รบกวนพี่ๆในพันทิปช่วยให้ความรู้ เพิ่อช่วยเหลือผมด้วยครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เป็นผู้ต้องหาคดีข่มขืนเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี วันที่ผมถูกแจ้งข้อกล่าวหาคือวันที่ผมถูกชุดจับกุมะร้อมหมายจับ จับกุม หลังจากนั้นฝ่ายสอบสวนได้สอบปากคำว่าผมได้ทำรึไม่ ผมก็ได้ตอบปฏิเสธไป และได้ประกันตัวออกมา มาทราบภายหลังว่า เด็กคนนี้มีเด็กผู้ชายหนึ่งคนที่เป็นแฟนกันอายุไล่เรี่ยกันพาไปที่ศูนย์ประบดี และศูนย์ประชาบดีได้ให้ครูที่ปรึกษานำเด็กมาแจ้งความ ได้มีการตรวจร่างกายพร้อมกับสอบด้วยนักจิตฯ ในช่วง 6 เดือนตำรวจมิได้สอบเพิ่มเติม และส่งเรื่องให้กับอัยการ อัยการได้ให้ตำรวจกลับมาสอบใหม่อีกครั้ง โดยที่ตำรวจมิได้สอบสวนผมเพิ่ทแต่อย่างใด ถามผมเพียงอย่างเดียวว่าจะปฎิเสธรึไม่ ผมก็ได้ตอบว่าปฎิเสธ หลังจากนั้นก็ส่งตัวผมเข้าเรือนจำโดยศาลไม่ให้ประกันตัว เมื่อถึงวันนัดที่ผู้เสียหายให้การ ผู้เสียหายก็ไม่มา ถึงสามครั้ง ในครั้งที่สามนั้นอัยการได้ขออนุาญออกหมายจับผู้เสียหาย หลังจากนั้นประมาณ2อาทิตย์ ก็มาให้ปากคำเท่าที่ผมฟังไม่ตรงกับที่ให้การเอาไว้ในครั้งที่ให้การกับศูนย์ประชาบดีไว้ นัดต่อมาเป็นนัดที่ผมต้องขึ้นยื่นพยาน ทั้งหมด 16ปาก พอนัดมาอีกครั้งนึงเปลี่ยนผู้พิพากษาเป็นผู้หญิง พร้องแจ้งว่าอนุญาตให้พยานได้แค่8ปาก แล้วนัดมาอีกครั้งให้เหลือผู้ใหญ่1ปากกับเด็กที่เป็นเพื่อนผู้เสียหายอีก1ปาก ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าเหตุผลที่จำเลยและพยานให้การนั้นฟังไม่ขึ้น หลังจากนั้นทนายได้ยื่นอุธทรณ์ช่วงเดือนมีนาคม2556 ต่อมาเดือนมิถุนายน2557 ทนายได้มาแจ้งว่าศาลนัดฟังอุธทรณ์เดือนกรกฏา2557 เมื่อไปฟัง ศาลพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น หลังจากนั้นทนายจึงได้ยื่นฎีกา และเมื่อกรกฎาคม2558 ศาลฎีกาตัดสิน ว่ามีเหตุให้สงสัย ให้ยกประโยชน์ให้จำเลย ยกฟ้อง ในขณะที่ถูกดำเนินคดี เป็นเวลา4.3ปีทำให้ผมไม่สามารถจ่ายหนี้บัตรเครดิต ทำให้ติดแบล๊กลิสเพราะได้ออกจากงานโดยไม่ได้ลาออก และยังไม่ทราบว่าจะโดนฟ้องจากธนาคารรึไม่ ผมได้ใช้เงินสดในการจ้างทนายความเป็นเงินทั้งสิ้น4แสนบาท บ้านที่ผ่อนไว้5ปี ถูกแบงค์ยึดทำให้ครอบครัวผมไม่มีที่อยู่ หลังจากนั้นภรรยาผมมีสามีใหม่ ลูกสองคนไม่ได้เรียนต่อ ส่วนอีกคนคุณยายได้ส่งเรียนให้ ขณะนี้ผมมิเหลือสิ่งใดที่จะดำรงชีพได้เลย หลังจากที่ออกจากคุกมาก็ได้อาศัยเพื่อนบ้าง ญาติบ้าง ไปวันๆ งานก็หาไม่ได้เนื่องจากอายุมากแล้ว
ขอความกรุณาให้คำตอบแก่ผมทีครับ ว่าผมจะทำอย่างไรได้บ้าง
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
จากผู้เดือดร้อน
กรณียกฟ้องด้วยมีเหตุให้สงสัย แต่จำเลยติดคุกไปแล้ว4.3ปี จำเลยฟ้องใครได้รึ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เป็นผู้ต้องหาคดีข่มขืนเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี วันที่ผมถูกแจ้งข้อกล่าวหาคือวันที่ผมถูกชุดจับกุมะร้อมหมายจับ จับกุม หลังจากนั้นฝ่ายสอบสวนได้สอบปากคำว่าผมได้ทำรึไม่ ผมก็ได้ตอบปฏิเสธไป และได้ประกันตัวออกมา มาทราบภายหลังว่า เด็กคนนี้มีเด็กผู้ชายหนึ่งคนที่เป็นแฟนกันอายุไล่เรี่ยกันพาไปที่ศูนย์ประบดี และศูนย์ประชาบดีได้ให้ครูที่ปรึกษานำเด็กมาแจ้งความ ได้มีการตรวจร่างกายพร้อมกับสอบด้วยนักจิตฯ ในช่วง 6 เดือนตำรวจมิได้สอบเพิ่มเติม และส่งเรื่องให้กับอัยการ อัยการได้ให้ตำรวจกลับมาสอบใหม่อีกครั้ง โดยที่ตำรวจมิได้สอบสวนผมเพิ่ทแต่อย่างใด ถามผมเพียงอย่างเดียวว่าจะปฎิเสธรึไม่ ผมก็ได้ตอบว่าปฎิเสธ หลังจากนั้นก็ส่งตัวผมเข้าเรือนจำโดยศาลไม่ให้ประกันตัว เมื่อถึงวันนัดที่ผู้เสียหายให้การ ผู้เสียหายก็ไม่มา ถึงสามครั้ง ในครั้งที่สามนั้นอัยการได้ขออนุาญออกหมายจับผู้เสียหาย หลังจากนั้นประมาณ2อาทิตย์ ก็มาให้ปากคำเท่าที่ผมฟังไม่ตรงกับที่ให้การเอาไว้ในครั้งที่ให้การกับศูนย์ประชาบดีไว้ นัดต่อมาเป็นนัดที่ผมต้องขึ้นยื่นพยาน ทั้งหมด 16ปาก พอนัดมาอีกครั้งนึงเปลี่ยนผู้พิพากษาเป็นผู้หญิง พร้องแจ้งว่าอนุญาตให้พยานได้แค่8ปาก แล้วนัดมาอีกครั้งให้เหลือผู้ใหญ่1ปากกับเด็กที่เป็นเพื่อนผู้เสียหายอีก1ปาก ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าเหตุผลที่จำเลยและพยานให้การนั้นฟังไม่ขึ้น หลังจากนั้นทนายได้ยื่นอุธทรณ์ช่วงเดือนมีนาคม2556 ต่อมาเดือนมิถุนายน2557 ทนายได้มาแจ้งว่าศาลนัดฟังอุธทรณ์เดือนกรกฏา2557 เมื่อไปฟัง ศาลพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น หลังจากนั้นทนายจึงได้ยื่นฎีกา และเมื่อกรกฎาคม2558 ศาลฎีกาตัดสิน ว่ามีเหตุให้สงสัย ให้ยกประโยชน์ให้จำเลย ยกฟ้อง ในขณะที่ถูกดำเนินคดี เป็นเวลา4.3ปีทำให้ผมไม่สามารถจ่ายหนี้บัตรเครดิต ทำให้ติดแบล๊กลิสเพราะได้ออกจากงานโดยไม่ได้ลาออก และยังไม่ทราบว่าจะโดนฟ้องจากธนาคารรึไม่ ผมได้ใช้เงินสดในการจ้างทนายความเป็นเงินทั้งสิ้น4แสนบาท บ้านที่ผ่อนไว้5ปี ถูกแบงค์ยึดทำให้ครอบครัวผมไม่มีที่อยู่ หลังจากนั้นภรรยาผมมีสามีใหม่ ลูกสองคนไม่ได้เรียนต่อ ส่วนอีกคนคุณยายได้ส่งเรียนให้ ขณะนี้ผมมิเหลือสิ่งใดที่จะดำรงชีพได้เลย หลังจากที่ออกจากคุกมาก็ได้อาศัยเพื่อนบ้าง ญาติบ้าง ไปวันๆ งานก็หาไม่ได้เนื่องจากอายุมากแล้ว
ขอความกรุณาให้คำตอบแก่ผมทีครับ ว่าผมจะทำอย่างไรได้บ้าง
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
จากผู้เดือดร้อน