สวัสดีค่ะ สมัครมาเพื่อเล่าเรื่องนี้โดยเฉพาะ คือเรื่องมันผ่านมาเดือนกว่าแล้ว
เรื่องมีอยู่เรามีแฟนค่ะ สมมติว่าชื่อ บอม เราคบกับบอมมา 3 ปีแล้ว เราทั้งสองคนอยู่ม.5 เราคบกันอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ตลอดเพราะแม่เราเป็นเพื่อนกัน จนบอมเคยมาที่บ้านเราบ่อยๆ(แต่เราไม่เคยให้เข้าห้อง) แต่ไม่มีอะไรเกินเลยเลยนะคะ แม้แต่จูบก็ไม่เคย เรื่องมีอยู่ว่าเราป่วยเลยไม่ได้ไปโรงเรียนทำงานกลุ่ม พอเราหายเราเลยเอางานที่เหลือมาทำ ซึ่งมันค่อนข้างเยอะ บอมเลยอาสามาช่วยทำที่บ้าน บอมมาวันเสาร์ช่วงบ่ายๆ ปกติเราอยู่ที่บ้านกับแม่กับคุณยายค่ะ แต่ตอนบ่ายแม่ต้องไปเข้าเวร คุณยายก็อยู่บ้านแต่คุณยายจะชอบดูทีวีอยุ่ในห้อง แล้วเราสองคนก็นั่งทำงานกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่น แล้ว้หมือนกับเราต้องไปเอากรรไกรมาแล้วก็หยิบกตัดกระดาษเพิ่ม เลยจะขึ้นไปเอาบนห้อง เราก็เดินขึ้นไปบนห้อง เปิดเก๊ะเอากรรไกรพอหันกลับมาก็เห็นบอมยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนเรา เราก้เลยถามว่า "ขึ้นมาทำไม" แล้วบอมก็เดินเข้าห้องมาเลยค่ะ ตอนนั้นเรายังงงอยู่ว่าเข้ามาทำไม กรรไกรเราก็เอามาแล้วอะไรอย่างนี้ แล้วเขาก็ล๊อกห้อง เราก็เริ่มกลัวแล้ว เลยถามว่า "เธอเข้ามาทำไม ล๊อกทำไม" แล้วเขาก็เดินเข้ามาเราแบบน่ากลัวมาก แล้วก็ดึงเราไปจูบแบบรุนแรงมากค่ะ เรากลัวสุดๆ กลัวว่าเขาจะทำอะไรเรา เรารีบพลักเขาออก แล้วก็เอากรรไกรที่ถือขึ้นมาจ่อเขา บอกว่าให้ออกไป แล้วเขาพูดประมาณว่า "เราสองคนเป็นแฟนกันนะ ทำไมจะจูบไม่ได้" เรากลัวมากจริงๆ เขาไม่เหมือนบอมที่เรารู้จัก ตัวสั่นไปหมด แล้วเขาก็ดึงกรรไกรออกไปจากมือเราเร็วมา โดยที่เราไม่ได้ตั้งตัว เขาดึงเราไปจูบอีกรอบครั้งนี้เราเริ่มมีสติพยายามกัดลิ้นหรือปากเขานี่แหล่ะค่ะ เขาก็ปล่อย แล้วเหมือนเขาจะโมโห ก็จับเราเหวี่ยงไปที่โต๊ะ จนมุมโตีะมันกระแทกหลังเรา เจ็บมาก แล้วก็จะเราเหวี่ยงที่เตียง เรารู้เลยว่าเค้าจะทำอะไรเรา เราพยายามดิ้นจิกถีบมั่วๆไป แต่เค้าก็ต่อยท้องเราอย่างแรก คือมันจุกมากๆ ไม่มีแรงเลย เราได้แต่เอามือกุมท้องเอาไว้ แล้วเค้าก็เริ่มลวนลามเรา พยายามจะฉีดเสื้อเรา แต่ฉีดไม่ออก เลยเอากรรไกรที่ตกที่พื้นมาตัดเสื้อเรา ตอนนั้นเราก็นึกขึ้นได้ว่าต้องร้องดังๆ เราก็ร้องตะโกนช่วยด้วยๆลั่นห้องเลยค่ะ เค้าก็ตกใจรีบเอามือมาปิดปากเรา แล้วก็ด่าเรา พูดว่า 'จะไม่ยอมจริงๆใช่ไหม แค่จะเ-ด ทำเป็นเรื่องใหญ่' แล้วก็เอามือบีบปากเราแน่น บอกว่า 'ถ้าร้องอีกที ku จะตบ' เราไม่กล้าตะโกนอีก เลยร้องไห้ตัวสั่น พยายามขัดขืน พอเขาตัดเสื้อเราเสร็จก็ พยายามปลดเสื้อชั้นใน แต่เราก็พยายามจะขยับหลังหลบ เขาก็โมโห จิกผมเรา แล้วก็ปลดเสื้อชั้นในเราออก เสร็จแล้วเขาก็กำลังปลดซิปกางเกงเขา เราร้องไห้ หลับตา ไม่มีแรงจะสู้ คิดว่าครั้งนี้ต้องโดนแน่ๆ คิดถึงหน้าแม่ แล้วเค้ากำลังปลดซิปกางเกงเราออก แล้วตอนนั้นก็มีเสียงแม่เรียกจากข้างนอก ตะโกนเรียกเรา แล้วก็เคาะประตูห้อง เค้าก็ชะงัก เรารีบตะโกนเรียกแม่บอกว่าช่วยด้วยๆ แล้วยายก็ไขกุญแจเข้ามา แม่รีบวิ่งเขามา เห็นสภาพเราก็ร้องไห้ แล้วก็ด่าบอมแรงมาก บอมก็นั่งหน้าซีดเหมือนเพิ่งได้สติ แล้วแม่ก็โทรเรีบกแม่บอมมา เราเข้าไปนั่งกับผู้ใหญ่เคลียกัน แม่บอมเค้าก็ขอโทษ บอมก็ขอโทษเรา บอกว่าตอนนั้นเป็นอะไรไม่รู้ ไม่มีสติ แต่เรายังกลัวบอมอยู่ แม่เราบอกว่าจะแจ้งความ แต่แม่บอมเค้าก็ขอร้องว่าถ้าเรื่องถึงโรงพักบอมจะเสียชื่อเสียง จะไม่มีอนาคต เค้าขอจ่ายค่าทำขวัญแทนได้ไหม แล้วแม่เราก็ไม่ยอม เหมือนเค้าจะเถียงกัน สุดท้ายแม่เลยบอกว่า พรุ่งนี้จะไปแจ้งความ แล้วก็ให้แม่บอมกับบอมกลับไป ตอนนั้นเราไม่สบายใจ เรากับบอมเป็นเพื่อนกันมานาน แม่เรากับแม่บอมก็เป็นเพื่อนกันมานาน เราสงสารบอมที่จะต้องหมดอนาคต แล้วตอนนั้นเค้าไม่มีสติจริงหรือเปล่า ถ้าเราแจ้งความไป ทุกคนก็จะรู้เรื่องของเราน่ะสิ ทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไร คืนนั้นเราเลยไปคุยกับแม่ ถามว่าไม่แจ้งความได้ไหม หนุจะไม่ยุ่งกับบอมอีก อย่าให้ใครรู้เลยหนูอาย แล้วบอมก็ยังไม่ได้ทำอะไรหนูด้วย ให้อภัยเค้าไปเถอะ สุดท้ายแม่ก็ยอมเรียกค่าทำขวัญโดยไม่แจ้งความ
มารู้ทีหลังว่ายายได้ยินเสียงเราร้องแต่ไม่กล้าขึ้นไป เลยโทรบอกให้แม่เรารีบกลับบ้าน
**เรามาเล่าเรื่องนี้ให้เป็นอุธาหรณ์แก่ทุกคน ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีรอดมาได้เหมือนเรา ถึงเราจะรู้จักกันมานาน แต่ก็ไว้ใจไม่ได้นะคะ
ประสบการณ์ เกือบโดนแฟนข่มขืน
เรื่องมีอยู่เรามีแฟนค่ะ สมมติว่าชื่อ บอม เราคบกับบอมมา 3 ปีแล้ว เราทั้งสองคนอยู่ม.5 เราคบกันอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ตลอดเพราะแม่เราเป็นเพื่อนกัน จนบอมเคยมาที่บ้านเราบ่อยๆ(แต่เราไม่เคยให้เข้าห้อง) แต่ไม่มีอะไรเกินเลยเลยนะคะ แม้แต่จูบก็ไม่เคย เรื่องมีอยู่ว่าเราป่วยเลยไม่ได้ไปโรงเรียนทำงานกลุ่ม พอเราหายเราเลยเอางานที่เหลือมาทำ ซึ่งมันค่อนข้างเยอะ บอมเลยอาสามาช่วยทำที่บ้าน บอมมาวันเสาร์ช่วงบ่ายๆ ปกติเราอยู่ที่บ้านกับแม่กับคุณยายค่ะ แต่ตอนบ่ายแม่ต้องไปเข้าเวร คุณยายก็อยู่บ้านแต่คุณยายจะชอบดูทีวีอยุ่ในห้อง แล้วเราสองคนก็นั่งทำงานกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่น แล้ว้หมือนกับเราต้องไปเอากรรไกรมาแล้วก็หยิบกตัดกระดาษเพิ่ม เลยจะขึ้นไปเอาบนห้อง เราก็เดินขึ้นไปบนห้อง เปิดเก๊ะเอากรรไกรพอหันกลับมาก็เห็นบอมยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนเรา เราก้เลยถามว่า "ขึ้นมาทำไม" แล้วบอมก็เดินเข้าห้องมาเลยค่ะ ตอนนั้นเรายังงงอยู่ว่าเข้ามาทำไม กรรไกรเราก็เอามาแล้วอะไรอย่างนี้ แล้วเขาก็ล๊อกห้อง เราก็เริ่มกลัวแล้ว เลยถามว่า "เธอเข้ามาทำไม ล๊อกทำไม" แล้วเขาก็เดินเข้ามาเราแบบน่ากลัวมาก แล้วก็ดึงเราไปจูบแบบรุนแรงมากค่ะ เรากลัวสุดๆ กลัวว่าเขาจะทำอะไรเรา เรารีบพลักเขาออก แล้วก็เอากรรไกรที่ถือขึ้นมาจ่อเขา บอกว่าให้ออกไป แล้วเขาพูดประมาณว่า "เราสองคนเป็นแฟนกันนะ ทำไมจะจูบไม่ได้" เรากลัวมากจริงๆ เขาไม่เหมือนบอมที่เรารู้จัก ตัวสั่นไปหมด แล้วเขาก็ดึงกรรไกรออกไปจากมือเราเร็วมา โดยที่เราไม่ได้ตั้งตัว เขาดึงเราไปจูบอีกรอบครั้งนี้เราเริ่มมีสติพยายามกัดลิ้นหรือปากเขานี่แหล่ะค่ะ เขาก็ปล่อย แล้วเหมือนเขาจะโมโห ก็จับเราเหวี่ยงไปที่โต๊ะ จนมุมโตีะมันกระแทกหลังเรา เจ็บมาก แล้วก็จะเราเหวี่ยงที่เตียง เรารู้เลยว่าเค้าจะทำอะไรเรา เราพยายามดิ้นจิกถีบมั่วๆไป แต่เค้าก็ต่อยท้องเราอย่างแรก คือมันจุกมากๆ ไม่มีแรงเลย เราได้แต่เอามือกุมท้องเอาไว้ แล้วเค้าก็เริ่มลวนลามเรา พยายามจะฉีดเสื้อเรา แต่ฉีดไม่ออก เลยเอากรรไกรที่ตกที่พื้นมาตัดเสื้อเรา ตอนนั้นเราก็นึกขึ้นได้ว่าต้องร้องดังๆ เราก็ร้องตะโกนช่วยด้วยๆลั่นห้องเลยค่ะ เค้าก็ตกใจรีบเอามือมาปิดปากเรา แล้วก็ด่าเรา พูดว่า 'จะไม่ยอมจริงๆใช่ไหม แค่จะเ-ด ทำเป็นเรื่องใหญ่' แล้วก็เอามือบีบปากเราแน่น บอกว่า 'ถ้าร้องอีกที ku จะตบ' เราไม่กล้าตะโกนอีก เลยร้องไห้ตัวสั่น พยายามขัดขืน พอเขาตัดเสื้อเราเสร็จก็ พยายามปลดเสื้อชั้นใน แต่เราก็พยายามจะขยับหลังหลบ เขาก็โมโห จิกผมเรา แล้วก็ปลดเสื้อชั้นในเราออก เสร็จแล้วเขาก็กำลังปลดซิปกางเกงเขา เราร้องไห้ หลับตา ไม่มีแรงจะสู้ คิดว่าครั้งนี้ต้องโดนแน่ๆ คิดถึงหน้าแม่ แล้วเค้ากำลังปลดซิปกางเกงเราออก แล้วตอนนั้นก็มีเสียงแม่เรียกจากข้างนอก ตะโกนเรียกเรา แล้วก็เคาะประตูห้อง เค้าก็ชะงัก เรารีบตะโกนเรียกแม่บอกว่าช่วยด้วยๆ แล้วยายก็ไขกุญแจเข้ามา แม่รีบวิ่งเขามา เห็นสภาพเราก็ร้องไห้ แล้วก็ด่าบอมแรงมาก บอมก็นั่งหน้าซีดเหมือนเพิ่งได้สติ แล้วแม่ก็โทรเรีบกแม่บอมมา เราเข้าไปนั่งกับผู้ใหญ่เคลียกัน แม่บอมเค้าก็ขอโทษ บอมก็ขอโทษเรา บอกว่าตอนนั้นเป็นอะไรไม่รู้ ไม่มีสติ แต่เรายังกลัวบอมอยู่ แม่เราบอกว่าจะแจ้งความ แต่แม่บอมเค้าก็ขอร้องว่าถ้าเรื่องถึงโรงพักบอมจะเสียชื่อเสียง จะไม่มีอนาคต เค้าขอจ่ายค่าทำขวัญแทนได้ไหม แล้วแม่เราก็ไม่ยอม เหมือนเค้าจะเถียงกัน สุดท้ายแม่เลยบอกว่า พรุ่งนี้จะไปแจ้งความ แล้วก็ให้แม่บอมกับบอมกลับไป ตอนนั้นเราไม่สบายใจ เรากับบอมเป็นเพื่อนกันมานาน แม่เรากับแม่บอมก็เป็นเพื่อนกันมานาน เราสงสารบอมที่จะต้องหมดอนาคต แล้วตอนนั้นเค้าไม่มีสติจริงหรือเปล่า ถ้าเราแจ้งความไป ทุกคนก็จะรู้เรื่องของเราน่ะสิ ทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไร คืนนั้นเราเลยไปคุยกับแม่ ถามว่าไม่แจ้งความได้ไหม หนุจะไม่ยุ่งกับบอมอีก อย่าให้ใครรู้เลยหนูอาย แล้วบอมก็ยังไม่ได้ทำอะไรหนูด้วย ให้อภัยเค้าไปเถอะ สุดท้ายแม่ก็ยอมเรียกค่าทำขวัญโดยไม่แจ้งความ
มารู้ทีหลังว่ายายได้ยินเสียงเราร้องแต่ไม่กล้าขึ้นไป เลยโทรบอกให้แม่เรารีบกลับบ้าน
**เรามาเล่าเรื่องนี้ให้เป็นอุธาหรณ์แก่ทุกคน ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีรอดมาได้เหมือนเรา ถึงเราจะรู้จักกันมานาน แต่ก็ไว้ใจไม่ได้นะคะ