เวลาผมอ่านในพระไตรปิฏก(ก็เห็นว่าเป็นตำราในศาสนาพุทธเนาะ)...
ก็ให้เห็นว่าพระในสมัยพุทธกาล...มีวิถีชีวิตที่เรียบง่ายจัง...ไม่ต้องวุ่นวาย...
ไม่ต้องยุ่งยากอะไร ๆ ให้มากนัก...เอาแต่อบรมจิตอบรมใจของตนเป็นหลัก...
พูดง่าย ๆ คือ...เอาชีวิตเป็นเดิมพันในการแสวงหาโมกขธรรมเลยก็ว่าได้...
แถมพระในสมัยพุทธกาลเนี่ย ออกบวชมาจากตระกูลกษัตริย์ ตระกูลพราหมณ์ ตระกูลเศรษฐี ฯลฯ...มากมายคณานับ...
แต่เมื่อบวชเข้ามา...ก็ทำตัวอยู่ในหลักธรรมอย่างเคร่งครัด ไม่ออกนอกลู่นอกทาง...

แต่กับพระในสมัยนี้ ผมไม่รู้ว่ามีมากน้อยเพียงใดที่จะมีวิถีชีวิตเสมือนในสมัยพุทธกาล...
ผมจึงสงสัยว่า...พระในสมัยพุทธกาลกับในปัจจุบัน...ต่างกันที่ตรงไหน...
ทั้ง ๆ ที่หลักธรรมก็มีให้เห็นและปฏิบัติกันได้อยู่...
ปล. ผมพูดหมายเอาพระ(พุทธกาล)ที่ซึ่งเคร่งครัดในธรรมและวินัยโดยมากครับ...