วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องเพื่อนในวัยเรียนของเราค่ะ เลยอยากจะถามทุกคนในพันทิปช่วยตอบว่าถ้ามีเพื่อนแบบนี้จะทำยังไงอ่ะค่ะ

เรื่องแรก ขโมยโทรศัพท์เพื่อนในกลุ่มตัวเอง

น : เพื่อนสนิทของเรา
นอ : เรา
ม : คนที่ขโมยโทรศัพท์เพื่อนสนิทเรา
อ : เพื่อนอีกคนในกลุ่มเรา
โอ : เพื่อนอีกคนในกลุ่มเรา
ซ : ผู้ถูกพาดพิง
ว : ผู้รับผิดชอบ 1
ป : ผู้รับผิดชอบ 2

เริ่มกันเลยนะคะ กลุ่มของเราจะมี 5 คนค่ะ คือ น นอ ม อ โอ  เรากับ น สนิทกันมากๆค่ะเพราะไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดแต่ก็มีคนเข้ามาในกลุ่มเรื่อยๆเราก็จะมักทำอะไรด้วยกันไปไหนไปด้วยกัน5คน คือทุกคนในกลุ่มสนิทกันมากๆค่ะ เรากะ ม ก็สนิทกันด้วยค่ะบางทีเรามีเรื่องอะไรไม่สบายใจ ม ก็มาพูดกะเราทำให้เราหัวเราะและตลกเสมอค่ะ ถือเป็นเพื่อนที่ดีเลยคนนึง น กับ ม ก็สนิทเหมือนเรานี่แหละค่ะ แต่ไปๆมานิสัยเริ่มแย่ของ ม มาจากไหนไม่รู้ค่ะ ม เริ่มงี่เง่าทำอะไรผิดก็ไม่ยอมรับเหมือนคิดว่าตัวเองถูกเสมอค่ะ ทุกเรื่องที่ ม งี่เง่า ก็จะมี น มาเกี่ยวค่ะ ม กับ น ก็จะทะเลาะกันบ่อยๆ จนเราและ น และเพื่อนในกลุ่มอีก2คนก็ตีตัวออกห่างค่ะ แต่เมื่อเห็นนิสัยของ ม ดีขึ้นเรากับเพื่อนในกลุ่มก็กลับไปเป็นกลุ่ม5คนเหมือนเดิมค่ะ จนไปๆมา น ก็มีโทรศัพท์ น ก็เอามาโรงเรียนค่ะ เหมือนประมาณเพิ่งถอยมาใหม่เลยไม่อยากให้ใครมาเล่นซักเท่าไหร่ พอ ม มาขอเล่น น ก็ไม่ให้เล่นเพราะกลัวโทรศัพท์จะพัง เข้าใจคนกวงโทรศัพท์นะคะแต่ก็มีบางคนคิดว่าเพื่อนกลุ่มเดียวกันทำไมไม่ให้เล่นโทรศัพท์ พอดี ม เป็นคนที่ไม่รักษาของค่ะชอบทำอะไรหายตลอด น เลยไม่เชื่อใจซักเท่าไหร่  พอวันต่อมา ม ก็ถือโทรศัพท์มาโรงเรียนแล้วมาเล่นค่ะ เรากับเพื่อนในกลุ่มก็เออมีโทาศัพท์ก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องขอ น เล่นเพราะยังมันก็ไม่ให้ ตอนนั้นทุกคนยังไม่คิดอะไรค่ะพอไปๆมาอยู่ดีดี ม ก็ไม่เอาโทรศัพท์มาโรงเรียนเลยพอถาม  ม ก็บอกว่าพ่อเอาไปใช้นาน เรากะ น แล้วก็เพื่อในกลุ่มก็เออออตามกันไป พอถึงวันนึงเท่านั้นแหละค่ะโทรศัพท์ของ น ก็หายไป เรากะ น นี่แบบช๊อคมาก และเราก็ยืนยันยืนนอนกับเพื่อนในกลุ่มเลยว่าไม่ได้หายแต่มีคนขโมยชัวร์ น เครียดมากๆค่ะ ช่วงนั้นเราจำได้ว่า น โกรธกับ ม อยู่แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร น เลยอันเฟรน ม ในเฟสไปค่ะ น นางเป็นติ่งค่ะก็เก็บรูปอปป้าออนนี่นู่นนี่นั่นและก็บันทึกอะไรไม่รู้เยอะแยะอีก ในวันที่หายไปเรากับ น และเพื่อนในกลุ่มก็แบบว่าตามหาค้นโต๊ะทุกคนในห้องทั้งห้อง 1 และห้อง 2 ค่ะ เราเลยไปถาม ม ว่าเห็นโทรศัพท์ น มั้ย ม เลยบอกว่าไม่เห็นไอ ซ ขโมยไปป่าว เรากับ น ก็แบบไปตามไอ้ ซ มาแล้วก็ค้นตัวและกระเป๋ามันก็ไม่เจออะไรซักอย่าง เรากับ น เลยกลับบ้าน พอถึงบ้าน น ก็รีบเปิดคอมเข้าเฟสตัวเองเลยค่ะจู่ๆก็มีการแจ้งเตือนว่าคุณได้เป็นเพื่อนกับ ม แล้ว เรากับ น ช๊อคเคอะยิ่งกว่าเดิมค่ะ และมั่นใจเลยว่า ม เป็นคนเอาไป น ก็โทรหาโทรศัพท์ตัวเองค่ะปรากฎว่าสายติดแต่ไม่มีคนรับ น เลยกลับบ้านตัวเองอย่างเครียดๆค่ะ เรานี่แบบสงสารมากนะเออ บ้าน น ก็ไม่มีคอมทุกคนมีโทรศัพท์กันหมดเลยแต่ น โทรศัพท์หายชีวิตนี้จะอยู่สุขอย่างไรเอย....พอไปโรงเรียนเราก็เห็น ม ถือโทรศํพท์มาโรงเรียนเลยถามว่าโทรศัพท์ใหม่หรอ ม ก็บอกว่าใช่พ่อซื้อให้  น เลยเอะใจแปลกๆค่ะ น จะกระซิบหูเราบ่อยๆถามเราว่ามันรึเปล่า น เลยขอดูโทรศัพท์ ม ค่ะ ปรากฎว่าโทรศัพท์ไม่มีฟิล์มค่ะ แอพเกมส์อะไรพวกนี้เยอะมาก ปกติโทรศัพท์ น มีฟิล์มนะคะ เรากะ น เลยแบบไม่ค่อยแน่ใจซักเท่าไหร่จนถึงเวลากลับบ้านค่ะเรากะ น เลยบอกครูทุกอย่างค่ะเรื่องของ ม ด้วย เพื่อนๆทุกคนในห้องก็บอกค่ะว่าตอนเรียนเห็น ม ไปเอาฟิล์มจากที่ไหนมาเล่นไม่รู้ เรากะ น ก็แบบความรู้สึกเดิมค่ะแน่ใจไม่แน่ใจ 50-50 จน น เอาเรื่องไปบอกแม่ แม่ของ น เลยประกาศในเฟสบุ๊คว่าใครหาโทรศัพท์ น เจอจะให้เงิน 500 บาท พอไปโรงเรียนเท่านั้นแหละค่ะเรากับ น เลยค้นใต้โต๊ะจนมาเจอโทรศัพท์ น อยู่ใต้โต๊ะ อ เพื่อนในกลุ่มเราที่เราก็สนิทด้วย เรากะ น ก็ช๊อคนะแต่เรากะ น ก็ไม่เชื่อว่า อ เป็นคนทำเพราะถ้า อ ขโมยจริงทำไมไม่แอบให้มันมิดชิดกว่านี่ล่ะ ตอนที่เรามาค้นโต๊ะ ม มาแล้วค่ะ ม เลยมาถามเราว่าเจอโทรศัพท์ น รึยังเราก็บอกว่าเจอแล้ว ม เลยถามว่าที่ไหน เราเลยตอบว่าใต้โต๊ะ อ แต่เค้าก็ไม่เชื่อว่า อ เป็นคนทำ ม เลยพูดกับเราว่าหลักฐานตำตาขนาดนั้นอ่ะนะ เรานี่เอือมเลยค่ะถึง ม จะพูดจริงจังมากแค่ไหนเราก็สามารถจับคนโกหกได้อยู่ดี พอกลับบ้านมา น ก็ชาตแบตโทรศัพท์ตัวเองค่ะพอชาตได้มีแบตนิดหน่อย น เลยเปิดดูไปเรื่อยๆค่ะพบว่ารูปหายไปทั้งหมดแถมฟิล์มก็ไม่มีพอไปดูประวัติการตั้งแอพ พวกเกมส์อะไรพวกนี้นี่เพียบเลยค่ะเหมือนกันกับที่ ม โหลดมาเป๊ะ เรากับ น เลยกำหมัดแน่เลยค่ะว่า อี ม เป็นคนทำแน่ๆเราเลยเอาเรื่องไปบอกครูประจำชั้นค่ะ ครูประจำชั้นของเราเป็นครูที่ดีมากๆช่วยเกลี้ยกล่อมพูดทุกอย่างกับ ม ให้ยอมรับแต่ ม ก็ไม่ยอมรับค่ะบอกไม่ได้ทำตลอด เราเลยไปช่วยถามเราเลยถาม ม ว่าแกได้ขโมยโทรศัพท์ น เปล่า ม ก็ตอบว่าไม่ได้ทำตลอดค่ะจนเราบอก ม ว่าถ้ารู้ว่าใครขโมยโทรศัพท์แม่โคตรเ-ี้ยเลย ม เลยตอบกับเราว่า เออใช่ๆ ขอให้ชีวิตอีนั่นล่มจม ! เรานี่แบบแก..แช่งตัวเองทำไมจ้ะ จนครูประจำชั้นเราหลอก ม ค่ะว่า ครูเห็นเธอขโมยโทรศัพท์ น ในกล้องวงจรปิดแล้วจะยอมรับดีดีมั้ย ม นางก็ยอมรับค่ะประมาณว่าแค่อารมณืชั่ววูบของหนู พอ น รู้ว่า ม เป็นคนทำจริงๆเลยส่งข้อความไปด่าเลยค่ะ    อีเ-ี้ย อี-ัส มาหมดปกติเรากับ น ไม่พูดคำหยาบนะคะถ้าเดือดจริงๆก็อย่างนี้แหละ

ในห้องเรียน น กับ ม นั่งข้างกันค่ะ ตอนนั้นไม่รู้ว่า ม ไปไหน ครูประชั้นเราก็พูดเลยค่ะว่าครูหาคนขโมยได้แล้วนะ คนข้างๆเธอใช่ไหม น เรากับเพื่อนในห้องทุกคนนี่แบบใช่เลย ม แน่ๆ สิ่งที่ค้างคาใจที่สุดเลยคือทำไมต้องใส่โทรศัพท์ น เข้าไปโต๊ะ อ หลังจากนั้น อ กับ ม ก็ไม่ถูกกันเลยค่ะ นี่ขนาดเป็นเพื่อนในกลุ่มเลยนะคะ ไปเข้าค่ายก็นอนข้างกัน อยู่หมู่เดียวกัน ถ้าเราเป็น น เราเจ็บใจแทนเลยค่ะ เราคงเสียใจมากๆแน่ ม นี่ยิ่งโตยิ่งนิสัยแย่ค่ะนางเริ่มออกท่าทีกิริยามารยาทที่ไม่เป็นผู้ดีสมองคิดไม่เป็น

หลังจากเรื่องนั้นมา ม กลับเป็นบุคคลที่ทุกคนไม่อยากเข้าใกล้ค่ะง่ายๆเลยคือไม่มีเพื่อน ไม่มีใครอยากเล่นด้วยจนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่งมีเฟสปริศนามาขอเป็นเพื่อนเราเราเลยรับแล้วเฟสนั้นก็ทักเรามาแบบเฟรนด์ลี่สุดๆ บอกว่าชื่อบีม อยู่จังหวัดพะเยา เราก็เออออตอบๆกันไปมา ตอนนั้น น มาบ้านเราค่ะ น เลยบอกเราว่า ม รึเปล่า เราเลยแบบว่าไม่ใช่หรอกม้าง เราเลยลองวัดใจดูถามว่าเล่นบอทไหม นางก็ว่าใช่เราเล่นบอท เราเลยเลยถามว่าบอทชื่อนี้รึเปล่า (บอทนี่ ม เล่นค่ะ) นางเลยบอกว่าใช่ เราไม่อยากโกหก เราเลยแบบว่า อย่ามายุ่งกันอีกเลยจบแล้วจบกันไป ม นางก็ขอโทษตลอดๆๆๆ จนเบื่อมากๆ

วีรกรรมนางเยอะมากๆค่ะชอบปลอมเฟสไปหลอกคนนู้นนี่จนมีเรื่องกับพี่มัธยมต้นตั้งหลายคนคือเรื่องปลอมเฟสไปคบกับคนในโรงเรียนหลอกว่าเป็นพี่สาวตัวเองนี่เกิดขึ้น 2 ครั้งค่ะ เรื่องแรกเราไม่รู้เรื่องอะไรมากแต่ ม นางแค่มาบอกว่าพี่คนนี้เป็นพี่สาวมัน ก็สวยดีเป็นเน็ตไอดอลด้วย เราก็เชื่อเฉย พอเรื่องทุกอย่างเปิดโปงความจริงทุกคนนี่แบบเกลียดมากๆเลยค่ะ เรื่องที่2 เราเป็นคนจี้ให้ยอมรับค่ะเพราะนางปลอมเฟสมาบอกว่าเป็นพี่สาวตัวเองอีกแล้ว และคนที่ ม ปลอมก็เป็นติ่งค่ะแถมใช้กลยุทธ์บอกว่ามีพี่สาวแถมนางสกุลเหมือนกันอยู่ม.2 แต่หารู้ไม่ว่ารูปโปรฟายเฟสใส่ชุดนักเรียนมัธยมปลายเข็มกลัดบอกว่าเป็นมัธยมปลายเป๊ะ เราชอบเป็นนักสืบค่ะไม่รู้เราอยากสืบมากขนาดไหนไปเจอชื่อพี่เขาที่ ม ปลอมเฟสว่าเป็นนักเรียนชั้น ม.4 เราเลยเห้อ..จะปลอมไปอีกนานมั้ยแถมมีหน้ามาโพสด่าเราด้วยนะคะว่า จี้กูอยู่ได้กูเป็นตัวจริงอีเด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน เราเลยแบบ -_- ไปๆมาๆเราสืบหาไอจีพี่เขาเจอค่ะแถมทวิตอีกเลยดีเอ็มไปหาว่าเออเนี่ยพี่ชื่อนี่เปล่าคะ มีคนลอมเฟสพี่ค่ะ พี่เขาก็ตอบว่าพี่เองแหละเลยถามนู่นนี่ว่า ม พูดอะไรบ้าง เราก็ตอบตามที่ ม ปลอมเลยค่ะ เรื่องแถๆทั้งนั้น พอเรื่องได้รู้อย่างชัดแจ่มแจ้งเราเลยประจานเลยค่ะแถมแท๊กพี่มัธยมต้นที่ ม เอาเฟสปลอมไปคบด้วย เดือดกันทั้งโรงเรียนทั้งมัธยมต้นเลยค่ะ พอหลังจากที่เราแฉเราเลยลบโพสพอวันต่อมามีเฟสบอทชานยอลที่ไหนไม่รู้ มาทักเราค่ะบอกว่าเฟสปลอมนั่นเราเป็นคนเล่นเองไม่ใช่ ม  เราก็ไม่เชื่อค่ะเพราะแต่ก่อน เรา กับ ม ก็สนิทกันและพอจะรู้ว่า ม เป็นคนยังไงชอบพูดลักษณะไหน เราเลยไปส่องเฟสชานยอลดูก็เห็นว่าที่เฟสชานยอลโพสนั้นลักษณะคำพูดเหมือน ม มากๆเลยค่ะ เราเลยโทรไปหาเหสบอทชานยอลก็คุยกับโทนเสียงนี่เหมือน ม มากๆค่ะแต่แค่ดัดเสียงให้ต่ำลงเท่านั้น เราเลยถามว่าปลอมเฟสพี่เขาทำไม เฟสบอทชานยอลก็ตอบตประมาณว่าอยากคุยกับนู่นนี่นั่น เราเลยกดวางแล้วโทรไปหา ม ค่ะ พบว่าเสียงที่แทรกเข้ามานั่นเสียงเหมือนที่เฟสบอทชานยอลเปี๊ยบเลยแหละ เราเลยตัดสินใจปรึกษากับแม่แม่เราเลยบอกว่านางป่วยจิต

หลังจากนั้นมาอีก ม นางก็มาขอโทษ น อีกครั้งค่ะ จู่ๆ น ก็ให้อภัยเฉยและก็คุยตามปกติเหมือนเพื่อนกันถึงแม้ น ไม่เต็มใจซักเท่าไหร่ มีอยู่วันหนึ่ง น เอาหนังสือผีมาค่ะเพื่อนๆขออ่านเยอะมากจน ม ขออ่านบ้าง น ก็ไม่ให้อ่านค่ะเพราะว่ามีคนอ่านเยอะแล้วซักพัก อยู่ดีดีหนังสือผี น ก็หายค่ะและมีผู้รับผิดชอบอยู่ 2 คนคือ ว และก็ ป ทั้งสองนี่แบบชุลมุนมากตะโกนกันลั่นห้องว่าหนังสือ น อยู่ไหนวะ (มันเป็นผู้ชายค่ะ) ป เลยถาม ม ค่ะว่า ม เอาหนังสือผี นไปป่าว ม ก็ร้อนตัวใหญ่เลยค่ะประมาณว่าอะไรบลาๆๆๆๆ จน ป บอกว่า กูให้ตอบว่าขโมยหรือไม่ขโมย ม ก็ทำหน้าเจื่อนนิดๆค่ะแล้วก็ตอบว่าไม่ได้ขโมย เรานี่ขำใหญ่เลยทำไมขี้ร้อนตัวจัง พอตอนเย็น น เลยบอกให้ ป ไปค้นกระเป๋า ม พอ ป จะค้น ม ก็สะพายกระเป๋าหลบ ป ค่ะ จนเพื่อนห้อง1เราคนนึงไปยืนอยู่ข้างหลัง ม เห็นหนังสือผี น เต็มๆเลยหยิบมา ตอนนั้นเพื่อนในชั้นเรานี่ยืนรุมกันเต็มเลยค่ะ พอ น รู้ว่า ม ขโมยไปเลยตะดกนใส่หน้าว่าเต็มๆ ม เลยบอกว่าหนังสือผีก็มีตั้งหลายเล่มปะวะ น เลยตอบว่าแล้วทำไมไม่อ่านของตัวเองเอาของคนอื่นมาอ่านทำไม ม นี่มุบมิบในปากคนเดียวเลยค่ะ เรายังขำอยู่เลย555555555

ไปๆมาๆนางก็ไม่มีเพื่อนอีกแหละค่ะไม่ค่อยมีคนสนใจแต่ ม  เป็นพวกที่เรียกร้องความสนใจมากๆชอบพูดเสียงดังโหวกเหวกโวยวายและอีกอย่างเลยคือนางมีเพื่อนในแถวบ้านนะคะเวลาใครมาทำอะไร ม หรือแถ ม นางจะชอบบอกว่าเดี๋ยวเจอกูแน่ จะยกพวกไปตบไรงี้ เพื่อนที่โดนท้าตบมันเลยมาบอกเรากับ น เรากับกับ น เลย พูดเลยค่ะว่ามีแต่สมองแต่ไม่คิด คิดไม่เป็นใช้แต่กำลัง และคนที่ ม อยากจะยกพวกไปตบมีเราทุกคนในกลุ่มเลยค่ะรวม น รวม อ และโอไปด้วย เรานี่แบบเห้อ...จะตบก็ตบสิ เรากับเพื่อนอีกกลุ่มนึงเลยไปบอกครูผ่ายปกครองปรากฎว่าครูอยู่ข้างกลุ่มพวกเราค่ะ ครูฝ่ายปกครองเลยบอกว่าจะตบก็ตบเดี๋ยวครูไล่มันออกเอง เรากับอีกกลุ่มนึงนี่ดีมากๆค่ะมีครูฝ่ายปกครองเป็นแบ็คอัพ โคตรดีเลย5555555555 แถมปัจจุบันนี้เวลา ม พูดอะไรก็ชอบพาดพิงถึง อ ตลอดเลยค่ะ อ นางก็แบบอะไรพาดพิงกูเพื่อ? เราก็ขำอีกแล้วอ่ะ555555555 อ พูดอะไร ม ก็คิดว่าเป็นตัวเองตลอดเลย ขำมากๆ55555555555 หน้า ม นี่แตกดั่งแก้วระเบิดแตกเป็นผุยผงเลยค่ะ


เรื่องมันมีเยอะค่ะเล่ามายังไม่หมดเลย ._. นิสัยมันแย่ค่ะ อยากจิถามว่า

อาการนี้นี่ปกติหรือป่าวคะ? ป่วยจิตมั้ย? ถ้าเพื่อนๆเจอแบบนี้ แล้วถ้าทุกคนเป็น น จะทำอะไรดีคะ ตบหรือฆ่าให้ตายดี?