อยากสิถามข่าวเจ้า......ถามคาวบ่าวผู้ดี  (อยากจะถามข่าวคราวของพี่หยองครับ     
ตั้งแต่หนีจากเฮือน......กลับมาเยือนบ่อน๊อบ้าน?? (ตั้งแต่ออกจากอีสานไป  เคยกลับมาเยือนถิ่นบ้างไหมหนอ?)
หรือแม่นอ้ายผู้ดี........สุขีล้ำอยู่กรุงใหญ่? (หรือพี่ไปมีความสุขอยู่ในกรุงเทพฯ จนลืมแล้ว)
ปล่อยพี่น้องอาวอา.....จ่มหาสุ่แลงเซ้า (ญาติพี่น้อง เขาบ่นหาอยู่ทุกวันรู้ไหม?)
หรือแม่นอ้ายบ่าวเจ้า....เมาเป่านกหวีดจนจุกคอ (หรือว่าพี่  ไปเพลินเป่านกหวีดจนจุกคอ)
สังมาแค่นจ่อหล่อ.......คือกะทองุ้มไว้ .....แท้น้อ (จุกแน่นอกต้องใช้สุ่มคลุมเอาไว้)
อ้ายเอ้ยคั่นแม่นเจ้าสุขี.....เป็น”ผู้ดี”ในเมืองกรุง (พี่ครับ   ถ้าพี่มีความสุขกับความเป็น "ผู้ดี" ในเมืองกรุง)
ก่ะให้เจ้าเลิศฮุ่ง.......มุ่งฟ้าลอยสะหวัน....เด้ออ้ายเด้อ (ก็ขออวยพรให้พี่ เลิศรุ่งมุ่งฟ้าลอยสวรรค์นะครับ)
ให้เจ้ามีสุขล้ำ........อยู่นำมวลหมาประชาชน (สุขให้หนำใจ  กับมวลมหาประชาชน)
ปล่อยให้คนจนๆ........แบกทุกข์บ่อว่างเว้น  อยู่จั่งซี้ (ปล่อยให้คนจนแถวบ้านเรา  แบกทุกข์ไม่ว่างเว้นเรื่อยไปเถอะนะ)
เอาล่ะพอซั่มนี้........วางไว้สาก่อน (เอาล่ะ  คงต้องหยุดไว้ตรงนี้เสียก่อน)
จ่มฮอดเจ้ายามใด๋...ใจมันผั่ดฮ้ายขึ้น....ย่านข่มบ่ลงซั่นแหล่ว (เพราะบ่นถึงพี่ที่ไร   ใจกลับรู้สึกเร่าร้อนขึ้นเรื่อย  กลัวข่มไม่ลง(ว่ะ)ครับ)