จขกท. ขอเกริ่นก่อนว่า ปกติ จขกท. เป็นคนชอบนอนตอนหัวค่ำ หลังออกกำลังกายเสร็จประมาน 6 โมงเย็นกลับมาก็จะนอนเลย พอตื่นอีกทีก็ 2 ทุ่ม แล้วค่อยอาบน้ำนอนอีกรอบ ( ทำเป็นประจำจนชินตั้งแต่เรียนปี1 จนตอนนี้จบ ป.โทละคะ) แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า.....

ทุกๆครั้งระหว่างที่นอนจะรู้สึกเหมือนว่าตัวเองรู้สึกตัวแล้ว ตื่นแล้วแต่ทำไมไม่มีแรงลุกจากที่นอน กว่าจะลุกจากที่นอนได้ คือต้องหายใจเฮือกใหญ่เลยคะ ช่วงตอนปี 2 จะเป็นบ่อยมาก เกือบทุกเย็น เราก็สงสัย เลยถามพ่อกับแม่ ญาติๆแล้วก็เพื่อน .....แล้วทุกคนก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเราโดน"ผีอำ" ตอนนั้นขนลุกคะ มีผีอำด้วย คือปกติก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีเลย จขกท. เลยไปหาข้อมูลว่าจริงๆแล้ว ผีอำคืออะไร......ซึ่ง
.........."อาการผีอำ เป็นอาการที่สมองและระบบประสาทไม่สามารถสั่งการได้ขณะที่กำลังจะเคลิ้มหลับหรือกำลังจะตื่น ซึ่งเป็นผลมาจากการนอนน้อยอดหลับอดนอน นอนไม่เป็นเวลา" (จขกท.งานเยอะมาก เวลานอนคือ ตี3 ตื่น 7 โมงเช้า) จขกท. เลยคิดว่าที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเรามีพฤติกรรมการนอนที่ผิดส่งผลให้เกิดอาการนี้ขึ้น พอเป็นหลายๆครั้งเข้า ก็ชินเพราะรู้ว่ามันไม่ใช่ผีแน่นอน 100%

   แต่เหตการณ์มันเริ่มมาจากตอนปี 3 เราอยู่หอพักของมหาลัยแห่งหนึ่ง ขณะที่นอนตอนบ่ายสอง แล้วรู้สึกตัวเหมือนจะตื่นก็น่าจะเย็นแล้วคะ ปรากฏว่า โดนผีอำอีกแล้ว แต่เราก็ชินละ เลยนอนนิ่งๆ รอให้มันหาย แต่ทุกครั้งที่เป็นเราไม่เคยเจอพวกเงาดำๆหรือผีอะไรมานั่งทับนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นแบบไม่มีการจินตนาการใดๆคะ แต่เย็นวันนั้นขณะที่เรานอนนิ่งๆ ก็ลืมตาขึ้นมาได้ เราได้ยินเสียงเด็กๆเล่นกันอยู่ตรงข้างนอกห้อง (คิดในใจว่า มีเด็กขึ้นมาบนหอหญิงได้ด้วยเหรอ....แต่ก็นะสงสัยลูกแม่บ้าน) พอเหลือบไปตรงข้างๆเตียงก็เห็นเลยคะ...!!  เด็กผู้หญิงใส่เสื้อสีน้ำเงิน ไว้ผมทรงกะลาครอบ นั่งอยู่ข้างๆ แล้วเรียกเรา..."พี่ๆ ตื่นได้แล้วเย็นแล้วนะ มาๆเล่นกันดีกว่าเพื่อนรออยู่" (จำแม่นมาก ภาพยังติดตา) ณ ตอนนั้นขยับตัวไม่ได้ ขนลุกซู่ขึ้นมาเลยคะ เรานี่รีบหลับตา แล้วก็รอให้หาย พอหายปุ้ป...รีบลงไปหาแม่บ้าน ถามว่าให้เด็กๆมาเล่นกันตรหน้าห้องหนูเหรอ? แม่บ้านบอกว่า.."เด็กอะไร ไม่มี ไม่เห็นมีใครมาเล่นเลย" ขนลุกกว่าเดิม แต่ก็ยังคิดว่ามันคงเป็นสิ่งที่เราจินตนาการเองละมั้ง  พอตกดึก เพื่อนกลับมาจากการทำกิจกรรมคณะเสร็จ (จขกท. พักอยู่กับเพื่อน 3 คนคะ) เราก็เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็หัวเราะ แล้วบอกว่า "แกโดนน้องฉันแกล้งแล้ว" เราก็งง ที่ไหนได้ เพื่อนก็สารภาพว่า วันที่กลับมาจากบ้าน ได้เอาน้องมาอยู่ด้วย (น้อง=ผีน้องของเพื่อน นางเรียกกุมารทอง) เราตกใจมาก ขนลุกรอบที่สาม...โอ้วแม่เจ้า คิดในใจอย่ามาหลอกมาหลอนกันเลยย ช่วงนั้นคือหลอนไปเลยคะ
....ไปกินหมูกะทะ พอเหนเด็กมาขายของให้ จะกลัวแล้วกะตกใจทุกครั้ง เป็นช่วงที่พี่ไม่ขอเป็นนางงามคะ

เราก็เห็นเด็กคนนี้ ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าตัวเองโดนผีอำ พอเริ่มขยับตัวไม่ได้ ก็จะได้ยินเสียงเขาเรียกให้ตื่นทุกครั้งคะ บางทีก็เห็นหน้าชัดมาก เราเลยอยากจะพิสูจน์ว่าที่เราเห็นกับกุมารที่เพื่อนบอกคือคนๆเดียวกันมั้ย ......แต่เสียดายเพื่อนบอกว่าน้องเขาจากไปตอนแม่ท้องได้ 8 เดือน
    พอเรียนจบแยกย้ายกันไปทำงาน ส่วนจขกท. มาเรียนต่อที่ กทม. แต่ก็ว่าละคะ หอพัก หรือห้องเช่า ที่นี่แพงมากเลย แถมห้องก็น่ากลัวมากๆ แต่ด้วยความที่เราเป็นคนง่ายๆ อยู่ได้สบาย เลยตัดสินใจพักอยู่แมนชั่น แถวๆบางซื่อ อยู่ได้ประมาน อาทิตกว่าๆ ก็ไม่เป็นอะไรนะคะ แต่พอเข้าอาทิตที่ 2 ผีอำมาอีกแล้วว (นึกว่าจะหายละ) พอเป็นครั้งนี้ยอมรับนะคะ ว่าไม่คิดถึงผีเด็กน้อยเลย แต่พอมาเป็นครั้งนี้ ขณะที่รู้ตัวว่าตื่นแล้ว แต่ยังลุกไม่ขึ้น ก็ได้ยินเสียง ผช. กับ ผญ.คุยกัน เราก้อคิดว่าคงเป็นเสียงข้างห้อง ต่อมาก็เสียงเหมือนทะเลาะกัน แต่ฟังไม่ออกว่าเป็นภาษาอะไร ซักพักได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ ( ในใจคิดว่าตัวเองจินตนาการแน่นอน เพราะอาการของผีอำจะเป็นแบบนี้) แต่พอตัดสินใจลืมตาปุ้ป เราเห็น ผช.สวมเสื้อสีเขียว กำลีงชี้หน้าด่าผญ.ผมยาว ใส่เสื้อสีครีม ผญ.คนนั้นร้องไห้หนักมาก แล้วก้อมีเด็กน้อยอายุประมาน 5 ขวบคะ นั่งร้องไห้ด้วย ซักพักเด็กน้อยก็หันมาหา แล้วเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วพูดว่า "พี่ตื่น มาช่วยแม่ด้วย" แล้วได้กลิ่นเหมือนแป้งทาตัวเด็กอะคะ คิดในใจว่ามันต้องไม่ใช่ผีอำธรรมดาแน่ๆ พอตื่น รู้สึกตัว เราเลยไปถามนิติ ว่าที่นี่มีเหตการณ์เกี่ยวกับคนตายหรืออะไรไม่ดีมั้ย เขาบอกมีนะ แต่เรื่องมันนานมาแล้ว เขาบอกแค่ว่า มีคนโดดตึกตาย ฆ่าตัวตายในห้อง แต่ไม่บอกว่าห้องไหน เช้าอีกวัน เราก็ไปเรียนปกติ ก็นั่งคุยกับเพื่อนเรื่องนี้แหละคะ จนท. ของมหาลัยได้ยิน เขาเลยถามว่าอยู่แถวไหน เราก็บอกไป เขาบอกว่าเขาเคยพักที่เดียวกับเรา .....เคยมีเหตุการณ์สามีฆ่าภรรยากับลูกที่นี่ แต่จำห้องไม่ได้ จำได้แค่ว่าอยู่ชั้น 9 อ่าวววว....หนูอยู่ชั้น 9พอดีคะพี่ หรือเป็นห้องหนู เยนวันนั้น เลยโทรถาม เจ้าของห้อง ตอนแรกเขาก็ไม่กล้าบอก จนเราเค้นถาม เขาก็บอกว่าจริง ห้องเขามีคนตาย เป็นแม่ลูก แต่เขาก็ทำพิธีแล้วนะ ไม่เป็นไรหรอก..........ถามว่าเราจะอยู่อีกมั้ยคะ ??????  รีบออกเลยคะ หาห้องใหม่ เงินประกงประกัน ไม่เอาแล้วววว

.......พออยู่ห้องใหม่ สบายใจขึ้นเยอะคะ ผีอำยังเป็นอยู่ตามปกติ แต่ไม่มีเสียง หรือเห็นคนอะไรแล้วคะ ลืมตาได้ รู้ตัวแต่ตื่นไม่ขึ้นเหมือนเดิม แปลกแหะ ไม่เจอผีแล้ว รู้สึกดีมาก แต่พอผ่านวันเกิด ปีนี้ จขกท.อายุ 24 คะ  เราก็เจออีกจนได้ คราวนี้มา 3 วันติดเลยเป็นคนๆเดียวกัน  เราพยายามคิดว่าตัวเองคิดมากไป แต่ก็หาทางทำให้รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริง คือเรากำลังนอน พอรู้สึกตัวเหมือนจะตื่น ก็ได้ยินเสียงเด็กผญ. ใส่เสื้อสีชมพู มัดผมสองจุก เรียก" พี่ตื่นได้แล้วว เย็นแล้วนะ. กินข้าว" แล้วเราก็รู้สึกตัว มองไปรอบห้องก็ไม่เจอใคร พอมาวันที่ 2 คราวนี้ตั้งใจจริงๆว่าไม่ได้ฝันหรือจินตนาการ เลยเสี่ยง ขอนแนตอนเย็นอีกรอบ แล้วอาการเดิมๆก็เป็น เด็กผญ. คนนั้นกระโดดมานั่งข้างเตียง (บอกตรงๆว่ารับรู้ถึงสัมผัส หรือแรงที่เด็กคนนั้นกระโดดเข้ามา เรารู้สึกได้ว่าแขนเราขยับไปตามแรงของเด็กที่กระทำต่อเตียง) เค้าเขามาแล้วพูดว่า "พี่จะไปไหนมั้ย รีบตื่นนะ" แล้วเขาก็ยิ้มให้เรา พุ้งนี้วันพระด้วย เย็นวันนี้ก็นอนตอนบ่าย 3ค่ะ พอประมาน 5 โมงเยนกว่าๆ โดนผีอำอีกแล้ว พอลืมตาได้ก็เหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิง มัดผมสองจุก ใส่เสื้อสีชมพู มานั่งเล่นตรงข้างๆเตียงนอน เรียกเรา. "พี่ๆ มาเล่นกับหนูเร็ว หนูอยากวาดรูป" คือ จขกท. ไม่ได้บ้าใช้มะ หรือคิดมากไปเอง ขนลุกแล้วลุกอีกคะ

.....ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง ช่วยแชร์และเล่าสู่กันฟังนะคะ. ปล. จขกท. นับถือศาสนาคริสต์คะ แน่นอนว่า ไม่เคยสวดมน แผ่เมตตา หรือมียันต์ พระ อะไรต่างๆในห้องคะ  อีกอย่าง จขกท. เรียนวิทยาศาสตร์คะ โดยพื้นฐานไม่เชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่พอโดนบ่อยๆเริ่มสงสัยเหมือนกัน