ผมว่ามันไม่ได้อยู่ที่ Lifestye ซะทีเดียวนะ
ผมว่ามันอยู่ที่นิสัยหลักๆ มากกว่า
หรือให้เจาะจงไปกว่านั้น มันอยู่ที่วิธีการรับมือเรื่องต่างๆ ของคนสองคนมากกว่า

ผมว่าถ้านิสัยหลักๆ มันตรงกัน ประมาณศีลเสมอกัน แต่ Lifestyle ต่างกัน ก็ไปกันได้ครับ
พูดลำบากเหมือนกันเนอะ

ยกตัวอย่างเช่น ผมชอบดูหนังมากกกก ทั้งในโรงและนอกโรง
แฟนผมไม่ชอบดู ผมก็ไปดูคนเดียว นานๆ ครั้ง

ผมชอบออกไปสังสรรค์ กับเพื่อนๆ เวลาเพื่อนแวะมาที่บ้าน (ผมอยู่ต่างจังหวัด)
แฟนไม่ชอบเที่ยวกลางคืนเลย เหล้าไม่ดื่มแม้แต่นิดเดียว ผมก็ไปคนเดียว
แต่ถ้าไม่มีเพื่อน ผมก็อยู่ติดบ้านนอนดูละครกับแฟนนั่นแหละ

แฟนผมสวดมนต์ ก่อนนอนทุกคืน ไหว้พระทุกวันพระ ผมไม่เคยทำเลยสักครั้งเดียว

จริงๆ มีเรื่องที่ชอบไม่เหมือนกันอีกเยอะมากกกกกกกก เล่าไม่หมดหรอกครับ

ส่วนที่เป็นเหมือนกัน ผมว่าเนี่ยแหละสำคัญ เพราะผมคิดไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าเรื่องพวกนี้ชอบไม่เหมือนกัน
มันจะลงเอยยังไง
เช่น
แฟนผมรักสัตว์มากกกกกก ซึ่งผมก็รักสัตว์
ผมและแฟนติดบ้านมากกกกกก ไม่ชอบช้อปปิ้ง ไม่ชอบไปเที่ยวที่คนเยอะๆ เหมือนกัน
ไม่เคยอยากไปเที่ยวไหนเลยจริงๆ เคยถามว่าอยากไปต่างประเทศไหม ชัดเจนว่าเค้าไม่อยากไปไหนเลย
ชอบหาเงินเหมือนกัน ถ้าใครมีงานนอกหรืองานเสริมที่ได้รายได้เพิ่ม จะสนับสนุนกันทันที
ถึงแม้ต้องอยู่บ้านคนเดียวแล้วอีกคนไปตะลอนทำงาน

นี่ก็ตัวอย่างคร่าวๆ แต่จริงๆ มันไม่ได้อยู่ที่ ชอบหรือไม่ชอบอะไรมันอยู่ที่การรับมือต่างหาก

มันอยู่ที่การรับมือเรื่องที่เราไม่ชอบแต่เค้าชอบ
เช่น ผมชอบไปดูหนัง เค้าก็ปล่อยให้ผมไปดูคนเดียว
ดูเหมือนง่ายเนอะ แต่บางคู่ไม่ใช่ บางทีผู้ชายก็บังคับให้แฟนไปดูด้วย
หรือบางทีถ้าผู้หญิงไม่ชอบไม่อยากดูก็ไม่ยอมให้ผู้ชายไปดูคนเดียว

หรือแฟนผมจะสวดมนต์ ผมไม่สวดไม่เชื่อถือ แล้วก็ไปหว่านล้อม กระแนะกระแหนแฟน
ไม่สนับสนุนเค้ามันก็คงอยู่กันไม่รอด

ถึงบางอย่างเราจะชอบไม่เหมือนกัน แต่ถ้าคู่ของเราเค้าชอบ เราก็ต้องสนับสนุนให้เต็มที่
ผมว่านี่ต่างหากที่จะทำให้คบกันยืด
แต่ถึงยังไงก็ต้องมีนิสัยหลักๆ ที่เหมือนกันบ้าง
แต่จะให้สรุปว่านิสัยแบบไหนบ้างที่ควรเหมือนกัน คงจะสรุปไม่ได้หรอกครับ
แล้วแต่คู่เนอะ