รับแขก)
พอคิดเงินเสร็จเขาถามหาบัตรสมาชิก เราเลยส่ายหน้าบอก"ไม่มีค่ะ"ยิ้มๆ
เขาเลยถามว่า "สนใจสมัครสมาชิกมั้ยครับ"
เราเลยบอกอีก"คือมีอยู่ค่ะ แต่ไม่ได้เอามา แหะๆ"
เขาเลยถาม"งั้นรบกวนขอเบอร์โทรของคุณลูกค้าที่ใช้สมัครไว้ด้วยครับ"
เราเลยบอกอีกว่า"พอดีเปลี่ยนเบอร์ใหม่ค่ะ เบอร์นั้นเลิกใช้ไปแล้ว"
แล้วหลังจากวันนั้นเราก็ไปซื้อของอีก ระหว่างที่เข้าคิวรอคิดเงิน(พอดีพนักงานยืนประจำที่เคาน์เตอร์เดียว) เขาเดินมาแล้วเอาป้ายออก "คุณลูกค้าเชิญด้านนี้ได้เลยครับ" มันเป็นจังหวะที่เรายืนอยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์นั้นพอดีเลย
หลังจากนั้นผ่านมาหลายวัน เราเรียนเสร็จกำลังเดินทางกลับบ้าน นึกหิว กะว่าจะไปซื้อมาม่ามาต้มกินซะหน่อย เลยแวะที่ร้านนั้น พอเดินเข้าไปสายตาเจ้ากรรมดันไปเห็นเขากำลังจัดของอยู่ เอ๊ะๆเหมือนจะยิ้มนิดนึงอะ เราเดินผ่านไป เหมือนเขาจะหันมามองด้วย
เราเลือกมาม่าได้แล้วจะไปเอาเครื่องดื่ม เขาก็เดินผ่านตัดหน้าอีก แบบยิ้มน้อยๆด้วยอะ เรานี่หัวใจเต้นแรงเลย
แล้วหลังจากวันนั้น วันวาเลนไทน์ เรากะว่าจะบอกเขาว่า "นี่เราชอบนายอยู่นะ" แต่ก็ได้แค่คิด
หลังจากวาเลนไทน์ผ่านมาได้สามวัน เราไปเที่ยวผับกะเพื่อน วันนั้นเมาออกจากผับมาก็เกือบตีสอง ก่อนถึงบ้านเราเลยแวะที่ร้านสะดวกซื้อนั่นอีก เข้าไปหาซื้ออะไรไปกินที่บ้าน แต่เราเดินเข้าไปแล้วไม่เจอเขาคนนั้นแฮะ แต่เจอผู้ชายอีกคนซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันยืนอยู่เคาน์เตอร์ เราเลือกของได้แล้วเอาไปคิดเงินกับไอ้คนนั้น
ขณะที่กำลังคิดเงินอยู่ ก็มีบทสนทนาขึ้นมา (สนทนาแบบเมาๆนี่แหละ กล้าดี)
เรา "นายๆ นายชื่อ B_ _ ใช่ปะ"
ไอ้คนนั้น "ครับ"
เรา "นายรู้จัก S _ _ _ _ _อยู่ใช่มั้ย"
ไอ้คนนั้น "อ๋อครับ รู้จักครับ"
เรา "เขาอยู่ปะ"
ไอ้คนนั้น "ไม่อยู่ครับ กลับไปแล้ว"
เรา "ไปไหน"
ไอ้คนนั้น "หอครับ"
เรา "แล้วเขามีแฟนยัง"
ไอ้คนนั้น "อืมมม ไม่ทราบครับ"
เรา "แล้วเขาพักหอไหนอะ"
ไอ้คนนั้น "แถวนี้แหละครับ "
เรา "เฮ้ย จริงหรอ" ดีใจค่ะ เพราะหอแถวนั้นมีที่เดียว และบ้านเราก็อยู่ใกล้ๆด้วย ฮ่าๆๆ
ไอ้คนนั้น "เขาเข้ากะบ่ายครับ ตอนนี้กลับไปแล้ว"
เรา " เออ ฝากบอกหน่อยนะว่าเราอ่ะ แอบชอบ" เขินค่ะ
เราไม่รู้นะว่าไอ้คนนั้นจะบอกเขามั้ย
แล้วหลังจากวันนั้น เวลาเขาเจอเรา เขาก็เหมือนจะตกใจ หรือเดินหนี มีครั้งนึงที่เราเลือกขนมโซนขนมปังอยู่ เขาทำท่ามาจัดของช่วยพนักงานอีกคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเรา พนักงานคนนั้นเดินหนี เขายืนจัดของอยู่คนเดียวสักพักก็เดินหนีไป แต่หนีแบบ เดินผ่านเราไปมาอ่ะ คืออะไรหนอ
และสดๆร้อนๆ เมื่อไม่นานมานี้ บังเอิญเราไปเจอรถเขาจอดอยู่หน้าห้องพัก มีรถของเขาเพียงคันเดียว เราจำรถได้ และเหมือนเขาจะพักอยู่คนเดียว

เรารู้สึกถูกชะตากับเขามากๆเลยล่ะ เราอยากรู้จัก อยากพูดคุยกับเขา เวลาเราเจอเขาทีไรหัวใจมันเต้นแรง หลายครั้งที่เราอยากบอกเขาตรงๆ แต่สุดท้ายก็ไม่กล้า กลัวแป้ก กลัวถูกปฏิเสธเหมือนหลายๆคนที่ผ่านมา ที่จริงเขาก็ไม่ได้หน้าตาดีเท่าไหร่นะ แต่ก็ไม่ขี้เหร่ ดูแล้วเหมือนผู้ชายขี้อายด้วยซ้ำ
เราแค่อยากบอก เรารู้ว่าเขาอาจจะปฏิเสธเราก็ได้
เราควรจะบอกเขาเลยดีไหมคะ
ตอนนี้สับสนกับการตัดสินใจมากๆเลยค่ะ

ถามถึงผู้หญิง เวลาเราแอบชอบใครสักคน เราจัดการกับความรู้สึกนั้นยังไงคะ
ถามถึงคุณผู้ชายด้วยนะคะ เวลาที่มีคนมาบอกว่าชอบ รู้สึกยังไงคะ

ปล.ขนาดพิมพ์อยู่ยังหัวใจเต้นแรง