เรื่องเล่านี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเกมและครอบครัวค่ะ
หากคำใดมีพิมพ์ผิดหรือตกหล่น ขออภัยมา ณ ที่นี้นะคะ
เมื่อวันเสาร์ที่5มีนาคม2559 ที่ผ่านมา
เกมและครอบครัว มีแพลนคร่าวๆว่าจะไปเที่ยวไหว้พระ ทำบุญ กินกุ้งค่ะ
บ้านเกมเป็นคนสระแก้ว และมีธุระที่จะนำของไปฝากเพื่อนแถวๆสมุทรสาคร
เลยได้อยู่เล่นที่บ้านเพื่อนจนเวลาเย็นๆ ประมาณ6โมงกว่าค่ะ
ด้วยความที่เกรงใจเพื่อน เลยไม่ได้นอนค้างที่นั่น
ปกติเวลาเราไปเที่ยวที่ไหนกัน จะศึกษาข้อมูล และจองโรงแรมผ่านเว็บ Agoda ค่ะ
เพราะเกมชอบอ่านรีวิวที่พัก ว่าเป็นอย่างไร
แต่รอบนี้ ออกไปเที่ยวกันแบบไม่ได้จองโรงแรมไว้เลย
และนี่ เป็นจุดเริ่มต้น ของเรื่องราวที่ครอบครัวของเกมเจอค่ะ
....................................................................................
แฟนเกม ชื่อ เอก นะคะ การเดินทางครั้งนี้ มีลูกชายไปด้วยอีก 1 คน อายุ2ขวบค่ะ
เราออกเดินทางออกจากบ้านเพื่อน ช่วงใกล้ๆค่ำ เลยแวะซื้อนมให้ลูกที่เซเว่นก่อน
เพื่อนแนะนำให้ไปพักแถวๆ รีสอร์ตที่ใกล้ป่าชายเลนค่ะ
เกมเลยตั้ง gps มุ่งหน้าไปยังรีสอร์ตที่เพื่อนแนะนำ
อารมณ์ตอนนั้นคือ อยากตื่นเช้ามาได้เจอบรรยากาศริมน้ำ ตื่นมาทานกุ้งกันค่ะ
เราขับรถมาถึงที่พัก เวลาประมาณสองทุ่มกว่าๆ รีสอร์ตนั่น มีทัวร์มาลงเยอะมากค่ะ
ไม่มีพนักงานมาคอยเช็คอิน เลยรอซักพัก ได้เจรจาคุยกับพนักงาน
เขาบอกเหลือห้องเดียว ห้องน้ำอยู่ด้านนอก ราคา1500บาท
นี่มองหน้าแฟน แล้วคุยกันว่า แพงไป เราไปหาที่พักอื่นเอาดาบหน้าละกันนะ
เลยปฏิเสธ แล้วขับรถออกไปยังทางเดิมที่ขับมาค่ะ
บอกก่อนนะคะว่า ตลอดการเดินทางครอบครัวเกม
จะใช้ gps ในการนำทาง เราจะไม่เคยรู้เส้นทางหลักๆนะคะ ว่าไปที่ไหนอะไรยังไง
เชื่อใน gps แล้วขับตามอย่างเดียวค่ะ
เราเลยขับรถออกจากรีสอร์ตนั้น แล้วตัดสินใจกันว่าจะไปชะอำ หรือ ขับรถกลับไปสมุทรสาครแล้วหาที่พักแถวๆติดถนนดี
ตอนนั้นก็ขับกันไปเรื่อยๆ เกมเองก็เซิดจากเนต ว่ามีที่พักที่ไหนน่าสนใจบ้าง
เวลานั้นก็ล่วงเลยมาสามทุ่มกว่าค่ะ ตลอดทางก็มืดพอสมควร
ตั้งใจว่าจะหาพักแถวๆ อัมพวา ค่ะ แต่ตาดันไปมองเห็นรีสอร์ตนึง มีป้ายบอกทางอยู่
เลยวนรถกลับ แล้วเข้าไปติดต่อที่รีสอร์ตนี้ดูค่ะ
ไม่เคยคิดว่า การเที่ยวทริปนี้ จะนำประสบการณ์ที่เราคงจำกันไปอีกนานค่ะ
..................................................
พอเลี้ยวเข้าไป ขอบอกว่า มันเงียบ และมืดพอสมควรนะคะ
แฟนเกมขับผิด เข้าไปในซอยบ้านใครไม่รู้ที่อยู่ใกล้ๆกับรีสอร์ต
เลยถอยรถออกมา แล้วติดต่อที่พักค่ะ
เจอลุงแก่ๆคนนึง แกบอกว่า มีราคา 700 และ 900
ด้วยความงก บวกความง่วง เลยบอกแฟนไปว่า งั้นพักแบบ700ละกัน
แฟนเลยให้เกมกับลูกเดินลงจากรถ เพื่อที่จะเดินเข้าไปที่พักค่ะ
ส่วนแฟนกำลังขับไปจอดรถตรงที่จอด
ก้าวแรกที่ลงรถ ลูกชายพูดกับเกมค่ะ ว่า "แม่ตันกลัวมาก!!!"
คือลูกชายเพิ่งเริ่มหัดพูด แล้วก็ชอบดูหนังผี กลัวความมืดด้วย
เกมก็ไม่ได้คิดอะไรนะ เลยบอกลูกว่าไม่มีอะไรหรอก เพราะทางที่เราเดินมันมืดและเงียบมากค่ะ
พอเข้าไปที่พัก พนักงานคนที่มาเปิดไฟเปิดห้องให้ เขาก็ถามเกมคำถามนึงว่า "อยู่ได้นะ? แอร์เย็นมั้ย?"
คือ พอกลับมาบ้านก็คิดนะคะ ว่าเออ ทำไมเขาถามแปลกๆ แต่เกมก็ไม่ได้คิดอะไร
ด้วยความที่เพลียมากๆ เราก็อาบน้ำ หัวถึงหมอนแล้วนอนหลับกันไปเลยค่ะ
ลืมสวดมนต์ก่อนนอนกันเลย
เรื่องจากนี้คือ แฟนเกมนะคะ ที่เป็นคนเจอ เกมไม่ได้เจอ แต่พอฟังที่แฟนเล่า เลยรู้สึกหลอนๆนิดนึง
จึงอยากนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
เวลาประมาณ ตี4 กว่าๆ แฟนเกมได้ยินเสียงผู้หญิง เรียกชื่อ "เกม!!!!"
แฟนก็งงๆ เพราะปกติเราจะไม่เรียกชื่อเล่นกันค่ะ เขางงว่า เรามากัน3คนพ่อแม่ลูก
แล้วเสียงใครที่ไหนมาเรียกชื่อเกม
แฟนเลยหันมามองเกมที่นอนหลับอยู่ค่ะ
ก็ไม่เห็นอะไรผิดปกตินะ แต่ พอแฟนมองสูงขึ้นไปยังทางหัวเตียงที่เกมนอน
เจอผู้หญิง ผมยาว ผิวขาวซีดๆ ชะโงกหน้าลงมาใกล้ๆกับตรงหัวเกมเองที่นอนอยู่ค่ะ
แฟนบอกว่าเวลานั้นเขาทั้งตะโกนร้องเรียกเสียงดังนะ
แต่เกมไม่ได้ยินนะ หลับปุ๋ยกันแม่ลูก แฟนเลยมาสะกิดให้เกมตื่น
แล้วถามว่ากี่โมงแล้ว เกมเลยหยิบมือถือมาดูเวลา ตอนนั้น ตี4ยี่สิบกว่านาทีค่ะ
แฟนบอกว่า เช็คเอ้าท์เถอะ นอนไม่ได้แล้ว
เกมก็ถามไปว่า ทำไมเกิดอะไรขึ้น เขาเลยเล่าให้ฟังค่ะ
ระหว่างที่เล่าแฟนขนลุกตลอดเวลา เกมนี่ไม่กล้ากระดุกกระดิกตัวเองไปไหนเลยค่ะ
ส่วนลูกชาย ก็มีนอนร้องไห้ ทำเสียงสะอื้นๆ อยู่เป็นพักๆค่ะ
จะบอกว่าเป็นครั้งแรกที่มาพักที่จังหวัดสมุทรสงครามนะคะ
สรุปคือ เรารอจนถึงเช้าค่ะ แต่ตาสว่างกันตั้งแต่บัดนั้นเลย
จนเจ็ดโมง ก็มาเดินเล่นแถวรีสอร์ตถ่ายรูปเล่นค่ะ
จุดพีคกว่านั้นคือ รีสอร์ตที่นี่ ทั้งคืนจนถึงเช้า มีแค่ครอบครัวเราเข้าพักค่ะ
ไม่มีคนอื่นอยู่เลย แล้วตอนเช้าบรรยากาศวังเวงพอสมควรนะคะ
เลยตั้งใจกันว่า ลูกตื่นอาบน้ำแต่งตัวก็จะไปทำบุญถวายสังฆทานกันค่ะ
.........จบทริปนี้ด้วยความหลอนๆกันไป
เรื่องที่เกมเล่าอาจจะยาวไปหน่อย แต่เกมไม่รู้นะว่าแฟนนอนน้อยจนหลอนไปเอง
หรือว่าเขาจิตปรุงแต่ง ปกติแฟนเกมไม่เคยเจออะไรแนวๆนี้เลยนะคะ
ได้แต่คุยกันว่า บางทีเขาอาจจะอยากให้เราทำบุญให้เขา แล้วอาจจะให้โชคเราก็ได้
เพราะเกมได้ซื้อเลขห้องเป็นที่เรียบร้อยค่ะ แหะๆ
เรื่องราวอาจจะเล่ายาวไปบ้าง แต่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับครอบครัวค่ะ
เลยอยากนำมาเล่าเป็นประสบการณ์ให้ได้อ่านกัน
ปกติการเที่ยวแต่ละครั้ง เราจะพากันทำบุญ ไหว้พระ ถวายสังฆทานกันอยู่บ่อยๆค่ะ
มาเที่ยวครั้งนี้ เลยได้ทำบุญถวายสังฆทาน รดน้ำมนต์กันแบบจัดเต็มเลย
........ท้ายที่สุดแล้ว ขอให้บุญกุศลที่ครอบครัวเกมได้ทำในครั้งนี้ ส่งผลให้วิญญาณที่แฟนเกมเจอ
ได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดีนะคะ.....
ส่วนชื่อรีสอร์ตที่เกมไปพักนั้น ขออนุญาตไม่บอกนะคะ แต่จำได้ขึ้นใจ คงไม่กล้าไปนอนที่นั่นอีกเด็ดขาดค่ะ แหะๆ
อ้อ เลขห้อง 72 นะคะ เผื่อจะนำโชคไปยังผู้อ่านค่ะ เกมจัดลอตเตอรีมา 9 ใบเน้นๆ ฮ่าๆ
ขอบคุณที่อ่านกันจนจบค่ะ