********
เรื่องนี้จริงๆตั้งใจเขียนเป็นเรียงความสั้นๆใน IG กับ FB เพื่อนๆเข้ามาอ่านบอกสนุกดีมีต่อมั้ย ก็เลยกะจะเขียนเป็นเรื่องสั้น
อีกคนบอกเขียนเป็นนิยายเถอะ ก็เขียนไปเรื่อยๆ เขียนๆหยุดๆ เขียนแล้วหยุดไปเดือนสองเดือนก็มี พอมีคนมาถามถึงก็เขียนต่อ ชื่อเรื่องก็ไม่มีอีก แรกๆคนอ่านช่วยกันตั้งชื่อให้ว่า "มนต์รักน้ำเต้าหู้" เพราะในเรื่อง นางเอกโดนน้ำเต้าหู้ราดหัว เขียนอยู่1 ปี เห็นจะได้ถึงจะจบ

จากภาพเป็นร้านขายน้ำเต้าหู้ในตลาดสดย่าน จิมซาจุ่ย อุตส่าห์ตื่นแต่เช้าหวังจะไปกินน้ำเต้าหู้เจ้าอร่อย เมื่อไปถึงเจ้าของร้านบอกว่าน้ำเต้าหู้ขายเฉพาะตอนเย็น ตอนเช้าขายเต้าฮวย ก็เลยกินเต้าฮวย(ก็ได้)

จากนั้นก็ตั้งใจไปกินห่านย่างเจ้าอร่อยที่ ถ.เวลลิงตั้น ไปถึงบ่ายแล้วหิวก็หิว ร้านดันหยุดประจำปีอีก

อาหารที่ผู้เขียนนำมาใส่ไว้ในนิยายนี่ไม่เคยได้กินเลยครับ แค่ได้ยินเขาบอกกันว่าอร่อยแค่นั้นเอง ร้องไห้ดีกว่า