ไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดว่าเราโลกสวยรึป่าวนะ .. แต่เราว่าเราไม่ได้เป็นคนโลกสวย
ไม่เลย ด่ากราดเวลาใครมาเอาเปรียบ ตาขวางเวลาไม่พอใจใคร ก็ผญ.ทั่วไปแหละค่ะ
มีจิกมีกัดคนอื่นเป็นธรรมดา....  อันนี้เกริ่นน

จากหัวกระทู้ โลกมันไม่ยุติธรรม คือเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆอ่ะ
ทำไมคนเราถึงแตกต่างกันขนาดนี้ ฐานะ อาชีพการงาน ความต้องการ เจ็บป่วย ทุกๆอย่าง บลาๆ
จากข่าวใน FB แบบเยอะมาก ที่เป็นยายแก่ๆนั่งขายผักข้างทาง ทั้งที่แกไม่สบาย
พ่อที่พาลูกตัวเล็กแบกพาดบ่าไปขายของหาเงินแลกข้าวเป็นมื้อๆไปแต่เป็นลมล้มพับข้างทาง
ตาแก่ๆที่ขับรถหาของเก่าถูกรถชน เป็นลม คนบางคนที่หิวจนนอนตาย TT เศร้า

ตัดมาอีกฟาก .. เด็กอายุ 15 ขับรถยนต์แพงๆ กินอาหารหรูๆ วัยรุ่นที่อยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเข้าผับกินเหล้า ปาร์ตี้ เที่ยว กิน สังสรรค์
หรือเราเกิดมาในครอบครัวที่พอมีพอกิน มีตังเรียนหนังสือ มีตังกินข้าว ทั้งที่เราไม่ได้เป็นคนดีเด่อะไร
ทำไมเราถึงมีมากกว่าคนบนย่อหน้าด้านบน ที่เค้าทำงานหนักมากตั้งแต่เด็ก หาเงินเรียนหนังสือเอง
เป็นคนดีไม่เลือกงาน กินง่ายอยู่ง่ายกว่าเรา  

เราสงสัยอ่ะ ว่าเรากับคนที่เค้าต้องทำงานเลี้ยงตัวเองแต่เด็ก ส่งตัวเองเรียน ทำไมมันไม่สมดุลกันเรย
บางครั้งเราไปเที่ยวขับรถไปนั่งกินขนมในรถ  จอดรถติดไปแดงอยู่
มองไปข้างๆ เห็นคนเก็บของเก่ากับเด็กตัวเล็กๆ ไม่รู้สิ มันเป็นเรื่องของอะไรหรอคะ ??
เราเคยเอาคำถามนี้ไปถามคนอื่น เค้าบอกว่าเป็นเรื่องของเวรกรรม คนอื่นคิดว่าไงกันบ้างคะ