ตอนนี้หนูอายุ 17 ปีค่ะ ตั้งแต่เกิดมาหนูเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่ทะเลาะกันแต่ก็ยังอยู่ด้วยกันนะคะ มีพี่ชายอยู่คนนึงติดยา กินกระท่อมจนโตอายุจะ 30 ไม่มีงานมีการทำ อาศัยจะพึ่งพ่อแม่อย่างเดียว ก้าวร้าว ชอบพูดคนเดียว หนูเคยโดนมันทำร้ายตั้งแต่เด็กๆจนเลือดออก มันด่าพ่อด่าแม่ เบียดเบียนคนอื่นเบียดเบียดคนในบ้าน หนูเคยได้ยินคำว่าเวรกรรมตามสนองแต่หนูไม่เคยเห็นคนแบบมันได้รับผลกรรมแบบที่มันควรจะได้เลย มันขโมยน้ำมันจากรถคนอื่น มันด่าพ่อแม่แบบขึ้นกูขึ้น เคยขว้างกิ่งไม้ใส่แม่ แม่หนูก็ขาไม่ค่อยดี ด่ามันทุกวัน จากที่เกลียดไม่ลงแต่ตอนนี้ทุกคนในบ้านเกลียดมันทุกคน ไม่เว้นแต่พ่อแม่ไม่ใช่ว่าพ่อแม่หนูไม่รักมันนะ แต่มันเลวเกินกว่าที่คนเป็นแม่จะให้อภัย มันเคยจุดไฟเผาที่ดินแม่หนู แม่หนูเกือบเป็นลมขอช่วยคนมาดับไฟ ครอบครัวหนูไม่ได้รวย แม่ทำสวน พ่อเป็นข้าราชการ ไม่ได้รวยเลยค่ะค่อนข้างลำบาก หนูโดนมันทำร้ายมาตั้งแต่เด็กๆ หนูต้องอดทนเพราะแม่บอกให้ทน มันชอบรื้อข้าวของในบ้าน หนูแค่สงสัยค่ะ ว่าถ้ามันเป็นเวรกรรมของหนูชาติที่แล้วหนูไปทำอะไรให้ใครนักหนาหนูกับแม่ถึงต้องมาเจออะไรแบบนี้ คือมันเหนื่อยมันบั่นทอนมากค่ะ หนูแช่งมันจนไม่รู้จะแช่งอะไรแล้ว กลัวมาตกอยู่ที่ตัวเองด้วย ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงโลกนี้โคตรไม่ยุติธรรมกับหนูกับแม่หนูเลย หนูต้องอ่านหนังสือโตมาในครอบครัวที่ไม่อบอุ่น โดนทำร้ายร่างกายทั้งจิตใจ หนูหวังให้มันโดนในสิ่งที่มันทำบ้าง แต่มันก็ยังเบียดเบียนคนอื่นไปทั่ว อีกกว่า 7 ปีหนูถึงจะเรียนจบหนูอยากไปจากที่นี่ไปให้ไกลๆ อยากให้ตัวเองและแม่มีความสุข หนูเหมือนคนตกนรกทั้งเป็นจริงๆ ทั้งที่คนเลวๆแบบมันยังอยู่ได้โดยที่มันยังอยู่แบบเบียดเบียนทั้งหนูและแม่ พ่อหนูพามันไปบำบัดหลายรอบแต่มันก็กลับมาเล่นยาอีกค่ะ มันไม่เคยดีขึ้นเลย มันเลวเกินกว่าจะนับมันเป็นคนแล้วค่ะ หนูอยากทราบว่าพี่ๆน้องๆคนไหนเคยเจอเหตุการณ์เกี่ยวกับเรื่องกรรมไหมคะ หนูอยากจะรู้เพื่อให้หนูยังเชื่อในกรรมต่อไป รบกวนมาเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ หรือขอกำลังใจได้ไหมคะ ตอนนี้ทั้งเครียดเรื่องสอบเรื่องบ้านสภาพจิตใจค่อนข้างแย่เลยค่ะ