"ดากานดา..แกไปดูหนังครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ คงนานมาแล้วสินะ ก็แกไม่ค่อยชอบดูหนังนี่นะ ผิดกับฉันที่โหยหาที่จะเข้าโรงหนังตลอดเวลา หนังเรื่องนี้ “ลูกทุ่งซิกเนเจอร์” เป็นหนังที่ฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะทำให้เวลาของฉันเดินถอยหลังไปอีกครั้งหนึ่ง (ณ ที่ที่ฉันเจอแกครั้งแรก มหาวิทยาลัยเชียงใหม่  คณะวิจิตรศิลป์ หัวใจของฉันตกเป็นของแกมานับแต่วินาทีที่แกทักทาย “สวัสดี เราชื่อดากานดา" รู้สึกจะเป็นวันที่ 6 ตุลาคม 2548 โน่นแล้วล่ะมั้งนะ)

ทันทีที่ฉันได้ฟังเพลงนี้ “บุพเพสันนิวาส” ในหนัง ในตอนของแก มันก็ทำให้ฉันเสียสมาธิกับหนังไป และทำให้ฉันหวนระลึกไปถึงชื่อของแกขึ้นมาแทน "ดากานดา" ผู้เป็นรักแรกของฉัน “หญิงอันเป็นที่รัก”

ฉันได้แต่เฝ้าถามว่าทำไม เวลาที่ได้ยินเพลงนี้ ฉันถึงสลัดภาพแกออกไปจากสมองไม่ได้สักที...."





ปล. ลูกทุ่งซิกเนเจอร์ ฉันชอบการแสดงในคู่ของแกมากนะ (และชอบหนังในภาพรวม ส่วนเพลงประกอบชอบทุกเพลง)

ไข่ย้วย