สวัสดีครับบ นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ถ้าผิดพลาดอะไรต้องขออภัยด้วย ขอไม่บอกชื่อละกันนะครับบ คือว่าผมมีแฟนอยู่คนนึงครับ เราคบกันมาสักพักแล้ว ก่อนที่ผมจะคบกับแฟน แฟนผมก็มีเพื่อสนิทเป็นผู้ชายอ่ะครับ พอหลังจากเราเป็นแฟนกันครับ แรกๆแฟนมีเรื่องอะไรก็จะไปปรึกษาเพื่อสนิทอ่ะครับ ผมก้น้อยใจว่าทำไมเค้าถึงไม่ถามผม เพราะว่าผมก็ยินดีจะช่วยเค้า พร้อมที่จะให้คำปรึกษาทุกอย่างครับ บางคำปรึกษาผมก็รู้นะ แต่เค้าก็ไปเลือกเพื่อนสนิทเค้าแทน ผมก็น้อยใจ(ผมเป็นผู้ชายขี้น้อยใจ5555) บางครั้งเราก็ทะเลาะกันเรื่องนี้ ผมก็ผิดเองครับ เพราะผมขี้น้อยใจ ผมอยากให้เค้าถามผมบ้าง ให้เหมือนว่าเราก็สามารถช่วยเธอได้นะ ถึงแม้บางคำถามผมอาจจะไม่รู้ แต่ผมก็พร้อมจะช่วยเค้าอ่ะ บางครั้งเค้าไม่อยากให้ผมช่วยเพราะกลัวผมเหนื่อย กลัวผมลำบาก แต่จริงๆแล้วผมก็รู้นะ ผมก็ให้คำปรึกษาได้ ผมไม่ลำบากหรอก ผมไม่เหนื่อยเลย แค่ผมได้ช่วยคนที่ผมรัก ผมก็ดีใจแล้วครับ บางเรื่องอย่างเรื่องเรียน เรื่องการสอบต่างๆ เค้าก็ถามเพื่อเค้า แต่บางเรื่องผมก็รู้ ผมอยากให้เค้าถามผมบ้าง ผมรู้ผมก็อยากช่วยเหลือเค้า ให้คำปรึกษาแก่เค้า แค่ผมได้ทำหน้าที่แฟนผมก็ดีใจแล้วครับ ผมน้อยใจแต่ผมไม่อยากบอกเค้า แต่เค้าไม่กลัวเพื่อนเค้าเหนื่อยเลย เค้ากลับกลัวผมจะเหนื่อยมากกว่า ผมก็ได้แต่น้อยใจตลอด ผมควรทำไงดีอะครับ
ป.ล. อย่าว่า อย่าด่าผมนะ 555555