ตามกระทู้นี้เลยนะคะ เราแอบชอบคนนึงมาเป็นปีแล้วและเขาก็น่าจะรู้ และคนที่เราชอบก็เป็นอาจารย์ด้วย เราเคยเรียนกับเขามาเทอมนึง ตอนแรกๆเราไม่สนิทกันเลย จนมีเหตุการณ์นึงที่ทำให้เราต้องมาสนิทกัน
เพราะมีครั้งนึง เราต้องไปซ่อมวิชาเขาเพราะสอบกลางภาคเราตกของเขา คือตอนที่เราซ่อม เราเข้าไปในห้องสาขาที่เขาอยู่เลย เราไปกับเพื่อนเราอีก 2 คนรวมกับเราก็เป็น 3 คน ส่วนคนอื่นๆเขาให้อีกห้องนึง ตอนนั้นก็ไม่เอะใจอะไรนะคะ เพราะเราอยู่กับเพื่อนด้วย จนเขาเริ่มสอน เขาก็ยกเก้าอี้มาให้เรา แต่กับเพื่อนเราเขาไม่ยอมยกให้ เขาเดินตัดหน้าเราแล้วไปยกมาวางข้างๆเก้าอี้เขาเลยอ่ะ
พอเขาเริ่มสอนเขาจะคอยถามเราอยู่ตลอดว่าเข้าใจมั้ย ทำได้มั้ย แต่ในขณะที่เขาถามเขาจะชอบเอาแขนเขามาถูแถวตัวเรา บางทียื่นแก้มเขาเข้ามาใกล้ๆจมูกเราเลย เหมือนคนหอมกันอ่ะ คือเขาทำแบบนี้ตลอดในการสอนเรา จนบางทีเรานี่ตกใจเลย แต่พอหลังจากนนั้นมา เราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เจอกันที่ไหนก็จะคอยมองและยิ้มให้กันอยู่ตลอดเวลา
และมีบางทีนะ ที่เราน้อยใจเขาเพราะ ตอนที่เราอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ เขาจะคุยกับเพื่อนเราทุกคน แต่กับเราเขาไม่คุย เขาจะแค่มองๆแล้วก็อมยิ้ม เราก็ไม่เข้าใจเขาหรอกว่าเพราะอะไร แต่บางครั้งเรารู้สึกว่าเขาจะมองหาเราอยู่เสมอทุกครั้งที่เขามองไม่เห็นแล้วพอเขาเห็นเรา เขาก็จะยิ้มแล้วก็ก้มหน้าก้มตาทำนู่นทำนี่ต่อ. จนมีครั้งนึงเขากำลังเดินข้ามถนนในมหาลัยเราเห็นเขามองเรามาแต่ไกลแล้วแหละ แต่ตอนนั้นเขามองค้างเลย มองแต่เราไม่ยอมดูรถ คือจังหวะนั้นรถกำลังขับมาพอดี แต่ดีนะที่รถขับมาช้า คนในรถเลยบีบแตรใส่ เขาก็สะดุ้งแล้วก็หันมามองเราต่อ
คือ.... เราไม่รู้ว่าเราคิดไปเองคนเดียวรึป่าวนะ แต่เราคอยสังเกตเขาทุกครั้ง เพราะเวลาเจอกัน เขาจะยิ้มให้พวกเพื่อนเรา แต่กับเราเขาจะยิ้มและยักคิ้วให้เราตลอด บางทีเพื่อนมันเหลือบไปเห็นมันก็แซวเรากัน แต่เราก็ได้แต่บอกว่า ”ไม่มีไรหรอกกก” เรายอมรับนะคะว่าเราชอบเขามากกกกก ชอบมาโดยตลอด หวังดีกับเขาเสมอ พร้อมปกป้องเขาถ้ามีใครมาว่าเขา ยันทุกวันนี้ ถึงแม้ว่ามันคงไม่มีทางเป็นจริง เพราะเขาเป็นเกย์ค่ะ มีแฟนเป็นผู้ชาย ตอนที่เรารู้เราก็เสียใจนะคะ ผิดหวังอย่างแรง แต่เราก็พยายามรับให้ได้ จนตอนนี้เราก็คิดว่าเรารับได้แล้ว ถึงแม้ความจริงมันจะเจ็บปวดก็ตาม แต่ว่าเรามั่นใจว่าเขาก็คงจะคิดเหมือนเรา แต่เขาคงติดที่เป็นแบบนี้อยู่ เพราะการกระทำที่ผ่านมา ถึงเราไม่พูดแต่เพื่อนๆเราในกลุ่มดูรู้ ส่วนพวกเพื่อนอีกกลุ่มนึงเขาก็รู้ เพราะทุกครั้งที่เขาสอนเขาจะเรียกแต่ชื่อเรา คอยเดินมาหา คอยมองตลอดเวลาส่วนเวลาที่เขาไม่ได้สอน ทุกครั้งที่เจอ เขาจะคอยมองแล้วยิ้มให้ตลอด บางทีเราไม่มาเรียนเขาจะถามเพื่อนเรา ว่าทำไมเราไม่มา คอยถามหาตลอด คือเราไม่รู้จะพูดยังไงอ่ะ่ค่ะ เพราะการกระทำเขา เราดูออกจากประสบการณ์ที่มีผู้ชายมาจีบ
จนปัจจุบันเขาย้ายไปแล้ว หลังจากที่เขาย้ายไป เรารู้สึกว่าเขาเปิดตัวแฟนเขาบ่อยมากกก ต่างจากที่เขาอยู่ที่เดียวกับเรา เรานี่แทบไม่รู้เลยว่าเขามีแฟนเป็นเกย์ ปัจจุบันเราเห็นเขาชอบโพสรูปเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน เรายอมรับนะคะว่าเราเจ็บมากกกกกก จนบางทีไม่อยากจะกดรูปบางรูปของเขาเลย บางทีเราใจลอยจนคนใกล้ชิดเราเขาสงสัย และบางทีเราคิดว่าจะไปจากเขา แต่มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ไม่ยอมปล่อยให้เราไปจากเขา เราได้แต่ฝืนยิ้มและหัวเราะนะบางที มันเหมือนเจ็บข้างในแปลกๆ....
ถ้าเพื่อนๆเจอแบบนี้เราควรตัดใจไปเลยดีมั้ยค่ะ คือเราคิดไม่ออกจริงๆ บางทีการแอบชอบมันไม่ได้มีความสุขเสมอไปเราเข้าใจค่ะ เพราะตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยชอบใครก่อน ไม่เคยเป็นและรู้สึกแบบนี้มาก่อน เราเลยทำอะไรไม่ถูก ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านและให้ความเห็นด้วยนะคะ....
ลืมบอกไป ก่อนที่เราจะรู้จักเขา เขาเคยแอบมองเราด้วยนะ ><
เคยทรมานจิตใจเพราะแอบชอบใครมั้ยค่ะ???
เพราะมีครั้งนึง เราต้องไปซ่อมวิชาเขาเพราะสอบกลางภาคเราตกของเขา คือตอนที่เราซ่อม เราเข้าไปในห้องสาขาที่เขาอยู่เลย เราไปกับเพื่อนเราอีก 2 คนรวมกับเราก็เป็น 3 คน ส่วนคนอื่นๆเขาให้อีกห้องนึง ตอนนั้นก็ไม่เอะใจอะไรนะคะ เพราะเราอยู่กับเพื่อนด้วย จนเขาเริ่มสอน เขาก็ยกเก้าอี้มาให้เรา แต่กับเพื่อนเราเขาไม่ยอมยกให้ เขาเดินตัดหน้าเราแล้วไปยกมาวางข้างๆเก้าอี้เขาเลยอ่ะ
พอเขาเริ่มสอนเขาจะคอยถามเราอยู่ตลอดว่าเข้าใจมั้ย ทำได้มั้ย แต่ในขณะที่เขาถามเขาจะชอบเอาแขนเขามาถูแถวตัวเรา บางทียื่นแก้มเขาเข้ามาใกล้ๆจมูกเราเลย เหมือนคนหอมกันอ่ะ คือเขาทำแบบนี้ตลอดในการสอนเรา จนบางทีเรานี่ตกใจเลย แต่พอหลังจากนนั้นมา เราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เจอกันที่ไหนก็จะคอยมองและยิ้มให้กันอยู่ตลอดเวลา
และมีบางทีนะ ที่เราน้อยใจเขาเพราะ ตอนที่เราอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ เขาจะคุยกับเพื่อนเราทุกคน แต่กับเราเขาไม่คุย เขาจะแค่มองๆแล้วก็อมยิ้ม เราก็ไม่เข้าใจเขาหรอกว่าเพราะอะไร แต่บางครั้งเรารู้สึกว่าเขาจะมองหาเราอยู่เสมอทุกครั้งที่เขามองไม่เห็นแล้วพอเขาเห็นเรา เขาก็จะยิ้มแล้วก็ก้มหน้าก้มตาทำนู่นทำนี่ต่อ. จนมีครั้งนึงเขากำลังเดินข้ามถนนในมหาลัยเราเห็นเขามองเรามาแต่ไกลแล้วแหละ แต่ตอนนั้นเขามองค้างเลย มองแต่เราไม่ยอมดูรถ คือจังหวะนั้นรถกำลังขับมาพอดี แต่ดีนะที่รถขับมาช้า คนในรถเลยบีบแตรใส่ เขาก็สะดุ้งแล้วก็หันมามองเราต่อ
คือ.... เราไม่รู้ว่าเราคิดไปเองคนเดียวรึป่าวนะ แต่เราคอยสังเกตเขาทุกครั้ง เพราะเวลาเจอกัน เขาจะยิ้มให้พวกเพื่อนเรา แต่กับเราเขาจะยิ้มและยักคิ้วให้เราตลอด บางทีเพื่อนมันเหลือบไปเห็นมันก็แซวเรากัน แต่เราก็ได้แต่บอกว่า ”ไม่มีไรหรอกกก” เรายอมรับนะคะว่าเราชอบเขามากกกกก ชอบมาโดยตลอด หวังดีกับเขาเสมอ พร้อมปกป้องเขาถ้ามีใครมาว่าเขา ยันทุกวันนี้ ถึงแม้ว่ามันคงไม่มีทางเป็นจริง เพราะเขาเป็นเกย์ค่ะ มีแฟนเป็นผู้ชาย ตอนที่เรารู้เราก็เสียใจนะคะ ผิดหวังอย่างแรง แต่เราก็พยายามรับให้ได้ จนตอนนี้เราก็คิดว่าเรารับได้แล้ว ถึงแม้ความจริงมันจะเจ็บปวดก็ตาม แต่ว่าเรามั่นใจว่าเขาก็คงจะคิดเหมือนเรา แต่เขาคงติดที่เป็นแบบนี้อยู่ เพราะการกระทำที่ผ่านมา ถึงเราไม่พูดแต่เพื่อนๆเราในกลุ่มดูรู้ ส่วนพวกเพื่อนอีกกลุ่มนึงเขาก็รู้ เพราะทุกครั้งที่เขาสอนเขาจะเรียกแต่ชื่อเรา คอยเดินมาหา คอยมองตลอดเวลาส่วนเวลาที่เขาไม่ได้สอน ทุกครั้งที่เจอ เขาจะคอยมองแล้วยิ้มให้ตลอด บางทีเราไม่มาเรียนเขาจะถามเพื่อนเรา ว่าทำไมเราไม่มา คอยถามหาตลอด คือเราไม่รู้จะพูดยังไงอ่ะ่ค่ะ เพราะการกระทำเขา เราดูออกจากประสบการณ์ที่มีผู้ชายมาจีบ
จนปัจจุบันเขาย้ายไปแล้ว หลังจากที่เขาย้ายไป เรารู้สึกว่าเขาเปิดตัวแฟนเขาบ่อยมากกก ต่างจากที่เขาอยู่ที่เดียวกับเรา เรานี่แทบไม่รู้เลยว่าเขามีแฟนเป็นเกย์ ปัจจุบันเราเห็นเขาชอบโพสรูปเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน เรายอมรับนะคะว่าเราเจ็บมากกกกกก จนบางทีไม่อยากจะกดรูปบางรูปของเขาเลย บางทีเราใจลอยจนคนใกล้ชิดเราเขาสงสัย และบางทีเราคิดว่าจะไปจากเขา แต่มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ไม่ยอมปล่อยให้เราไปจากเขา เราได้แต่ฝืนยิ้มและหัวเราะนะบางที มันเหมือนเจ็บข้างในแปลกๆ....
ถ้าเพื่อนๆเจอแบบนี้เราควรตัดใจไปเลยดีมั้ยค่ะ คือเราคิดไม่ออกจริงๆ บางทีการแอบชอบมันไม่ได้มีความสุขเสมอไปเราเข้าใจค่ะ เพราะตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยชอบใครก่อน ไม่เคยเป็นและรู้สึกแบบนี้มาก่อน เราเลยทำอะไรไม่ถูก ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านและให้ความเห็นด้วยนะคะ....
ลืมบอกไป ก่อนที่เราจะรู้จักเขา เขาเคยแอบมองเราด้วยนะ ><