สวัสดีค่ะมีเรื่องไม่สบายใจเจอเรื่องแปลกๆเลยอยากมาเล่าในนี้ค่ะ ไม่รู้จะแท็กห้องอะไรดี ขอตามนนี้ละกันค่ะไม่ค่อยรุ้เรื่องเว็บพันทิปเท่าไหร่

ตอนนี้อายุ 15 สิ้นเดือนมีนาคมก็จะวันเกิดอายุ 16 แล้วค่ะ เริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีตั้งแต่ขึ้นปีใหม่ 2559 ปีทีแล้วก็เจอเรื่องแย่ๆทางจิตใจกับด้านการเรียนมาเยอะเหมือนกันแต่ไม่ค่อยอะไรมากท่าไหร่.   เรามีเพื่อนคนนึงค่ะ สมมุติชื่อ ปริม ค่ะ ปริมมีแฟนเป็นรุ่นพี่ห่างกัน 1 ปี สมมุติชื่อว่า พี่พัด ปริมกับเราเป็นเพื่อนอยู่กลุ่มเดียวกันค่อนข้างสนิทกัน ปริมจะชอบมานอนบ้านเราตั้งแต่ที่แม่ของปริมเสียเมื่อปีที่แล้ว ก็อยู่กันกับพ่อปริมชอบทะเลาะกับพ่อ ปริมชอบดื้อไม่ค่อยฟังใครเท่าไหร่ บางทีก็มานอนบ้านเราเป็นอาทิตย์ไม่ได้กลับบ้านเลย ปริมเริ่มมานอนบ้านเราตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว พ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร จะได้อยู่เป็นเพื่อนเราด้วยจะได้ไม่เหงา เรามักจะอยู่บ้านคนเดียวทุกวันบางวันไม่ค่อยได้เจอหน้าพ่อซะด้วยซ้ำ แม่เองก็ได้เจอแค่ตอนเช้าก่อนไปโรงเรียน แล้วเวลาเลิกเรียนปริมจะชอบพาพี่พัด มานอนเล่นบ้านเรา พอเย็นๆก็ต้องไปส่งขึ้นรถกลับ ทุกๆวัน ตอนนั้นเราก็เฉยๆ แต่ทุกๆคืนมานี่ ปริมจะชอบทะเลาะกันกับพี่พัดตอนกลางคืน ร้องไห้ใส่โทรศัพท์ทั้งคืนบางทีก็โวยวายอยู่ในบ้านเรา เรารำคาญ นอนไม่หลับ ทะเลาะกันได้ทุกวัน จนเราต้องออกไปนอนห้องพ่อ ไม่ก้ห้องรับแขก หลังเลิกเรียนเวลาปริมพาพี่พัดมานอนเล่นจู๋จี๋ในห้องนอนเรา เราก็จะขับมอไซต์ออกไปข้างนอกไปนั่งร้านกาแฟคาเฟ่ ทุกๆวัน ค่ำๆก็กลับบ้าน ปริมก็ยังนอนอยู่บ้านเรา คืนนึงเราเข้ามานอนในห้องกับปริมด้วย เรานอนดูซีรีย์เกาหลีจน ถึงตีสอง ก็เลิกดูแล้วจะนอน เรานอนไปได้สักพัก เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเหมือนโดนผีอำ เราลืมตามองรอบห้องเห็นปริมนอนข้างๆเรา เราขยับตัวไม่ได้เลย จะเรียกปริมเสียงก็ไม่ออก แล้วเราเห็นมีผู้หญิงผมยาว นั่งอยู่ปลายเท้าเรา ใส่ชุดสีขาว แต่เรามองไม่ค่อยชัดว่าลักษณะเป็นยังไงความรู้สึกตอนนั้นงงมาก ( เราไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ เพราะเราไม่ค่อยเชื่อว่าผีมีจริง ) พยายามเรียก ปริม ๆๆๆ พยายามขยับแขนขาสะบัดๆตัว มันเจ็บมากเหมือนโดนกดอยู่ จนเราเหมือนหหลุดออกมาขยับได้แล้ว มันตกใจมาก ทีนี้เราก็เปิด Google ดูอาการผีอำ อ่านดูในเชิงวิทยาศาสตร์ที่เป็นอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น คนที่นอนไม่พอ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็นอนต่อตอนเช้าก็เล่าให้เพื่อนฟังก็ไม่ได้มีอะไร ก็ผ่านๆมาหลายวันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก และมีอีกเรื่องปริมบอกเราชอบนอนละเมอพูดอะไรเป็นเรื่องเป็นราวก็ไม่รู้บ้างครั้งก็ละเมอร้องไห้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราไม่เคยนอนละเมอเลย

และในช่วงที่เราชอบไปร้านกาแฟ เราก็ไปเจอเพื่อนเก่าชื่อแตมก็เลยได้คุยกัน ออกแนวจีบกันคุยกันบ่อยทุกวัน แอบมีใจให้อยู่หน่อยๆ ความสัมพันธ์กำลังดีไปเรื่อยๆ

และมีช่วงนึงที่ปริมไม่ได้มานอนบ้านเราไปเที่ยวกับพี่พัด ตจว บ่อยๆ และได้กลับมานอนบ้านเราอีก คืนนี้เราก็นอนห้องตัวเองกับปริมอีกเราหลับตั้งแต่สามทุ่ม เราเหมือนโดนผีอำอีกแล้วเป็นครั้งที่สอง แต่ครั้งนี้เหมือนกับเห็นคนมานั่งอยู่บนหัวนอน แขนขาพาดวางบนไหล่เรา แขนขาวซีดๆ แขนเหมือนคนแก่ พาดทับเราขยับตัวไม่ได้ เรียกปริมก็ไม่มีเสียง พยายามขับแขยขาแล้วมันเจ็บเหมือนมีคนกด จับไว้ จนเราหลุดมาตื่นมาเหนื่อยมาก ดูนาฬิกาตอนนั้นเที่ยงคืน เราไม่กล้าหลับต่อเลยออกไปนอนข้างนอก เช้ามาก็เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็พูดกันว่าแม่ ไอปริมมันหรือเปล่า แม่เป็นห่วงให้กลับไปนอนบ้านตัวเองเปล่า เราก็คงคิดว่างั้นแหละ

และวันเกิดปริมก็ไปฉลองกัน เราก็ชวนแตมมาด้วย แตมก้มีเพื่อนรุ่นพี่และน้องมาอีก มีดื่มเหล้ากัน เราได้รู้จักน้องคนนึงเป็นคนเฟรนลี่น่ารักหน้าตาดีคนนึงแต่เราก็ไม่ค่อยสนใจอะไรมากคุยเล่นสนุกดี และเราก็ได้ดื่มด้วย(ไม่ควรเอาแบบอย่างนะคะ T___T ) เราก็ดื่มไม่เยอะก็เมาเหมือนกัน เราเหมือนหูแว่วๆ เหมือนได้ยินคนเรียกชื่อ และน้องคนนั้นก้บอกไปห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อย เราก็อยากเข้าด้วยก็เลยตามไป ก็สติไม่ค่อยอยู่กับตัวแล้วตอนนั้น ได้ยินเหมือนคนเรียกชื่อ บวกกับมึนเมา กลายเป็นว่ารู้ตัวอีกทีตัวเองอยู่ในห้องน้ำกับน้องผช มันก้พยายามพูดเหมือนให้มีอะไรกัน เราก้ไม่ๆๆๆๆอย่างเดียว จนออกมาจากห้องน้ำไม่มีไรเกิดขึ้น รุ่นพี่มาตามมาดูบอกว่าทำไรกันเราก็เล่าให้ฟังหมด จนคืนนั้นเราไม่ยุ่งกับคนกลุ่มนั้นอีกเลย รู้สึกผิดกับแตมด้วย แตมก็บอกจะไปจัดการให้เอง ต่อมาเรากับแตมก็เริ่มทะเลาะกันมาเรื่อยๆ แล้วเราก็ได้รู้ว่าแตมมีแฟนอยู่แล้ว มันก็ม่อเราไม่บอกว่ามีแฟนแล้ว ก็ทะเลาะกันจนขั้นตัดเพื่อน และเราก็มาทะเลาะกันกับเพื่อนในกลุ่มสักพักก็ดีกัน มีแต่เรื่องแย่ๆปวดหัวมากนอนไม่ค่อยหลับ และปริมก้ไม่ได้มานอนบ้านเราหลายวัน และวันนึงตอนเช้ามันก็โทรมาบอกเรา มารับไปโรงพยาบาลหน่อยเมื่อคืนรถล้มเราก็รีบไปหามันเลย ก็ไม่เป้นไรมาก เป็นแผลที่ขาใหญ่ มันก็ลาโรงเรียน 1 อาทิตย์มานอนบ้านเรา ก็เหมือนเดิมพี่พัดเลิกเรียนก็จะมาหามันทุกวัน หลังจากนั้น เพื่อนในกลุ่มก็เริ่มแบนปริม เราเองก็ไม่อะไรมาก ไม่ค่อยสนใจเพราะรำคาญ

วันวาเลนไทน์มีคนเอาตุ๊กตาหมีตัวกลางๆมาวางให้เราหน้าบ้านพร้อมข้อความว่าขอโทษ ตอนแรกเราคิดว่าของแตม แต่ก็คงไม่ใช่ แต่คิดว่าจะเป็นอีกคนนึงเป็นรุ่นพี่ที่มาตามเราที่ห้องน้ำคืนนั้น ก่อนหน้านั้นมาบอกชอบเรา แต่เราไม่เราเกลียดและโกรธ เป็นสาเหตุที่ทำให้เราทะเลาะกับแตมตั้งแต่แรกก่อนที่เรายังไม่รู้ว่าแตมมีแฟนแล้วอ่ะนะ แล้วมีคืนนึงมันตามเราไปถึงบ้านนอนอยู่หน้าบ้านเรา เรานี่ขยะแขยงมากอ่ะ แบบโรคจิต เกลียดไปเลย พอเราไปไหนเช็คอินในเฟสมันก็จะตามมาด้วย จนตอนนี้เราก็ไม่ค่อยเช็คอินเวลาไปไหนแล้ว
เราคิดว่าน่าจะเป็นมันที่เอามาให้เราเลยจะเอาไปทิ้ง รู้สึกขยะแขยง

ไม่กี่อาทิตย์ก่อนเพื่อนเราอีกสองคนเป็นแฟนกัน ชื่อกิ๊กกับที เรานัดกันว่าจะเอาตุ๊กตาไปคืนมัน กิ๊กกับทีก็มาบ้านเราแต่เช้าเรายังไม่ตื่น นั่งรอเราจนเผลอหลับไปกันหมด กิ๊กเป็นคนที่มีเซ้นท์เรื่องผีวิญญาณ เห็นบ่อย ย่ากิ๊กดูดวงแม่นคอยบอกคอยเตือนกิ๊กให้ระวังหลายๆอย่าง กิ๊กหลับอยู่ข้างๆเรา กิ๊กบอกว่าตอนนั้นครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นผู้หญิงยืนอยู่ในห้อง ผมยาวดำ ใส่ชุดขาวรูปร่างแก่ๆเหมือนกับที่เราเคยเจอ มันกลัวมันก็เลยสวดมนต์ไล่ให้เขาไป หล้งจากกิ๊กกลับบ้านไปมันก็ไม่สบายหนัก ปกติมันก็ไม่สบายบ่อยๆอยู่แล้ว มันกลัวไม่กล้ามานอนห้องเราอีก บางครั้งเราอยู่ห้องนั้นรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออกต้องออกไปนอนโซฟาทุกคืน และปกติเราก็อยู่บ้านคนเดียวอีก TT


ไม่กี่วันมานี้ได้ฝันว่าตัวเองท้อง พึ่งรู้ตอน 7 เดือนในฝันเราเครียดมากเพราะเรายังเรียนอยู่ไม่เคยมีอะไรกับใครท้องได้ยังไงพอตื่นมาเราปวดหัวและเครียดมากเหนื่อยมาก

วันนี้เราก็ไปไปรษณีย์ไปรับพัสดุของเรา แล้วพนักงานให้พัสดุมาสองซองเราไม่ทันได้ดูว่าอะไร นัดเพื่อนไว้ที่ห้างเลยรีบไป ตอนขับรถออกมาจากไปรษณีย์รู้สึกขนลุกตลอดเวลาและได้กลิ่นเหม็นเน่าๆตลอดทาง รู้สึกเหมือนตัวเองจะเกิดอุบัติเหตุ เลยพยายามขับช้าๆ ไม่กล้าขับเร็วเลย พอเรามาแกะซองดูอีกซองไม่ใช่ของเราไม่ใช่ชื่อเรา แกะดูเห็นเสื้อตัวเล็กน่าจะเป็นของเด็ก 4-5 ขวบ กะว่าจะส่งคืนเจ้าของพนักงานคงให้เรามาผิด

ช่วงนี้รู้สึกแย่มากรู้สึกไม่ค่อยดี เหมือนตัวเองจะเกิดอะไรสักอย่าง ฝันเห็นอะไรแต้ละคืนก็ฝันเห็นว่าตัวเองเกิดอุบัติเหตุ ตอนแรกเรากับเพือนนัดจะไปเที่ยวทะเลปิดเทอมกัน ก็ล่มเพราะเพื่อนพากันบอกไม่อยากไปแล้วทั้งๆที่ตอนแรกตั้งใจจะไปกันมากๆ กะว่าใกล้วันเกิดแล้วจะไปทำบุญวันเกิด ปกติเราไม่ค่อยทำบุญ พ่อแม่เราไม่ค่อยพาไป แล้วเราก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ ก็มีแค่นี้แหละค่ะ เรื่องที่เราเจอไม่สบายใจแหละแผลกประหลาดสำหรับเรา