เจตนาหรือว่าตั้งใจ

สวัสดีอีกครั้งนะคะ วันนี้ก้อมีเรื่องอยากจะระบายนิดหน่อยคะ
... คือเรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ชายคนหนึ่งแอดเฟสบุ๊คเรามาซึ่งก่อนที่เราจะรับเค้าเป็นเพื่อนเค้าบอกกับเราในอินบ็อคว่าคุ้นหน้าเหมือนเคยเห็นที่ไหนก้อเลยอยากทำความรู้จัก เราก้อไม่ได้เอะใจอะไรก้อรับตามปกติตามประสามีเพื่อนร่วมกัน
หลังจากเป็นเพื่อนกันแล้วเค้าก้อทักมาคุยเรื่อยๆคุยทุกวัน จนกระทั่งวันหนึ่งเค้าชวนเราไปทานข้าวเราก้อไปคะ ตั้งแต่เห็นหน้าเค้าครั้งแรกเรารู้สึกไม่ชอบเค้าเลยคะรู้สึกไม่ถูกชะตาเอาซะเลยคือเค้าไว้หนวดอะคะ แล้วเราเป็นคนที่ไม่ชอบผู้ชายมีหนวดคะ หลังจากเจอหน้ากันแล้วเค้าก้อทักแชทชวนเราพูดคุยบ่อยขึ้นโทรมาหาชวนคุยจะไปไหนทำอะไรก้อบอกเราตลอด หลังจากเราคุยกันได้ไม่นานเค้าก้อบอกกับเราว่า...เป็นแฟนกันนะ...เราไม่ได้ตอบรับหรือปฎิเสธแต่อย่างใดแต่เค้าก้อไม่ได้ว่าอะไรเราหรอกคะ ก้อยังคุยกันแบบปกติมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเย็นวันหนึ่งเค้าโทรมาหาเราแล้วบอกกับเราว่าเค้าไม่สบายมากมาดูแลหน่อยได้ไหมด้วยความที่เราเป็นห่วงเค้ามากเราก้อไปคะ(ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่)..หลังจากวันนั้นเค้าก้อหายไปสองวันโดยไม่มีการติดต่อใดๆเราก้อสงสัยว่าทำไมหายไป เค้าเป็นอะไรไปหรือเปล่าเราก้อเลยส่งข้อความไปหาเค้าให้ติดต่อกลับมาด้วยนะเป็นห่วง แต่ก่อไม่ได้รับการติดต่อแต่อย่างใด จนกระทั่งห้าทุ่มครึ่งเค้าแชทมาบอกกับเราว่าเค้าเมามากก มาหาหน่อยได้มั๊ยรุ้สึกไม่ค่อยสบายเลย .....เราก้อไปอีกคะไปทั้งดึกๆนั่นแหละคะ..พอไปถึงประโยคแรกเราถามเค้าว่า ทำไมไม่ติดต่อรู้มั๊ยว่าเป็นห่วงเค้าก้อตะคอกเสียงใส่เราแล้วก้อบอกว่าไม่ว่างไม่เข้าใจหรือไงผมไม่ได้มีเวลาว่างทั้งวันเพื่อมาคุยกับคุณอย่างเดียวนะ เราเลยพูดว่าถ้างั้นขอถามอีกประโยคหนึ่งได้ไหม เค้าบอกว่าพูดมาสิอยากรู้อะไรอีกละ เราเลยพูดว่ามีแฟนแล้วใช่ไหม เค้าตอบกลับมาว่าไม่ใช่แฟนแต่เป็นภรรยา(เค้าใช้คำว่าเมียนะคะแต่เราขอใช้คำว่าภรรยา) เราเลยพูดว่าถ้ามีภรรยาอยุ่แล้วมาหลอกกันทำไม เค้าบอกกับเราว่าก้อแค่อยากหลอกฉยๆไม่ได้มีอะไรก้อเห็นว่าหน้าตาซื่อๆหน้าจะหลอกง่าย แล้วเค้ายังพูดต่ออีกว่าเค้ามันก้อแค่เสือตัวหนึ่งนี่เอง เค้ายังบอกกับเราอีกว่าเธอมันงี่เง่าหน้ารำคาญ น่าเบื่อ คิดหรอว่าฉันจะรักผู้หญิงอย่างเธอได้ พอเราน้ำตาซึมเค้าพูดว่าไม่ต้องร้องไห้เลยนะ ไม่ต้องมาบีบน้ำตา กลับไปได้แล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ ออกจากห้องไปปิดประตู ปิดไฟ ล็อคห้องให้ด้วยนะจะนอนแล้วว ณ ตอนนั้นเราได้แต่ยืนนิ่งๆมองดูนาฬิกาเป็นเวลา ตีสองกว่าแล้วใครเลยจะทันได้คิดว่าเค้าจะใจร้าย ใจดำได้ขนาดนี้ พอเราเดินออกมาหน้าห้องเราก้อยืนยังไม่ได้ไปไหนเพราะตอนนั้นเรากลัวมากเค้าเปิดประตูออกมาแล้วพูดว่าจะยืนอยู่ทำไมไปสิและเราก้อเดินออกมาเลย
เรื่องทั้งหมดก้อมีอค่นี้คะ ขอบคุณพื้นที่ระบายคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่