คืองี้เราชอบคนๆนึงชอบมาปีกว่าจะ 2 ปีแล้ว เราเจอเขาครั้งแรกที่ห้องๆนึงตอนนั้นเราเข้าไปเจอเขาพอดีเขาเงยหน้ามาแล้วยิ้มให้เรา ความรู้สึกแบบเห้ยใครว้ะ ทำไมยิ้มใจละลายแบบนี้ หลังจากนั้นเราก็ตามสืบประวัติเขา คอยเข้าโรงเรียนให้ตรงกับเขาโดยที่ไม่ได้บอกเพื่อน พอเราชอบเขามาปีนึงพอดีเราย้ายชั้นเรียนขึ้นอีกม.เรากับเขาบังเอิญมาอยู่ห้องเดียวกัน บอกตามตรงตอนที่รู้ว่าต้องอยู่ห้องเดียวกันนี้หยิ่งใส่เขา ไม่พูด ไม่ยิ้มให้ ไม่อะไรเลย เพราะเราคิดจะตัดใจอยู่เรื่องของเขากับเราเป็นไปไม่ได้ชัวร์ จนเขาเริ่มคุยกับเรา กำแพงที่เราก่อทั้งหมดเริ่มพังตัวลง และตอนนี้พังโดยสมบูรณ์แบบและเรากำลังหาคำตอบให้ตัวเองอยู่ตลอดระยะเวลา 6 เดือนที่เราใกล้เขา สิ่งที่เขาทำมาทั้งหมดมันคืออะไร เขาทำโดยไม่คิดอะไรหรือเพราะเราคิดไปเอง เริ่มที่ตอนแรกที่เจอกันที่ห้องก็ทั่วๆไปแหละค้ะก็คุยกันตามประสาผญ,ผช ไม่ได้สนิทกันมาก เรานี้แอบมองเขาตลอด55555 (ทั้งๆที่บอกจะตัดใจ) พอสักพักเราก็เริ่มสนิทกันคุยกันทุกวัน วันไหนไม่มานี้หงุดหงิดแทบตาย เรียนไปบ่นไป มีอยู่วันนึงเขาเดินมาหน้าโต๊ะเรา (เรานั่งหน้าห้องติดประตูทางออกติดกำแพง ล่ะคิดว่าตรงกำแพงจะมีอะไร?? มีไฟ มีแผงพัดลมในห้องไงค้ะ) เขามายืนหน้าโต๊ะล่ะเรานั่งเอาหลังพิงกำแพง (เอาง่ายๆข้างตัวเราหันไปทางโต๊ะ) เราก็นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เขามายืนหน้าโต๊ะเราล่ะเอามือข้ามตัวเราไปเปิดไฟ เราก็แบบโอ้ยเสร็จก็ไปสิ คนมันเขินโว้ยยย เขาก็เอื้อมมือไปเปิดไฟพอเปิดเสร็จเขาก็เอามือมาวางบนหัวเราหยี้หัวเราพร้อมกับพูดว่า "ทำไมชอบอยู่ในที่มืดๆหน่า" แล้วก็เดินไป.... ตอนนั้นแบบเห้ยยยทำไรเนี้ยเขิน เราก็เลยพูดตามหลังเขาว่า "ทำไรเนี้ย ผมยุ่งหมดล่ะ" พร้อมกับจัดทรง5555555 มันก็ดูเหมือนไม่มีอะไร ล่ะเวลาเรานั่งอยู่เขาชอบเดินมาแย้งโทรศัพท์เราไปเล่น ชอบมองหน้า บางทีเราหันไปมองเขาปรากฏว่าเขามองเราอยู่หลบตา หันหน้าหนีกันแทบไม่ทัน เพื่อนเราเป็นหัวหน้ามีงานที่ได้มอบหมายให้ทำกับเขาคือเช็คคนมาสาย วันนั้นเข้าอยู่แถวเพื่อนมันลากเราไปเพื่อนเป็นเพื่อไปดูรายชื่อคนมาสายเราก็เออไปก็ไป เราเดินไปเขาหันมาถามเราวันนี้มีงานอะไรที่โรงเรียน (มีติวค้ะ) เราบอกไม่รู้เหมือนกัน (เรารู้ตอนขึ้นไปแล้ว) เราบอกเนี้ยมีคนบอกว่านั่งตั้ง 3 ชั่วโมง เขาบอกโห้ยน่าเบื่อตายเลยดิ แล้วเขาก็พูดคำๆนึงขึ้นมาเรานี้แทบจะตายอยู่ตรง เขาบอก "เดี๋ยวขึ้นไปหา" (เขาจะไม่ขึ้นก็ได้เพราะเขาต้องอยู่เช็คเพื่อนที่มาสาย) จุดนั้นนี้ยืนอึ้งไปเลยค้ะแล้วยิ้มให้ ยิ้มแบบผช.เจ้าเล่ห์ สายตาที่ส่งมาอีกนี้เรายืนสตั้นไปเลย รู้ตัวอีกทีเพื่อนที่ลากมาเรียก เรานี้แบบอย่าทำให้หวั่นไหวได้มั้ย กำแพงที่เราก่อมาเริ่มพังมาตั้งแต่เราสนิทกัน จนมาถึงสอบมิดเทอม วันนั้นเราเข้าห้องสอบก่อนเขา เรานั่งทำข้อสอบอยู่ล่ะเงยหน้าขึ้นมาเห็นเขาพอดี เราก็ก้มหน้าทำต่อล่ะเราเมื่อยคอเลยเงยขึ้นมา เรามีความรู้สึกเหมือนโดนมองโดยสัญชาตญาณเลยหันไป เอ้ยยย เขามองเราอยู่ พอเราเห็นหันหน้ากับเลยและก็มีเรามองเขาแต่ผลที่ได้เขามองเราอยู่ หันกลับอีกเช่นกัน เป็นงี้ทั้งวัน
เดี๋ยวมาต่อน้ะค้ะ จะมีคนตอบมั้ยยยเนี้ยย มันมีจุดพีททำให้เราคิดหลายอย่าง