นี่คือผลงานภาพยนตร์ลำดับที่ 2 ของ Charlie Kaufman มือเขียนบทภาพยนตร์ขวัญใจของผม ผมพลาดชมภาพยนตร์เลือกแรกของเค้าอย่าง Synecdoche, New York ซึ่งไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้ได้เข้าฉายในโรงภาพยนตร์บ้านเราหรือไม่ ผมเลยไม่มีโอกาสได้เห็นฝีมือการกำกับของเค้าเลย

Charlie Kaufman มือเขียนบทสุดเพี้ยนที่เคยสร้างความประทับใจให้ผมสุดๆจาก เรื่องราวสุดเพี้ยน แต่คมคายอย่าง Being John Malkovich, เรื่องราวอินไซด์ส่วนตัวสุดๆ จาก Adaptation, เรื่องราวความรักเหนือจริง ที่สื่อสารออกมาได้จริงมากๆ อย่าง Eternal Sunshine of the Spotless Mind และ Anomalisa คืองานกำกับและเขียนบทของเค้า ซึ่งยังคงเอกลักษณ์ลายเซ็นของเค้าไว้อย่างครบถ้วน ถ้าเข้าไปดูหนังเรื่องนี้โดยไม่รู้ว่าใครเป็นคนเขียนบท พอดูจบเชื่อว่าเราต้องทายออกแน่ๆว่านี่คือผลงานของใคร

เราตื่นเต้นมากๆก่อนเข้าไปชมหนังเรื่องนี้ จากตัวอย่างหนัง เราคาดการณ์อะไรไม่ออกเลยเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ ดูแล้วก็คิดว่าอาจจะเป็นเรื่องของมนุษย์ทั่วๆไป แต่เราก็เผื่อใจไว้ละว่า งานของ Charlie คงไม่ใช่งานที่จะมาถ่ายทอดเรื่องราวคนธรรมดาๆแน่นอน และผลลัพธ์ก็เป็นไปตามนั้นจริงๆ

ผมชอบงานด้าน CG ของเรื่องนี้มาก มันดูกึ่งๆการ์ตูนกึ่งๆคนจริงๆดี และงานภาพมันสวยมากๆ ทั้งในส่วนที่เป็นตัวละครและฉากแบ็คกราวน์ต่างๆ ดูมีเอกลักษณ์สุดๆ รวมไปถึงการออกแบบตัวละครให้ไม่สมสัดส่วนมนุษย์จริงๆ ผมก็ชอบที่ออกแบบมาเป็นแบบนี้

ส่วนตัวเรารู้สึกว่าหนังเรื่องนี้สนุกมากนะ น่าติดตามมากๆว่าเรื่องราวจะดำเนินต่อไปแบบไหน แต่ผมคิดว่าอาจจะน่าเบื่อสำหรับหลายๆคนเช่นกัน หนังมันเดินเรื่องช้ามากๆ ค่อยๆเล่าเรื่องราวของตัวละครแบบช้าๆ อาจจะไม่เหมาะสำหรับคนที่ไม่ถนัดทางนี้ รอบที่ผมดู มีคนเดินออกกลางๆเรื่องด้วยนะ ซึ่งเข้าใจได้ หนังเรื่องนี้ไม่เหมาะกับคนส่วนใหญ่แน่ๆ

เราไม่กล้าจะบอกว่า เราตีความหนังเรื่องนี้ออกว่า Charlie ต้องการสื่อสารอะไรเป็นประเด็นหลัก เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่ได้เข้าใจในหลายๆอย่างที่เห็นในหนัง สิ่งที่พอจะเขียนได้ ขอเอาจากความรู้สึกตอนที่ชมละกัน ว่าเรารู้สึกว่าหนังกำลังพูดเรื่องอะไร

เรารู้สึกว่าตัวละคร Michael Stone เค้ารู้สึกแปลกแยกจากคนในสังคม เค้าคิดว่าตัวเค้าเองเป็นคนแปลก คิดอะไรชอบอะไรแตกต่างจากคนทั่วๆไปในสังคม เค้าคงอาจรู้สึกว่าคนในสังคมก็เป็นเหมือนๆกันทุกคน ทั้งหน้าตาและเสียงพูด ไม่เว้นแม้แต่ภรรยาหรือลูกของเค้า รวมไปถึงแฟนเก่าของเค้าด้วย เค้าจึงรู้สึกว่าไม่มีใครที่จะเป็นคนที่พิเศษแตกต่าง ที่เค้าสามารถพูดคุยเรื่องราวต่างๆในชีวิตเค้า แสดงความคิดเห็นได้อย่างเป็นตัวเอง ทั้งๆที่จริงๆแล้วทุกคนอาจไม่ได้เหมือนกันไปทั้งหมดหรอก แต่อาจเป็น Micheal  ที่อาจคิดไปเองว่าทุกคนรอบข้างเหมือนกันไปหมด

จนกระทั่ง Michael ได้มาเจอ Lisa หญิงสาวที่มีใบหน้าและเสียงพูดที่แตกต่างจากคนอื่นๆ เค้าประทับใจ Lisa ในทันทีที่ได้พบเธอ เหมือนราวกับว่าชีวิตกำลังจะได้เจออะไรแปลกใหม่ คนเรามักประทับใจคนที่แตกต่างจากคนทั่วๆไปเสมอ และแม้ว่าเธอจะมีแผลเป็นบนใบหน้า ที่เธอคิดว่ามันเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่น่าจะไม่ชอบ แต่เวลานี้ Michael ไม่ได้คิดเช่นนั้น นี่คือปกติของคนเรานะผมว่า ในช่วงแรกๆที่เรารู้สึกดีกับใครซักคน เราพร้อมมองข้ามข้อเสียของเค้าเสมอ เราจะมองเห็นแต่ข้อดีของเค้า

เมื่อเราเปิดใจให้ใครบางคน เราพร้อมที่จะพูดคุยเรื่องส่วนตัวกับเค้า เราพร้อมรับฟังที่เค้าคิด เราพร้อมแสดงความคิดเห็นของเราต่อเรื่องต่างๆกับเค้า เรื่องน่าเกลียด ก็กลายเป็นเรื่องน่ารักได้ในช่วงเวลาแบบนี้

แต่เมื่อเราได้ก้าวเกินเลยกว่าเป็นแค่คนรู้จักกัน เราได้คบกันจริงๆแล้ว ภาพความสวยงามที่เราเห็นในช่วงแรกนั้น จริงๆแล้วมันก็มีสิ่งที่ไม่สวยงามซ่อนอยู่อีกมากมาย พฤติกรรมการรับประทานอาหารของ Lisa เป็นสิ่งที่ Michael รู้สึกหงุดหงิดไม่ชอบ และ Michael ก็เริ่มแสดงออกถึงความไม่พอใจอย่างชัดเจน นี่คือความเปลี่ยนแปลงของความสัมพันธ์ช่วงก่อนและหลังคบกัน ช่วงคืนก่อนหน้านี้ ไม่ว่าอะไร Michael ก็ยอม Lisa ทุกอย่าง ยอมรับได้หมดในทุกๆเรื่อง แต่ในช่วงที่เราได้คบกันแล้ว เราจะไม่ค่อยยอมกัน เหมือนตอนแรกๆที่เราเริ่มศึกษาดูใจกัน เราจะเอาแต่ใจกันมากขึ้น เราจะแคร์ความรู้สึกของกันและกันน้อยลง ทั้งๆที่เราหรือเค้าคนนั้นก็คือคนเดิมนั่นแหละ

ขณะที่เราได้ทำสิ่งที่ไม่ควรกระทำไปแล้ว ในความฝันจิตใต้สำนึกของ Michael  พยายามบอกกับ Michael ว่า ให้เลิกยุ่งกับ Lisa ซะ นั่นอาจจะเป็นเพราะความกลัว ความรู้สึกผิดในการที่นอกใจคนรัก มันเหมือนกับว่าจิตใต้สำนึกๆลึกเราก็รู้ว่าเรื่องไหนถูกเรื่องไหนผิด แต่ในโลกความเป็นจริงแล้วคนเราส่วนมากไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองได้และมักจะปล่อยให้มันเลยเถิดไปเสมอ

สุดท้าย เสียงของ Lisa ที่ Michael ได้ยินนั้น ก็เหมือนจะมีเสียงคนอื่นๆพูดซ้อนเสียงของเธอในฉากตอนท้ายๆบนโต๊ะอาหาร ผมคิดว่า Michael ก็คงจะเริ่มรู้สึกแล้วว่า ตอนนี้ Lisa ก็เริ่มคงจะกลายเป็นเหมือนคนอื่นๆอยู่ดี ไม่ได้เป็นคนที่แตกต่างอย่างที่เค้าต้องการจริงๆ

สุดท้าย Michael ก็เลือกที่จะกลับไปหาครอบครัวของเค้า กลับไปพบเจอคนเดิมๆที่เหมือนๆกัน ไม่ได้เดินต่อไปกับ Lisa สุดท้ายคำพูดที่เค้าบอกกับ Lisa ไว้ว่าจะให้ไปอยู่ด้วยกันนั้น มันก็ไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด คำพูดคำสัญญาที่เราเคยให้ไว้ต่อกัน มันไม่ได้มีความหมายอะไรเลย หากเราไม่ได้ทำอย่างนั้นจริงๆ

คนเรามันแตกต่างกันไปหมดทุกคนจริงๆ คนที่เราคิดว่าพูดคุยกันได้ถูกคอ คิดว่าเป็นคนที่เข้ากับเราได้ดีที่สุด สุดท้ายมันก็จะต้องมีอะไรที่ไม่เหมือนกันอยู่ดี มีอะไรที่เข้ากันไม่ได้อยู่ดี แม้แต่ตัวเราเองในแต่ละวัน ก็ไม่เหมือนกันทุกวัน บางวันเราอาจจะเจอเรื่องที่ดี เราก็อาจจะอารมณ์ดี แสดงออกในแบบหนึ่ง บางวันที่เป็นวันที่แย่สำหรับเรา เราก็อาจจะแสดงออกอีกอย่างหนึ่ง และทุกคนต่างมีอดีตที่ต่างกัน เคยเจอความเจ็บปวดมาแตกต่างกัน จึงทำให้คนเราทุกคนแตกต่างกัน

ผมชอบประโยคหนึ่งที่ Michael พูดในตอนท้ายเรื่องว่า "จำไว้ว่าโลกนี้มีใครบางคน อยู่เพื่อใครสักคน" ผมคิดว่าแม้ว่าเราจะคิดว่าเราเป็นคนแปลก มีความคิดไม่เหมือนคนทั่วๆไปและชอบในสิ่งที่แตกต่างจากคนในสังคมทั่วไปขนาดไหนก็ตาม แต่ก็จะยังมีใครอีกคนหนึ่งที่มองเห็นว่าเราไม่ได้ "แปลก" จากคนอื่นๆในสังคม แต่เรา "พิเศษ" กว่าคนอื่นๆต่างหาก

https://www.facebook.com/MyOwnPrivateFilm/