สิ่งมีชีวิตวิวัฒนาการมาพร้อมกับระบบย่อยอาหารที่รองรับกับพฤติกรรมการกินของมันค่ะ
สัตว์กินพืชก็แบบหนึ่ง สัตว์กินเนื้อก็แบบหนึ่ง ส่วนสัตว์กินซากนั้นก็อีกแบบหนึ่ง

อีแร้งเป็นสัตว์กินซากโดยธรรมชาติ  ซากสัตว์เป็นอาหารหลักของมัน มันจะไม่ค่อยล่าสัตว์เป็น ๆ
ด้วยตัวเองเท่าไหร่  จะล่าก็ต่อเมื่อไม่มีซากให้กินเท่านั้น  แต่.. สัตว์ที่มันล่านั้นก็มักเป็นประเภท
ถ้าไม่เป็นสัตว์ป่วยก็บาดเจ็บใกล้ตาย

ถึงมันจะเป็นสัตว์กินซาก มันก็จะเลือกซากที่เพิ่งตายใหม่ ๆ มากกว่า  ถ้าหากมันเลือกได้ค่ะ
แต่ในธรรมชาติมันเลือกไม่ค่อยได้หรอก เป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถหาซากสัตว์เพิ่งตายกินได้ทุกมื้อ
และต่อให้เจอซากสัตว์เพิ่งตาย บางทีมันก็ไม่สามารถจิกทึ้งหนังเหนียว ๆ ของสัตว์บางตัวได้
ต้องรอให้มีนักล่าอื่นมาเปิดก่อน ถ้าไม่มีก็ต้องรอเวลาให้ซากเน่า ๆ หน่อย

เมื่อมันมีพฤติกรรมการกินมาแบบนั้น ระบบย่อยอาหารที่แข็งแกร่ง น้ำย่อยที่มีความเป็นกรดสูงมาก
จึงถูกวิวัฒนาการขึ้นพร้อมกัน เพื่อรับมือกับแบคทีเรียอันตราย ทำให้อีแร้งสามารถกินซากสัตว์ที่เน่าได้
โดยที่มันไม่เป็นอะไรเลยค่ะ