แล้วท่านจะไม่ต้องมาทนบ่นๆๆๆว่า จนๆๆๆ ครับ คนขยันไม่
อดตาย ความเกลียดคร้าน ต่างหากที่ทำให้ท่านจมปรักอยู่
กับความลำบาก ..

สมัยเกียนอายุ13-24 ช่วงเวลาวัยรุ่น ขาดหายไปเพราะต้อง
ช่วยครอบครัวทำงาน จะเล่นก็ไม่ได้เล่น เหมือนเพื่อนวัยรุ่น
เดียวกัน วันๆต้องคอยช่วยพ่อแม่ ไปไหนไม่ได้ หนีไปเล่นก็
ถูกตี วันหยุดก็ไม่มีกลับเขา ถึงจะหยุดก็ไม่มีเงินไช้จ่ายอยู่ดี
เพราะตอนนั้น ได้ค่าแรงวันละ50บาท ทำงาน8โมงเช้า เลิก
งานสี่ทุ่ม จะมีเพื่อนคนไหนมาเล่นด้วยละ แถมเงิน50บาทที่
ได้จากพ่อแม่ เล่นเกม2ชั่วโมงก็หมดแล้ว ...

ได้แต่ดูเพื่อนๆไปเที่ยวภูเขา น้ำตก ทะเล โอ้ย..อิจฉามาก
ตอนนั้นอยากจะตายๆไปซะ เพราะชีวิตมีแต่งาน เหงามากๆ
จนได้เมียตั้งแต่อายุ18ปี จนถึงปัจจุบัน ^__^ มีลูกตอนอายุ
19 เพราะชีวิตวัยรุ่น ขาดหายไป ..

เพิ่งจะมาสบายก็ไม่กี่ปีมานี้เอง ช่วงตั้งตัว14ปีที่ผ่านมา ตอน
นั้น ฐานลูกค้ายังน้อย เกียนต้องไปส่งสินค้าเอง ไกลขนาด
ไหนก็ไป ขอแค่เพียงยอดสั่งซื้อเข้ามาให้พ่อแม่มีความสุข
เอาง่ายๆว่า ลูกค้าสั่งไม่กี่ร้อย เกียนจับไปถึงบางนาบ้าง
สมุทรปราการบ้าง หนามแดงบ้าง ค่ารถแทบไม่คิด เพราะ
อย่างที่บอกว่า อยากให้เครื่องจักรได้ผลิตสินค้าทุกวัน..

พ่อแม่ก็เคยถามนะว่า เก็บค่ารถมาบ้างไหม เกียนก็โม้ไปว่า
เก็บ200บ้าง150บ้าง แท้ที่จริง เก็บแค่30บาท5555

ทุกวันนี้ ไม่ไปส่งแล้ว บอกให้ทางลูกค้ามาเอง เอารถมาเอง
หรือไม่ก็ให้วินหรือรถรับจ้างไปส่งให้ครับ^___^

ความลำบากในช่วง30ปีแรกของชีวิต ผ่านไปแล้ว
ก็ขอไช้ชีวิตสบายๆในช่วงชีวิตที่เหลือบ้างเถอะ^___^