- เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นหลังวูฟเวอรีนโดนดองอดามันเทียมนิดหน่อย
- แคปกับวูฟไปทัวร์เกาหลีเหนือพร้อมเดดพูลในตอนใหญ่ the good the bad and the ugly 5ตอนจบ (ตอนที่15-19 ของซีรี่ย์เดี่ยวรอบที่3) หลังจากนั้นพูลก็กลายเป็นลูกรักของแคปไปเบย~ เข้าไปคุยด้วยได้ ไม่โดนแคปไล่ไปรักษาให้หายบ้าก่อนเหมือนทุกทีแล้ว
- ไม่เห็นกรอบชมพู คงเป็นเรื่องหลังจากที่พูลเอาป้าเพรสตั้นออกจากหัวเรียบร้อย แต่งกับชิคลาห์แล้ว ถึงแม่ของลูกจะตายในค่ายกักกันที่เกาหลีเหนือแต่ก็หาลูกเจอแล้ว
_____________________________________________




เดดพูล: เขาทำสิ่งที่เขาเชี่ยวชาญได้ดีที่สุด

และสิ่งที่เขาทำก็ไม่ใช่เรื่องดีนัก

เขาตายไม่ได้

แต่หลังจากที่เขาเสียฮีลลิ่งแฟ็คเตอร์ไป...วูฟเวอรีนก็ตายไปแล้ว?

เพราะไปเต้นแบบในหนังเรื่องflashdanceแล้วต่อด้วยฉากทำราดหน้าด้วยอดามันเทียมเหลวเนี่ยนะ?

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(เผื่อจะไม่เข้าใจกัน ขอแปะลิ้งค์วีดีโอให้ดูประกอบ... ภาพท่าเต้นจากหนังเรื่องflashdance นะ ไม่ใช่ฉากทำราดหน้าแบบในหนังAVซึ่งเป็นความหมายในสแลงอย่างที่พูลมันเล่นมุข เดี๋ยวก็โดนยึดอมยิ้มกันพอดี
)
แคป: ถึงฉันจะไม่ได้อยู่ที่นั่นตอนเขาตาย แต่ฉันว่าเธอคงได้ยินอะไรบางอย่างมาผิดๆแล้วล่ะ


อเวนเจอร์แมนชั่น

แคป: เรื่อที่เธอจำเป็นต้องรู้คือโลแกนตายไปแล้ว

และเป็นหน้าที่ของเราที่จะทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ฟี้นขึ้นมาอีก

เดดพูล: ฉันใส่ชุดนี้ทำเรื่องร้ายๆมาเยอะ แต่ไม่มีอะไรน่าขยะแขยงเท่าต้องมาล้างส้วมที่โลแกนใช้ประจำอีกแล้ว หมอนี่มันขนดกจนแม้แต่บนขนยังมีขนขึ้นเลยอ้ะ

แคป: เราต้องกำจัดตัวอย่างDNAของโลแกนให้สิ้นซาก เพื่อไม่ให้ใครเอาไปใช้ในทางที่ผิดอีก

ศัตรูของเราต้องใช้ประโยชน์จากDNAของโลแกนแน่ อย่างพวกthe handที่ต้องทำพิธีชุบเขาขึ้นมาเป็นพวกอีกแน่นอน

เดดพูล: อีกเดี๋ยวจะให้ซันไฟร์เข้ามาใช้พลังเผาที่นี่ให้เป็นทะเลเพลิงด้วยใช่ป่ะ?


เดดพูล: ดูเหมือนนั่นจะเป็นวิธีเดียวกับที่โรงแรมทุกโรงจัดการกับห้องพักหลังจากที่โลแกนเช็คเอาท์ออกไปนะ

แคป: แม็คคอยก็กำลังแอบเก็บกวาดแบบเดียวกับเธอที่คฤหาสน์ที่เวสเชสเตอร์

ไม่มีใครรู้อันตรายของความพยายามที่จะสร้างทหารที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่ากับเธออีกแล้ว เดดพูล

เดดพูล: แหม่ งานแค่นี้จ้างสาวเมดสุดเซ็กซี่ที่ไหนมาทำก็ได้...

บอกงานที่คุณอยากให้ผมทำจริงๆมาเถอะ แคป

แคป: ตอนนี้วิโดว์กำลังไล่ตามของอย่างหนึ่งอยู่

มันคือมีดที่เพิ่งเอาไปใช้กับโลแกนมาเมื่อไม่นานมานี้... เราต้องทำงานต่อจากเธอแล้วล่ะ

ฉันต้องการให้มีคนรู้น้อยที่สุดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันไม่อยากให้เจ้าหน้าที่ของรัฐบาลรู้เข้าเพราะพวกนั้นอาจเอาตัวอย่างDNAของโลแกนไปใช้แบบผิดๆได้

(ปี๊บ)

ตอนนี้นาตาชาอยู่ในสายแล้ว

แบล็กวิโดว์: ว่าไง สตีฟ ตอนนี้มีดที่เปื้อนเลือดของโลแกนถือเป็นทรัพย์สินที่ถูกต้องตามกฎหมาย และถูกองค์กรอาชญากรรมเอาไปขายต่อให้พวกA.I.M.เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้มีดนั่นถูกย้ายไปที่ฐานที่มีการป้องกันสูงสุดที่มอสโคว

แคป: เธอแน่ใจแล้วหรือ?

แบล็กวิโดว์: นี่ สตีฟ ถึงตอนนี้คุณจะมีสภาพเป็นผู้อาวุโสจริงๆไปแล้ว...


แบล็กวิโดว์: แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะทำงานเชื่องช้าเหมือนคนแก่ตามคุณไปด้วยหรอกนะ ได้ข่าวว่าคนพูดก็อายุ70กว่าๆ

เดดพูล: อู้ว แสบได้ใจมั้ยล่ะพวก

แบล็กวิโดว์: ฉันตามมาได้ไกลที่สุดเท่านี้แล้วล่ะ สตีฟ

ฉันจะส่งพิกัดฐานของพวกA.I.M.ไปให้ทางมือถือของคุณก็แล้วกัน ตอนนี้คุณเหลือเวลาอีกประมาณ90นาที ก่อนทีมีดจะถูกส่งไปสกัดเอาDNAในแล็บล่ะนะ ขอให้โชคดีก็แล้วกัน

แคป: ขอบใจนะ นาตาชา

เดี๋ยวเราจะตามไป


เดดพูล: ขอถามอะไรซักอย่างที่อาจฟังดูบ้าบอคอแตกที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเอามาถามหลังจากที่เราไปดูงานโครงการสร้างสุดยอดทหารที่เกาหลีเหนือด้วยกันวันก่อนหน่อยนะ แคป คือว่า...

แคป: จะถามว่าทำไมเราถึงไม่ชุบชีวิตโลแกนซะเองใช่ไหม?

เดดพูล: แสดงว่าคุณก็คิดจะทำอยู่เหมือนกันใช่มะ?

แคป: และเลิกคิดไปแล้วด้วย

นี่อาจฟังดูเหมือนเป็นคำโกหกจากคนทีเกิดในยุค1920 แต่ฉันต่อสู้เพื่อรักษากฎของธรรมชาติมาตลอดชีวิต

ไม่ว่าจะเป็นนาซีหรือไฮดร้า สิ่งที่เจ้าพวกนั้นเหมือนกันก็คือพวกมันคิดว่าสามารถควบคุมชีวิตได้

ถึงตอนนี้ฉันจะใกล้ตาย แต่ฉันก็ไม่อยากใช้วิธีฝืนธรรมชาติเพื่อยืดอายุของตัวเองเหมือนเจ้าพวกนั้นหรอกนะ

เดดพูล: นี่ยังไม่นับเรื่องที่ถ้าเราชุบโลแกนขึ้นมาจริงๆตอนนี้ เราจะไม่ได้โลแกนรุ่นล่าสุดที่เป็นโปรเฟสเซอร์วูฟเวอรีนครูใหญ่ผู้เป็นที่รักของเด็กๆกลับมา แต่จะได้ตัวอะไรก็ไม่รู้ที่ดุจนคุยกันไม่รู้เรื่องมาแทนน่ะสิ

แคป: ใช่ ถ้าเป็นแบบนั้นเราลำบากแน่


แคป: ฉันเจอกับโลแกนเมื่อนานมาแล้ว เราพบกันครั้งแรกตอนร่วมมือกันสู้กับหุ่นยนต์ที่เคลือบด้วยอดามันเทียม

เดดพูล: นั่นสิ ถ้าร่วมมือกันได้จริงๆก็ดีน้า~

แคป: แต่ไปๆมาๆกลายเป็นว่าเราตีกันเองมากกว่าสู้กับหุ่นยนต์เฮงซวยพวกนั้นซะอีก

แล้วฉันก็พูดประโยคที่จะกลับมาหลอกหลอนฉันไปตลอดชีวิต...

หวังว่าพวกx-menคงยังไม่เขี่ยนายทิ้งเร็วๆนี้นะ


แคป: เพราะฉันจะไม่ยอมให้คนอย่างนายเข้าทีมอเวนเจอร์แน่ๆ

เดดพูล: 555

***เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นใน captain america annual #8 มีให้ดาวน์โหลดแบบดิจิตอลในmarvel unlimitedแล้วนะจ๊ะ

เดดพูล: 5555 นี่คุณพูดแบบนั้นกับโลแกนจริงๆเรอะ?

แคป: ใช่ ฉันพูดจริงๆ

เดดพูล: จริงๆแล้วเป็นรักแรกพบ แต่ทั้งสองคนก็ยังไม่ยอมรับความรู้สึกของตัวเองใช่มั้ยล่า~

ตอนที่คุณให้บัตรสมาชิกอเวนเจอร์กับโลแกนนี่พวกตัวโกงทั้งหลายล้อเลียนกันสนุกปากเลย แต่ที่จริงแล้ว...

...มันก็ทำให้คนประวัติเสียทั้งโลกรู้สึกมีความหวังเรื่องโอกาสในการกลับตัวกลับใจขึ้นมานิดหน่อยล่ะนะ

แคป: ถึงเราจะไม่มีอะไรเหมือนกันเลย แต่หลังจากไปดื่มด้วยกันและสู้กันบ่อยๆเราก็เป็นเพื่อนกันได้ในที่สุด...

เดดพูล: จะว่าไปแล้วผมก็แทบไม่เคยเจอโลแกนตอนไม่มีเบียร์อยู่ในมือเลยอ่ะนะ

โลแกน: ฟังนะ ไอ้น้อง


โลแกน: แดรกต่อไป

ฉันจะไม่บอกให้นายลืมเรื่องที่คาร์เมลิต้าถูกฆ่าหรอก

เพราะยังไงมันก็ลืมไม่ได้อยู่แล้ว

แต่ยังไงสักวันนึงนายก็ต้องรู้สึกดีขึ้นแน่ๆ

หลังจากที่มาริโกะถูกฆ่า ฉันเสียเวลาอยู่นานกว่าจะรู้ว่าคนที่ฉันอยากลงโทษมากที่สุดก็คือตัวฉันเองนี่แหละ บางทีฉันก็เสียใจที่ช่วยเธอไม่ทัน บางทีฉันก็เสียใจที่ดันมาพบกันและรักกันตั้งแต่แรก

ฉันไม่อยากให้นายเสียเวลาอยู่แบบอมทุกข์โดยไม่จำเป็นไปตั้งหลายปีเหมือนฉัน อย่างแรกที่ต้องทำในสถานการณ์แบบนี้ก็คือนายต้องยกโทษให้ตัวเองซะก่อน



เดดพูล: นั่นสินะ... คิดถึงช่วงที่ไปเมาเละกับวูฟเวอรีนจริงๆเลย

แคป: ตอนนี้เราอยู่เหนือมอสโควแล้ว

เดดพูล: แหม่ นี่ถ้าเข้าไปใกล้ๆแล้วเจอแต่ภูเขาหินคงจะเงิบน่าดูเลยนะเนี่ย

แคป: อ้อ มุขนี้ฉันเข้าใจแล้ว ฉันดูสตาร์วอร์มาแล้วนะ

เดดพูล: แล้วเป็นไงบ้างอ่ะ?

แคป: สนุกพอๆกับเรื่องของแฟลช กอร์ดอนนั่นแหละ

เดดพูล: เอ๋? เรื่องนี้เค้ายังไม่ได้ดูอ่ะ

แคป: ควินเจ็ต ลอยตัวขึ้นและเปิดระบบพรางตัว

เดดพูล: ว้าว ยังกะฉากในสตาร์เทรค3เลย

แคป: ภาคนั้นฉันยังไม่ได้ดู คลินท์บอกว่าดูแค่ตอนแรกๆก็พอแล้ว


ยาม: เฮ้ย จะบ้าเรอะ

รีบทำความสะอาดเดี๋ยวนี้เลยนะเฟ้ย

แคป: เออ ก็กำลังจะทำอยู่นี่แหละ


แคป: ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องให้เธอช่วยหรอก

เดดพูล: เค้าอยากดูว่าแคปยังเหลือฝีมืออยู่แค่ไหนอ่ะ

ทำได้ไม่เลวเลยสำหรับผู้อาวุโส

ปฏิกริยาตอบสนองไวขนาดนี้คงไม่มีใครกล้าเข้าไปเดินตัดสนามหญ้าหน้าบ้านคุณแน่ๆ

แคป: แน่ใจนะว่าเครื่องรบกวนสัญญาณที่เธอพกมาใช้การได้

เดดพูล: เรียบร้อย เจ้าพวกนั้นมองไม่เห็นอะไรเลยแน่นอน

เราลงมือได้ตามสบายแล้วล่ะ

หวังว่ายานอนหลับปริมาณเท่านี้คงจะพอให้คุณยามนอนหลับฝันหวานไปจนจบเรื่องนะ เห็นขนาดตัวแล้วกลัวจะฉีดน้อยไปจริงๆ


นี่มันหรูเกินกว่าจะเป็นร้านของพวกA.I.M.ไปหน่อยล่ะมั้ง

แคป: เจ้าพวกนี้มันมีธุรกิจถูกกฎหมายกระจายอยู่ทั่วโลก ไม่ว่าเราจะหาเจอและปิดไปกี่แห่ง ไม่นานนักหลังจากนั้นธุรกิจบังหน้าแห่งใหม่ก็เกิดขึ้นอีก
บริษัทนี้ก็คงจะเป็นแค่ฉากบังหน้าเหมือนกันนั่นแหละ

เดดพูล: ดูให้ดีๆแล้วในลิฟท์นี่มีปุ่มกดให้ไปชั้นที่มองไม่เห็นจากข้างนอกอยู่สองสามชั้นด้วยนะ

ตอนนี้เราอาจจะกำลังเข้ามาทัวร์โรงเรียนฮอกวอทส์สาขารัสเซียอยู่ก็ได้

แคป: มุขนี้ฉันไม่เก็ตหรอกนะ



เดดพูล: ผมมีเรื่องบางอย่างอยากจะบอกนะ แคป คือว่า... ผมหาลูกสาวที่พลัดพรากไปนานเจอแล้ว

ผมหาเอเลนอร์เจอแล้วล่ะ

แคป: นับเป็นข่าวดีอย่างยิ่งเลย

เดดพูล:ขอบคุณมากนะ แคป ที่บอกเพราะไม่อยากให้คุณเป็นห่วงน่ะ

แคป: ฉันจะคิดถึงเธอบ่อยๆก็แล้วกัน

จุ๊ๆ อย่าเพิ่ง

ยาม: หือ?

เฮ้


เดดพูล: ย้าก!!

แคป: เตะได้หนักดีนี่

เธอจะทำอะไรน่ะ งานนี้เรามีเวลาจำกัดนะ

เดดพูล: ผมใช้ทุกอย่างเป็นอุปกรณ์พรางตัวได้นะ

ว่าไง พวก

จนท.A.I.M.: หือ?

เดดพูล: DNAของวูฟเวอรีนมาถึงแล็บยังอ่ะ?

จนท.A.I.M.: นี่เอ็งเอาถังขยะมาครอบหัวเล่นอีกแล้วเรอะ

ไอ้คาร์ลใช่มั้ยเนี่ย? เลิกเล่นบ้าๆได้แล้วน่า


เดดพูล: แหม่ ถ้าเล่นคุณทุบมันทุกคนที่มองเห็นแบบนี้ผมจะปลอมตัวเข้าไปสืบข่าวได้ยังไงล่ะค้าบ

แต่มาไล่ตี้บพวกA.I.M.นี่สนุกจริงๆเลยเนอะ

แคป: ฉันเห็นด้วย ส่วนที่สนุกที่สุดคือเจ้าพวกนี้ใช้การปลดล็อกด้วยลักษณะเฉพาะทางร่างกายของแต่ละคนไม่ได้เพราะติดที่เครื่องแบบมันปิดหมด

เลยยังต้องใช้คีย์การ์ดเพื่อยืนยันตัวตนอยู่

เดดพูล: นี่ๆ โลแกนทำพินัยกรรมยกสมบัติอะไรให้เค้าบ้างรึเปล่าอ่ะ?

แคป: ในพินัยกรรมระบุว่าเขาจะยกของส่วนตัวของเขาให้เธอสักสองสามอย่างน่ะ

เดดพูล: จริงเหรอ? แล้วเขายกอะไรให้ผมบ้างล่ะ?

แคป: มันรวมๆอยู่ในของที่เธอเผาไปก่อนออกจากอเวนเจอร์แมนชั่นนั่นแหละ

เดดพูล: อ้าว

ดูเหมือนเป้าหมายของเราจะอยู่ข้างหน้านี่เอง


จนท.A.I.M.1: อีกเดี๋ยวเราก็จะเริ่มสร้างร่างโคลนกันแล้วล่ะนะ

จนท.A.I.M.2.: เปิดถุงได้

จนท.A.I.M.1: นายรู้ป่ะว่าองค์กรของเราจ่ายไปเท่าไหร่เพื่อมีดเปี้อนเลือดอันนี้

จนท.A.I.M.2: เออ ฉันได้ยินมาว่า.A.I.M.จ่ายไปตั้งเป็นร้อยล้านเพื่อซี้อมีดมือสองนี่ แต่พวกเรายังต้องจ่ายค่าทำฟันเองอยู่เลย

จนท.A.I.M.1: นายได้ยินเสียงปืนสองกระบอกกำลังขึ้นนกอยู่ข้างหลังหัวพวกเราหรือเปล่า?

จนท.A.I.M.2: ได้ยินอยู่แล้ว