- แปลมั่งสรุปย่อๆมั่งมาเป็นของขวัญวันวาเลนไทน์ค่ะ แปลหมดไม่ไหว เลเวลยังไม่ถึง

- เป็นเรื่องเล่าประมาณสิบเรื่อง(แต่นับจริงๆแล้ว11) ที่เดดพูลมันเล่าให้แคปกับวูฟฟังว่ากว่าจะมาถึงงานแต่งของชิคล่าห์นี่มันแต่งกับสาวๆมากี่รอบแล้ว ผ่านมาเย้อ เจ็บมาเย้อ~

- โปรดใช้จักรยานในการรับชม เรื่องทั้งหมดเดดพูลเป็นคนเล่าจึงมีทั้งภาพหลอนทั้งเรื่องที่มันแหลปนอยู่ ส่วนเรื่องไหนจริงบ้างนั้นคงต้องกรองกันเอาเอง


____________________________



วูฟ: ดีใจจริงๆที่นายเรียกฉันมา

แคป: เช่นกัน

เดดพูล: นั่นไง นึกแล้วว่าต้องอยากมากันจริงๆด้วย

วูฟ: ฉันรู้ว่านายกำลังลำบาก แต่ไม่นึกเลยว่าจะลำบากเพราะเรื่องแบบนี้

แคป: ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะช่วยเธอได้หรือเปล่า ฉันไม่ค่อยถนัดเรื่องแบบนี้เท่าไหร่นะ

เดดพูล:ฉันก็รู้อยู่แหละว่าคราวนี้ฉันทำเกินไปหน่อย แต่ว่า...

แคป: รีบอพยพคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปก่อน

วูฟ: เออ เฉพาะคนที่ยังยืนไหวอยู่นะ

เดดพูล: เดี๋ยวฉันจะลองเจรจาดูก่อนที่จะทำอะไรรุนแรงกันก็แล้วกันเนอะ

วูฟ: ที่เรื่องมันยุ่งแบบนี้ก็เพราะนายนั่นแหละ จัดการให้เรียบร้อยด้วยล่ะ

แคป: ฉันเห็นนะว่าเมื่อกี้ใครขว้างขวดมา ตอนนี้ฉันจับตาดูทุกคนไว้แล้ว



เดดพูล: เฮ้ เพื่อนๆทุกคน ช่วยฟังฉันแป๊บนึงนะ

ขอบคุณมากที่ทุกคนมาร่วมงานปาร์ตี้ฉลองอำลาความโสดของฉัน

แต่ช่วยลดความรุนแรงลงหน่อยและเลิกทำลายข้าวของกันนิดนึงนะ

ใครช่วยดับไฟที่ไหม้อยู่ตรงนั้นให้หน่อยสิ ธอร์หรือไอซ์แมนก็ได้

(โอเค มันเละมากจริงๆ ตอนนี้เหมือนจะมาฉลองกันอยู่บนเรือบรรทุกเครื่องบินของหน่วยชีลด์ ไฟที่กระจายไปทั่วงานนั่นเหมือนจะเป็นฝีมือฮิวแมนทอชที่ท่าทางจะเมาเละซะแล้ว ฮัควิ่งชาร์จใส่ใครก็ไม่รู้แล้วชนโต๊ะที่ติงนั่งเล่นไพ่อยู่ เฮอร์คิวลิสฉลองชนแก้วอยู่ด้านหลัง ผีเบนจามิน แฟรงคลินไล่จับก้นสาวนักพ่นไฟที่จ้างมาสร้างสีสันในงาน จนท.ชีลด์บางคนก็เมา บางคนก็อ้วก บางคนก็กำลังต่อยกัน งานนี้เทพแอสการ์ดบางคนก็มาด้วย และเหมือนพันนิชเชอร์จะบุกมายิงคอนสตริคเตอร์ อดีตรูมเมทและตัวโกงที่อิพูลมันเชิญมาร่วมงานด้วยซะแล้ว)

ฮ.: คนโสดทุกท่านโปรดเตรียมตัวให้พร้อม พวกเรากำลังจะโรยตัวลงไปหาแล้ว

เดดพูล: อ้าว อะไรอีกล่ะนั่น

นี่พวกศัตรูของฉันมันรู้แล้วและอยากมาร่วมปาร์ตี้ด้วยงั้นเรอะ

ไมเคิล(หมอผีที่ทำซอมบี้ปธน.ตอนนี้เป็นเพื่อนกะเดดพูลแล้ว): ฉันว่าคงไม่ใช่หรอก

สาวนักเต้นไต่เชือก1: ว่าไงจ๊ะ ทุกคน

สาวนักเต้นไต่เชือก2: มาสนุกกันเถอะ

สาวนักเต้นไต่เชือก3: ฉันจะกลับไปเล่าให้ลูกชายฉันฟังว่าวันนี้ฉันเจอพวกคุณด้วย

เดดพูล: แหม่ พวกนายนี่ บอกมานะว่าคนไหนจ้างนักเต้นบัลเลต์พวกนี้มาทำเซอร์ไพรส์ฉัน

แคป: นักเต้นคนสุดท้ายนั่นไม่เคยโรยตัวด้วยเชือกมาก่อน

วูฟ: ว่าแต่นายรู้เรื่องนี้ได้ยังไงเนี่ย

(ตุ้บ)

สาวนักไต่เชือก3: โอ๊ย หลังฉัน

เดดพูล: เฮ้ ใครฮีลคนอื่นได้มาช่วยทางนี้หน่อย

ไทรเอจ(นักฮีลในตำนาน ฮีลศพจนฟี้นได้): มาๆ เดี๋ยวฉันดูให้เอง

สาวนักไต่เชือก3: ลูกฉันต้องไม่เชื่อเรื่องที่ฉันจะเล่าแน่ๆ

แคป: กัปตันอเมริกาคงไม่มีธุระอะไรที่นี่อีกแล้วมั้ง

วูฟ: ถึงจะเป็นเรื่องที่เกิดกับเจ้าเวดมันก็เถอะ แต่เรื่องแบบนี้มันบ้าบอเกินไป

ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้าหมอนั่นมันจะยังหาคนมาแต่งด้วยได้

เดดพูล: พวกนายสนุกมั้ย?

วูฟ: เรากำลังคุยกันอยู่เลยว่าในที่สุดไอ้เวดเพื่อนเราก็เป็นฝั่งเป็นฝาซะที ไม่น่าเชื่อจริงๆว่าจะมีคนอยากแต่งกับนายด้วย

เดดพูล:โธ่ เห็นอย่างนี้ฉันน่ะเคยแต่งงานมาหลายครั้งแล้วนะ

(แคปกับวูฟขำกันใหญ่)

แคป: นั่นเธอพูดจริงหรือเปล่า?

เดดพูล: จริงสิ เมื่อก่อนฉันแต่งงานบ่อยมากเลยนะ นับๆไปแล้วก็ตั้ง10ครั้งแล้วล่ะ ครั้งแรกฉันแต่งที่เวกัส....

(หลังจากนี้จะเป็นเรื่องสั้นสามหน้าห้าหน้าจบรวม10เรื่องเกี่ยวกับงานแต่ง10ครั้งของอิพูลมัน ซึ่งคนเขียนทุกคนที่เคยเขียนเรื่องให้มันมาช่วยกันเขียนค่ะ)


เรื่องที่1


บก.จอร์แดน: ที่จริงเรื่องในตอนนี้น่าจะได้เป็นเรื่องสั้นพิเศษของเดดพูลตั้งแต่ปี1982 แต่โดนห้ามตีพิมพ์ไปเพราะรูปร่างของเอเลี่ยนไม่เหมาะสม เราเลยเอาฉบับที่แปะเซ็นเซอร์บนตัวเอเลี่ยนแล้วมาแปะไว้ที่นี่แทน

ลาสเวกัส
เดดพูล: ฉันยังจำทุกอย่างได้ชัดเจนยังกะเรื่องมันเพิ่งผ่านมาเมื่อสามสิบปีก่อน

ในลาสเวกัสที่มีฉายาว่าเมืองแห่งสายลม เมืองฝาแฝด ไข่มุกแห่งฝั่งตะวันออก หรืออะไรนั่นน่ะ

ฉันอาจแต่งงานมาหลายครั้งแล้ว แต่งานแต่งครั้งนี้พิเศษมาก เพราะฉันได้แต่งกับ”เธอ”

ฉันรู้จักเธอมานานมากแล้ว แต่เธอคงไม่ค่อยชอบฉันเท่าไหร่ บางทีอาจไม่มีวันชอบเลยด้วยซ้ำล่ะมั้ง

แม่เจ้า นั่นตัวอะไรกันฟะ รูปร่างอุบาทว์ชะมัด

ตอนนั้นฉันและพวกอเวนเจอร์ได้รับคำสั่งให้จัดการกับเอเลี่ยนรูปร่างพิลึกที่เที่ยวมาเกาะหน้าผู้คนในเมืองกลางทะเลทรายแห่งนั้น

หั่นเป็นสองชิ้นแบบนี้คงจะเวิร์คนะ

ล้อเล่นน่ะ ที่จริงแล้วตอนนั้นฉันแค่มากำจัดอะไรบางอย่างทิ้ง...แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นสำคัญของเรื่องหรอก

ชาวบ้าน: ทำบ้าอะไรของเอ็งฟะ เมื่อกี้เกือบหั่นโดนหน้าฉันแล้วนะ

เดดพูล: หั่นได้ ควรจะหั่น และเดี๋ยวจะหั่นให้ด้วย จะลองมั้ยล่ะ

เอาล่ะ ตัวต่อไปคือ...

อุ่ย เยอะชิบ

มิสมาร์เวล: ต้องการความช่วยเหลือไหม พ่อรูปหล่อ

เดดพูล: ห๊ะ เมื่อกี้เธอพูดกับฉันเรอะ




มิสมาร์เวล: ก็พูดกับนายน่ะสิ นายเป็นคนที่ท่าทางจะต้องการความช่วยเหลืออยู่คนเดียวในนี้นี่

เดดพูล: เอ่อ...หวัดดี

ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันจัดการเอง แอ้ก

มิสมาร์เวล: เหรอ แต่เจ้าพวกนั้นเอาดาบของนายไปแล้วนะ

เดดพูล: ไม่ต้องห่วง ฉันยังมีซ่อนไว้อีก แอร๊ยยย

(เดดพูลโดนรุมจนจมตีนแล้ว แต่มิสมาร์เวลมาช่วยไว้)

ว่าแต่ไอ้พวกนี้มันอะไรเนี่ย ทุกคนดูยังกะมีกระปู๋ของฉันที่ย่อส่วนแล้วแปะอยู่บนหน้าเลยนะ

มิสมาร์เวล: นี่จะไม่ขอบคุณกันซักคำเลยเรอะ

เดดพูล: ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือ

มิสมาร์เวล: นายนี่เป็นอย่างที่พวกอเวนเจอร์คุยกันจริงๆด้วย

เดดพูล: เจ้าพวกนั้นพูดถึงฉันด้วยเรอะ




เดดพูล: แล้วพูดว่ายังไงกันบ้างล่ะ

(มิสมาร์เวลโดนรุมจนจมตีน แต่เดดพูลช่วยไว้ได้)

ว้าว ผมของเธอดูสวยกว่าที่เห็นในทีวีอีกนะเนี่ย

(แล้วแคปก็พังยานที่บังคับเอเลี่ยนตัวลูกพวกนี้จนหล่นทะลุตึกลงมาพอดี)

แคป: เอาล่ะ แค่นี้ก็หยุดพวกเอเลี่ยนรูปร่างอัปลักษณ์จากดาวครีปปี้ได้แล้ว ขอโทษทีสำหรับความเสียหาย แต่เดี๋ยวโทนี่ สตาร์คจะออกค่าซ่อมให้เอง

ชาวบ้าน2: เรารอดแล้ว

ชาวบ้าน3: ขอบคุณกัปตันอเมริกา




เดดพูล: ฉันว่าหมอนั่นต้องเจ้ากี้เจ้าการสุดๆแน่

มิสมาร์เวล: เธอไม่รู้หรอกว่าเขาเจ้ากี้เจ้าการขนาดไหน

เดดพูล: ว่าแล้วก็ไปดื่มกันหน่อยไหม? อ้าว ทุกคนหายไปไหนกันหมดแล้วเนี่ย?

หลังจากนั้นไม่นานนัก

เดดพูล: ถ้าฮัคขี้ออกมาตอนที่เป็นฮัคอยู่ขี้จะก้อนใหญ่กว่าปกติหรือเปล่านะ?

มิสมาร์เวล: เล่นมุขแบบนี้นี่นายอายุเท่าไหร่กันเนี่ย เพิ่ง12ขวบเรอะ

เดดพูล: ป่าว อายุเค้าเยอะกว่านั้น

คนขับแท็กซี่: นี่จะให้ฉันไปส่งที่ไหนหือไอ้พวกขี้เมาทั้งหลาย

เดดพูล: ระวังปากหน่อย ฉันและสาวสวยคนนี้เพิ่งช่วยให้ไอ้เมืองเน่าๆนี่รอดจากการโจมตีของเอเลี่ยนนะ

พาพวกเราไปโรงแรมหรูๆหน่อยดิ๊ เอาที่คืนละ200ดอลลาร์เลยนะ

มิสมาร์เวล: เธอนี่เยี่ยมจริงๆ

เดดพูล: ไม่หรอก ที่เยี่ยมน่ะเธอต่างหาก

(ว่าแล้วก็ดูดปากกันแบบไม่แคร์สายตาคนขับแท็กซี่กันเลยทีเดียว)

เราแต่งงานกันเลยดีกว่า ถึงแต่งกันที่นี่ไปจะไม่มีความหมายอะไรเลยก็เถอะ

มิสมาร์เวล: แหม่ เธอนี่มีไอเดียดีๆเยอะจังนะ

เดดพูล: เฮ้ พี่ชาย พาพวกเราไปโบสถ์ที ไม่เอาโบสถ์ที่ทุกคนคอสเพลย์เป็นเอลวิสกันทั้งโบสถ์นะ เอาโบสถ์หรูๆที่จัดงานแต่งสำหรับซุเปอร์ฮีโร่ได้เลย

คนขับแท็กซี่: เอาหรูๆแบบคืนละ200ดอลลาร์ใช่มั้ย...




(แล้วตาแท็กซี่นั่นก็พาไปส่งได้จริงๆด้วยค่ะ ส่งที่โบสถ์ที่รับทำพิธีโดยทุกคนในโบสถ์คอสเพลย์เป็นซุเปอร์ฮีโร่เพื่อร่วมงานแต่ง แถมมีคนคอสเพลย์เป็นสไปเดอร์แมนมาเป็นบาทหลวงให้อีก )

เดดพูล: นี่ทุกคนเมากันหมดเลยหรือเปล่าเนี่ย?

(ขวดเหล้าคามือกันทุกคนแบบนั้นก็น่าจะรู้แล้วนะคะ และมีขี้เมาคอสเป็นแคปนอนตายหนุนตักไอร่อนแมนที่กุมขมับอยู่เพราะเมาค้างอยู่ตรงมุมซ้ายด้วยนะ สปอยล์ซีวิลวอร์หรือเปล่าเนี่ย)

มิสมาร์เวล: ฉันว่าฉันก็ชักมึนๆแล้วนะ

บาทหลวงสไปเดอร์แมน: ถ้ามีใครคัดค้านการแต่งงานของสองคนนี้นี้ก็ขอให้พูดขึ้นมาตอนนี้ได้เลย

(ขี้เมาที่คอสเพลย์เป็นทาโก้อ้วกรดขี้เมาที่คอสเพลย์เป็นหมอแปลก แล้วก็ต่อยกันแล้วค่ะ)

แคป: ขอโทษทีที่มารบกวน แต่ผมคงต้องขอคุยกับมิสมาร์เวลหน่อย

(ว่าแล้วแคปก็จับเอเลี่ยนรูปร่างเหมือนกระปู๋ที่เกาะอยู่หลังหัวงงมิสมาร์เวลโดยซ่อนอยู่ในผมออก ไอ้ตัวนี้มันบังคับร่างนางมาตั้งแต่ตอนแคปทำยานเอเลี่ยนตกแล้วมั้ง)

มิสมาร์เวล: สตีฟ? นี่มันเกิดอะไรขึ้น ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย? ว่าแต่นายชื่ออะไรนะ แดร์พูลใช่ไหม?

เดดพูล: เออ แบบที่เธอเรียกนั่นแหละใกล้เคียงกับชื่อฉันที่สุดแล้ว

ขี้เมาที่คอสเพลย์เป็นทาโก้: อกหักดังเป๊าะเลยสินะพวก

เดดพูล: เออสิ แต่พิธีวันนี้มันไม่นับเป็นงานแต่งมาตั้งแต่ตอนที่เอาขี้เมาคอสเพลย์เป็นสไปเดอร์แมนมาทำพิธีให้แล้วมั้ง


เรื่องที่2



เดดพูล: เธอชื่อวาเนสซ่า เธอเป็นมิวแทนต์ และเธอก็เหมือนกับฉัน ถึงฉันจะไม่ใช่มิวแทนต์ก็เถอะ

ตอนนั้นเราอยู่ที่ธิเบต พยายามจะกู้โลกด้วยกัน เธอโดนยิงและกำลังจะตาย

บรรยากาศช่างโรแมนติกเหลือเกิน

ฉันใช้ฮีลลิ่งแฟ็คเตอร์จากเลือดของฉันช่วยชีวิตเธอไว้ แน่นอนว่าเธอยินดีมาก

ฉันบอกเธอว่าฉันรักเธอ เธอบอกฉันว่าเธอก็รักฉันเหมือนกัน

หลังจากนั้นเราก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

ฉันดีใจจริงๆที่ในที่สุดเราก็ได้แต่งงานกัน

วาเนสซ่า(หุ่นมือที่ทำจากถุงเท้า): ฉันก็เหมือนกัน เวด ฉันจะทำให้เธอมีความสุขอย่างที่มือขอเธอไม่เคยทำได้มาก่อนเลยล่ะ

เดดพูล: ฮ่าๆ ที่จริงแล้วมันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกนะ




เดดพูล: ขอบอกเลยว่าฉันเห็นความสัมพันธ์ของเราเป็นเรื่องสำคัญมาก

เราก็เลยเก็บเรื่องที่เราแต่งงานกันแล้วไว้เป็นความลับ

ไม่ว่าใครก็ต้องอิจฉาความรักอันยิ่งใหญ่ของเราแน่ๆ

เธออยากจะอวดความสัมพันธ์ของเราให้โลกรู้มั้ย ที่รักจ๋า

เดดพูล / วาเนสซ่า(หุ่นมือที่ทำจากถุงเท้า): ไม่มีวันซะล่ะ ฉันว่าเราเก็บเรื่องความรักที่ยิ่งใหญ่ของเราไว้เป็นความลับดีกว่า

เดดพูล: งั้นเธอก็เข้าไปหลบอยู่ในนี้ก่อนนะ ข้างนอกมันหนาว

วาเนสซ่า(หุ่นมือที่ทำจากถุงเท้า): นี่ เธอเอาซากลูกอมที่ละลายติดอยู่ก้นกระเป๋าตั้งแต่วันก่อนออกไปหรือยังน่ะ ว้าย หยะแหยง

ชีวิตคู่ของเราช่างสมบูรณ์แบบยังกับโฆษณาภาพโฆษณาภาพถ่ายพรีเวดดิ้งเลยนะ

(ร้องเพลงดักแก่ do you remember the time of your life)

วาเนสซ่า: …แต่ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว

ฉันก้าวข้ามความสัมพันธ์ของเราไปแล้ว เวด

และเธอเองก็ควรจะก้าวข้ามความสัมพันธ์นั้นไปเช่นกัน