รวมเล่มหัวนี้มีขายแล้วที่คิโนะคุนิยะ พาราก้อน มีอยู่2-3เล่มจ่ะ ร้านคิโนะสาขาอื่นก็น่าจะมีมั้ง

ตอนที่1
http://ppantip.com/topic/35261854

ตอนที่2
http://ppantip.com/topic/35265845

ตอนที่3
http://ppantip.com/topic/35269664
_______________________________________________





เดดพูล: พวกนายนึกว่าจะได้อ่านหน้าความเดิมจากตอนที่แล้วงั้นเรอะ...

กลับไปอ่าน3ตอนก่อนหน้านี้เอาเองดิ

...เออๆ เล่าให้ฟังก็ได้

เอาสั้นๆเลยก็คือมีคนจ้างให้ฉันไปเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของอเมริกา แล้วอยู่ๆก็มีคนตาเรืองแสงวิ้งๆที่เรียกตัวเองว่าเคเบิ้ลและแก๊งค์เด็กวัยรุ่นหัวร้อนกลุ่มนึงมาพยายามจะหยุดฉัน

และส่วนที่สำคัญที่สุดในการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ในครั้งนี้ก็คือ ต้องดูแลให้อดอล์ฟ ฮิตเลอร์มีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัยไปจนถึงประมาณปี1960  (แต่ฉันไม่ได้เห็นด้วยกับแนวคิดบ้าบอคอแตกอะไรนั่นของพวกนาซีหรอกนะ นี่แค่ทำตามที่มีคนจ้างให้ทำเท่านั้น)

ปัญหาหลักในตอนนี้ก็คือมีคนคิดค้นไทม์แมชชีนขึ้นมาแล้ว ใครๆก็ย้อนเวลากันได้เป็นว่าเล่นเลย และไม่ว่าจะถามใครเรื่องแรกที่เจ้าพวกนั้นอยากทำถ้าย้อนเวลาได้ก็คือ...

เดี๋ยวนะ ขอทำงานแป๊บ



เดดพูล: เฮ้อ... ไอดี้เอ๊ย มีคนย้อนเวลามาฆ่าเอ็งอีกคนแล้วล่ะ

นักท่องเวลา: แม่เจ้า สำเร็จแล้ว ในที่สุดฉันก็เข้ามาอยู่ในห้องเดียวกับฮิตเลอร์แล้วจริงๆด้วย

เดดพูล: แบร่ๆ  ว่าไง  ไอ้งี่เง่า



นักท่องเวลา: นายไม่ใช่อดอล์ฟ ฮิตเลอร์นี่ แล้วนายเป็นใครกัน?

อดอล์ฟ: (พูดเยอรมัน) โอ๊ย เมื่อไหร่จะหมดซะทีเนี่ย นี่ฉันจะออกไปข้างนอกบ้างได้รึยัง

เดดพูล: (พูดเยอรมัน) หุบปากไปเลยนะไอ้เด็กหนวด

บก.: แปลจากภาษาเยอรมัน

พวกเราจ้างคนเยอรมันไว้ในสำนักงานด้วยก็เพราะแบบนี้แหละครับ

และเพื่อให้เจ้าไอดี้น้อยนี่ปลอดภัย แค่ฆ่าพวกตัวเสรือกที่จะย้อนเวลามาเปลี่ยนประวัติศาสตร์มันยังไม่พอหรอก ฉันต้องใช้ปืนพิเศษนี่เพื่อกำจัดพวกนักท่องเวลาพวกนั้นไปอย่างถาวรเลย...

[นี่คือปืนล้างโคตร  ยิงโดนทีตายยกตระกูล ออกวางจำหน่ายแล้ววันนี้  โทรสั่งได้เลยจ้า]



เดดพูล: ผลของปืนนี้ไม่ใช่แค่ฆ่าเฉพาะนักท่องเวลาที่โดนเข้าไปเท่านั้น แต่จะย้อนเวลาไปทำลายเหตุการณ์แรกสุดที่จะทำให้คนคนนั้นมีตัวตนขึ้นมาทิ้งไปด้วย

ซึ่งก็เท่ากับลบตัวตนของคนที่โดนเข้าไปออกจากไทม์ไลน์ไปเลย

(ปี1955 พ่อแม่ของนักท่องเวลาโดนเป่ากระจุยไปตั้งกะตอนเริ่มเข้ารูทและได้จูบแรกแล้วค่ะ)

เอาล่ะ ที่เหลือก็แค่รอจนกว่าไอ้นักท่องเวลาบ้าหอบฟางที่ติดกระเป๋าเต็มตัวแถมดูใกล้เกษียณอายุเต็มทีนั่นจะโผล่ออกมาอีกทีแล้วค่อยยิงอัดหน้ามันล่ะนะ

ว่าแต่เจ้านั่นวาร์ปหลงไปโผล่ที่ยุคไหนแล้วล่ะเนี่ย  ช้าจริง



ปี1777

เคเบิ้ล: แค่ก แค่ก

บูมบูม แค่ก แค่ก แคนน่อนบอล ได้ยินหรือเปล่า รายงานภารกิจด้วย

บูมบูม: ขอโทษทีนะ เคเบิ้ล ฉันคงทำให้คุณผิดหวังแล้วล่ะ

เคเบิ้ล: อย่าเพิ่งหมดหวัง ทาบิต้า เดี๋ยวเราก็จะผ่านช่วงที่เลวร้ายที่สุดของภารกิจนี้ไปได้แล้ว

...
ช่วยอดทนหน่อยก็แล้วกัน  งานนี้เจ็บแน่ๆ

เคเบิ้ลพกโฟมอุดบาดแผลสำหรับยามฉุกเฉินมาด้วย แต่เขาไม่ได้เอายาชามา

แคนน่อนบอล: เคเบิ้ลเองเรอะ ดีใจจริงๆที่ได้ยินเสียงคุณอีกครั้ง

ตอนนี้ผมเหนื่อยจนจะเป็นลมอยู่แล้ว ช่วยที



เคเบิ้ล: แซม ช่วยบินหลอกล่อดึงความสนใจของทหารพวกนั้นต่อไปอีกหน่อยที

อย่าเพิ่งให้ใครหันมาทางฉันตอนนี้นะ

แคนน่อนบอล: อย่าฆ่าพวกเขานะ พวกเขาเป็นวีรชนผู้รักชาติกันทั้งนั้นเลย

เคเบิ้ล: ฉันไม่ได้จะฆ่าใครหรอก

ฉันแค่จะเปลี่ยนประวัติศาสตร์อีกนิดหน่อยเท่านั้น

ทาบิต้า พร้อมหรือยัง? เดี๋ยวปาลูกแสงไปตรงที่ฉันบอกเลยนะ

สาม

สอง

หนึ่ง



เคเบิ้ล: แค่ทำให้ปืนคาบศิลาทุกกระบอกขัดลำกล้องหมดและทำลายปืนใหญ่ที่ฝ่ายอเมริกามีอยู่ทิ้งก็พอแล้ว

เราไม่จำเป็นต้องเอาชนะกองทัพของชาวอเมริกันที่มารบเพื่อปลดแอกจากอังกฤษหรอก แค่ทำให้กองทัพอังกฤษกลับมาได้เปรียบอย่างมากเหมือนกับก่อนที่เวด วิลสันจะเข้ามารบกวนกระแสประวัติศาสตร์ก็พอแล้ว

บูมบูม: ส่วนที่เหลือก็ปล่อยให้ประวัติศาสตร์ดำเนินต่อไปตามทางของมันก็พองั้นหรือ?

แคนน่อนบอล: อ้อ เข้าใจแล้ว งั้นอีกเดี๋ยวเราก็ต้องไปทำแบบเดียวกันที่ยุทธภูมิเก็ตตี้ส์เบิร์กสินะ



ปี1863

เคเบิ้ล:  ไม่อยากเชื่อเลย...

บูมบูม: เรื่องไหนล่ะ?

เคเบิ้ล: ดูสภาพรอบๆตอนนี้สิ

แคนน่อนบอล: ผมก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกันว่าคุณจะพาพวกเรามาโผล่กลางสนามรบอีก

เคเบิ้ล: ก็อย่างที่เธอบอกไว้เมื่อกี้นั่นแหละ บูมบูม

ประวัติศาสตร์ดำเนินไปตามทางของมันเองแล้ว

โดมิโน่: ช่างเป็นเวลาสองชั่วโมงที่น่าสนใจจริงๆ

ตอนแรกเราสู้กับหุ่นยนต์และหลบกระสุนจากปืนเลเซอร์อยู่ดีๆ...

วอร์พาธ: แล้วจู่ๆทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กลายเป็นฝ่ายเหนือกับฝ่ายใต้ฟันดาบกันหรือไม่ก็สู้กันด้วยปืนคาบศิลาจนตายกันเกือบหมด

โดมิโน่: แล้วเราก็หาที่ซ่อนตัวอยู่จนคุณกลับมาถึงที่นี่นั่นแหละ แบบนี้ก็หมายความว่าคราวนี้เราชนะแล้วสินะ

เคเบิ้ล: จะว่าอย่างนั้นก็ได้ เอาล่ะ กลับบ้านกันเถอะ

บูมบูม: เดี๋ยวก่อน เราแก้ประวัติศาสตร์ไปแล้วไม่ใช่หรือ มีคนเห็นเยอะด้วย ปัจจุบันของเราจะเปลี่ยนไปหรือเปล่า?

เคเบิ้ล: ไม่ต้องห่วง การปรากฏตัวของเราจะเป็นแค่เรื่องที่เล่าต่อๆกันมา คล้ายๆกับเรื่องผีนั่นแหละ

ระหว่างรบกันฝุ่นตลบขนาดนั้นใครเห็นพวกเราเข้าคงนึกว่าเป็นภาพหลอนมากกว่าเรื่องจริงอยู่แล้ว ไม่มีผลอะไรเท่าไหร่หรอก



ปี1991

โดมิโน่: เอิ่ม... นี่เราคงทำไทม์ไลน์เพี้ยนไปเรียบร้อยแล้วล่ะมั้ง?

วอร์พาธ: เซ็นทิเนลพวกนั้นมันอะไรกัน

แคนน่อนบอล: แต่ไม่ว่ายังไงเราก็ยังต้องสู้ จริงมั้ย?

โดมิโน่: หรือไม่ก็รีบวาร์ปไปยุคอื่นเพื่อหนีจากเรื่องบ้าๆแบบนี้กันดีกว่า

เคเบิ้ล: ไม่ เราต้องสู้

โดมิโน่: ว่าไงนะ?



เคเบิ้ลรู้ดีว่าเซ็นทิเนลที่อยู่ตรงหน้านี้สร้างด้วยเทคโนโลยีชั้นสูงเกินกว่าที่เพื่อนร่วมทีมของเขาทุกคนจะเข้าใจ

และถ้าปะทะกันตรงๆกับเซ็นทิเนลเหล่านี้ทุกคนอาจไม่รอด

ทัลบอท:  เคเบิ้ล ดีจริงๆที่ได้เจอกันอีก

ผมรู้แล้วว่าคุณและเพื่อนร่วมทีมต้องวาร์ปมาที่นี่  ในเวลานี้

ก็เลยเอาแพนเซอร์เซ็นทิเนลพวกนี้มารอต้อนรับพวกคุณไงล่ะ

เคเบิ้ล: ทัลบอท

ที่แกล้งใช้ให้ฉันข้ามเวลาไปล่าเจ้านั่นก็เพราะแบบนี้เองสินะ จุดประสงค์ที่แท้จริงของการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์คือทำให้นายกลายเป็นคนที่รวยที่สุดในโลกนี่เอง

ทัลบอท: ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวผมอีกเวอร์ชั่นหนึ่งจะจ้างให้คุณทำแบบนั้นไปทำไมเหมือนกัน

แต่อีกเดี๋ยวหัวหน้าหน่วยกำจัดมิวแทนต์ของผมจะมาคุยเรื่องจ่ายค่าชดเชยหลังถูกไล่ออกจากงานกับคุณแทนก็แล้วกันนะ



ปี1944

เดดพูล: เจ้าพวกนั้นอยู่ที่ไหนนะ?

ยุคไหนนะ?

เยี่ยมเลย  แล้วนี่ฉันจะมาเสียเวลากับไอ้ตัวตลกนี่อยู่ทำไมเนี่ย?

(พูดเยอรมัน)โทษทีนะ ไอดี้  ขอไปธุระแป๊บ เดี๋ยวมา

อดอล์ฟ: (พูดเยอรมัน) เดี๋ยวสิ แล้วถ้ามีพวกนักท่องเวลาย้อนเวลามาไล่ฆ่าฉันอีกฉันจะทำยังไงล่ะ?

เดดพูล: เออว่ะ  นายพูดมีเหตุผลแฮะ

งั้นก็ใส่ไอ้นี่ไว้นะ แล้วก็พูดถึงบีอา อาเธอร์กับชิมิชังก้าบ่อยๆ  รับรองว่าไม่มีใครกล้าทำอะไรนายแน่

ฉันไปแค่แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ



เดดพูล:  ว่าไง  เคเบิ้ล  ไม่ได้เจอกันตั้งชาติกว่าแล้วนะ

เคเบิ้ล: วิลสัน ไอ้....

เดดพูล: โว้วๆ  ใจเยดๆก่อนเพ่  นี่มันยุค90นะ  สุภาพหน่อย  ไม่งั้นพูดอะไรมาก็โดนเซ็นเซอร์หมดแหละ

ทัลบอท:  ขอแนะนำให้รู้จักกับหัวหน้าหน่วยกำจัดมิวแทนต์ส่วนตัวของฉันเอง

เดดพูล:  เอิ่ม แต่ตอนนี้มิวแทนต์หมดโลกไปแล้วนะ  พอฆ่าเจ้าพวกนี้หมดฉันก็ตกงานน่ะสิ

ทัลบอท:  ขอโทษที ฉันหมายถึงหัวหน้าหน่วยทหารรับจ้างต่างหาก

เดดพูล: ตำแหน่งนี้มีสวัสดิการทำฟันฟรีเหมือนเดิมใช่มะ?

เคเบิ้ล: วิลสัน  นายไม่รู้ตัวหรอกว่านายทำอะไรลงไป จะกลับตัวตอนนี้ก็ยังไม่สายนะ

เดดพูล:  ถูกต้อง  เพราะยังงั้นฉันเลยจะฆ่าทั้งนายและพ่อแม่นายไปพร้อมๆกัน  เพื่อให้นายไม่เคยมีตัวตนอยู่มาตั้งแต่แรกเลยไงล่ะ

เอิ่ม ว่าแต่พ่อแม่นายเป็นใครกันนะพ่อตาวิ้งๆ  เพราะอีกเดี๋ยวพวกเขาจะเจอเซอร์ไพรส์แบบหยาบคายสุดๆแน่



เคเบิ้ลกวาดตาไปรอบๆเพื่อหาทางหนีที่ปลอดภัยที่สุดแล้ว

แต่ไม่มีเลย

สิ่งที่เคเบิ้ลรู้ทั้งทีมก็รู้ และไม่จำเป็นต้องบอกเลยว่าต่อไปพวกเขาควรจะทำอะไร

โดมิโน่:  การเสี่ยงโชควันนี้ท่าทางผลจะออกมาไม่ค่อยดีแล้วล่ะ นาธาน

เคเบิ้ล:  งั้นก็มาเปลี่ยนสถานการณ์ตอนนี้กันเถอะ



เคเบิ้ล:  วิลสัน!!!



เคเบิ้ล:  เดี๋ยวเอ็งโดนจัดหนักแน่  วิลสัน

เดดพูล:วั้ยยยย ทะลึ่งจุง นี่เพิ่งเดทกันครั้งแรกแท้ๆ  จะชวนไปซั่มกันแล้วหรา

ทัลบอท: ลบเจ้านั่นทิ้งไปเลย

เดดพูล: ฝากสวัสดีขุ่นแม่ของนายด้วยนะ

(เคเบิ้ลหลบ กระสุนเลยไปโดนมนุษย์กล้องแถวนั้นแทน)



ปี1967

พ่อมนุษย์กล้อง: (พูดเยอรมัน)เราหนีตามกันไปอยู่กับพวกฮิปปี้ที่แอชบิวรี่เถอะ

แม่มนุษย์กล้อง:  (พูดเยอรมัน) แหม่  เหมือนคนเยอรมันที่ให้มาแปลบทจะขี้เกียจแปลแล้วล่ะ

(แล้วก็โดนผลของปืนล้างโคตรเป่ากระจุยไปทั้งคู่)

ปี1991

วอร์พาธ:  ฉันจะฉีกแกให้กระจุยไม่ให้เหลือไว้แม้แต่น็อตซักตัวเลย

(แล้วก็โดนแคนน่อนบอลที่โดนเซ็นทิเนลอีกตัวตบปลิวมาชนกระเด็น)



เดดพูล: ว้า อยู่นิ่งๆให้ฉันลบตัวตนของนายออกจากไทม์ไลน์หน่อยสิ

ทัลบอท ช่วยทำให้เจ้าหมอนั่นอยู่นิ่งๆระหว่างที่ฉันลบตัวตนของมันออกไปแบบถาวรหน่อยได้ไหม?

ทัลบอท: แพนเซอร์เซ็นทิเนลหมายเลข6 หยุดเป้าหมายนั่นซะ

เดดพูล:  เฮ้อ ฉํนเองก็ไม่ใช่คนที่ชอบบอกลาใครอย่างยืดยาวเท่าไหร่หรอกนะ

เอิ่ม โทษที พูดทีไรมันก็ยาวจริงๆนั่นแหละ

แต่สำหรับเรื่องในวันนี้น่ะ...

ทัลบอท: รีบลบตัวเจ้านั่นทิ้งได้แล้วน่า

เดดพูล: เอาเป็นว่ายินดีที่ไม่ต้องรู้จักกันอีกก็แล้วกันนะ เคเบิ้ล



เวด วิลสันไม่รู้ว่าพลังมิวแทนต์หลักของเคเบิ้ลคือพลังเคลื่อนย้ายวัตถุ

ซึ่งทำให้เคเบิ้ลปัดกระสุนปืนล้างโคตรไปโดนทัลบอทได้อย่างง่ายๆ

ทัลบอท: ไม่!!! ตระกูลของฉัน!!!!

(ทุกคนในตระกูลทัลบอทหายไปจากภาพถ่ายด้วย)

เดดพูล: เวรล่ะ ถ้าทัลบอทโดนลบตัวทิ้งจนหายไปตั้งแต่ยังไม่ได้เกิดแบบนี้ก็แสดงว่าเดี๋ยวประวัติศาสตร์ก็จะเปลี่ยนไป ฉันไม่เคยโดนหมอนี่จ้างมาตั้งแต่แรก เรื่องตลอด4เล่มนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาตั้งแต่แรกแล้ว

...

เฮ้อ ชักจะดีใจที่อีกเดี๋ยวฉันก็จะจำเรื่องทั้งหมดไม่ได้แล้วล่ะนะ นี่ฉันอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วนะเนี่ย