.....มีผู้ชายคนหนึ่งค่ะเขาเทคแคร์ดีมากทุกอย่างเรื่องกินเรื่องเที่ยวหรือแม้กระทั่งเวลาที่เราไม่สบายไปไหนมาไหนเขาบอกเขาส่งรูปมาให้ดูตลอดมันจึงเกิดเป็นความผูกพันธ์ขึ้นเราก็รู้สึกดีเพราะไม่เคยมีใครเคยทำอะไรแบบนี้ให้ เราปลื้มเขามากแต่พื้นฐานของเขาเจ้าชู้มากเช้าชู้ตัวพ่อเขามีครอบครัวเขามีลูกด้วยกันเขารักลูกมากเพราะเขาบอกมันเกิดจากความรักแต่กับภรรยาเขาบอกว่าแยกกันอยู่แต่อาศัยบ้านด้วยกันเพราะหน้าที่เพราะลูกเขากับภรรยาไม่ได้รักกันแล้วเขาขอให้เราเชื่อใจเขา เขาขอเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
เราเชื่อเขาเราเชื่อทุกอย่างถึงแม้ในใจลึกๆเราคิดว่าจะมีแบบนี้ด้วยหรอมันคงเป็นความไม่รู้จักพอของผู้ชายหรือเปล่า แต่เวลาที่เราอยู่กับเขาเรามีความสุขนะเรายิ้มได้แต่พอกลับมาอยู่ในที่ของเรากลับคิดว่ามันคงเป็นความสุขไม่ถาวรเพราะตอนที่เราอยู่คนเดียวเราทุกข์นะว่าเขาแค่ต้องการเราหรือรักเราจริงๆ เขาบอก เขาจะหยุดที่เรา ไอ้เราก็เชื่อทุกอย่าง
ในใจเรามันบอกร้องไห้นะน้ำตาจงใหลมามันบอกเราว่าเธอคิดไม่ออกหรอโง่กว่านี้ไม่มีอีกแล้วเขาไม่ได้รักเธอเขาแค่อย่างลองอะไรใหม่ๆหรือป่าว ใจถามกลับไปว่าแล้วที่เขาบอกรักเราล่ะ ก็เขาจะทำให้เราตายใจไงยังไงเขาก็ต้องเลือกครอบครัวอยู่แล้วจะสนอะไรกับคนอย่างเธอเด็กกะโปโลคนหนึ่ง
##ก็คนมันรักไปแล้วจะให้ทอนตัวยังไงเดินถอยกลับไปไม่ถูกแล้วล้มทั้งยืนมันผิดตั้งแต่แรกที่เริ่มรู้สึกดีแล้วรู้ทั้งรู้ว่าเขามีครอบครัวเขาจะเลิกกันจริงหรือป่าวไม่รู้อย่าให้ความหวังตัวเองเลยถอยออกมาเถอะ.....