เราคบกันมานานแล้ว เค้าดูแลใส่ใจเราดีทุกอย่างให้เงินเราทุกวัน เราอยู่บ้านของเค้า พ่อแม่เค้าค่อนข้างเข้าข้างลูก เวลาทะเลาะกัน จะทะเลาะกันก็ต่อเมื่อเค้าไปเล่นยามา เมื่อก่อนติดหนัก แต่พอมีลูก ก็ห่างๆไป เดือนสองเดือนไปวันสองวันค่ะ แต่พอกลับมาก็จะมาหาเรื่องทะเลาะกับเรา พออาการหายก็มาขอโทษเรา ซึ่งเราเคยขู่ที่จะเลิกกับเค้าหลายรอบมาก บ้างก็ออกไปอยู่บ้านแม่ บ้างก็ออกไปอยู่บ้านพ่อ เค้าก็มาง้อ แต่เราก็กลับไปเพราะมีความหวังว่าเค้าจะเลิกได้มาตลอด คิดว่าเนี่ยแหละครั้งสุดท้ายๆๆๆๆๆๆ มาเป็นปีจนลูกขวบครึ่ง เวลาที่เค้ามาง้อเราสงสารเค้ามากๆ เค้าร้องไห้ขอร้องอ้อนวอน มีวันนึงเค้ามาหาเราบ้านแม่เราซึ่งมันไกลจากบ้านเค้ามาก เค้าก็มายืนตากฝนหน้าบ้าน แต่เราก็ไล่เค้ากลับไป เราควรจะทำไงดี เรารักเค้านะแต่เวลาเรากลับไปหาเค้า เค้าก็จะดีกับเราทุกอย่าง แต่ถ้าวันไหนแอบไปเล่นยามา ก็จะต้องเป็นแบบนี้ทุกครั้ง คุยกันรู้เรื่องทุกครั้ง แต่ใจเค้าไม่แข็งพอที่จะไม่เล่นได้ เค้าพยายามจะเลิกถึงขนาดไปเอายาที่ธัญญารักษ์มากินหลายเดือนเลย แต่ก็ไม่ได้ทำให้หายอยากได้ เหนื่อยมากๆค่ะ ส่วนตอนนี้เราแยกกับเค้าอยู่ แต่เค้าก็มาหาเราที่บ้านทุกวัน แต่ไม่ได้กลับไปบ้านเค้า พ่อแม่เค้าก็ขู่ให้เรากลับบ้าน เพราะเค้ารักหลาน ถ้าไม่มีหลานเค้าไม่มารับกลับแน่ๆ แล้วเราก็ปฏิเสธเค้าไป เพราะเราไม่อยากให้แฟนเราเป็นแบบเดิม ใจก็กลัวนะว่าจะต้องเลิกไปจริงๆ เพราะเราคงทำใจไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากเห็นแฟนเราต้องเป็นแบบนี้ พูดอะไรไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ ด่าได้ด่าแรงๆเลยจะได้จำค่ะ😂