ตอนนี้ตั้งครรภ์ย่างเดือนที่เก้าเเล้วค่ะ เเฟนก็อยู่ดูเเลไม่ไปไหนเพราะทำงานเปิดร้านขายของที่บ้านด้วยกัน เเต่เค้าชอบว่าเราเอาเเต่ใจหรือเค้าพูดอะไรนิดอะไรหน่อยเราจะร้องไห้ทุกทีเลย เจอเรื่องอะไรนิดๆหน่อยๆก็จะร้องไห้ ขี้น้อยใจมากๆเลยค่ะ บางครั้งก็รู้สึกอยากอยู่คนเดียวไม่อยากยุ่งกับใคร บางครั้งก็อยากอยู่กับเเฟนเเบบไม่อยากให้เค้าห่างไปไหนเเม้เเต่นิดเดียวเลย เเฟนขออกไปหาเพื่อนเราก็เป็นคนให้ไปนะคะไม่ว่าอะไร เเต่พอแกบอกจะขอกลับดึกหน่อยน้ำตาก็ไหลอีกเเล้ว พยายามฟังเพลง คิดถึงลูกเยอะๆก็ยิ่งเเย่ไปใหญ่เลยร้องไห้อีก ตอนนี้กลัวเป็นโรคซึมเศร้ามากเลยทำยังไงดีคะ ปล.จขกทเป็นคนมีเพื่อนน้อยเเละเพื่อนที่ให้คำปรึกษาได้ก็ไม่มีเลยเพราะต่างคนก็ต่างทำงานคนละที่เค้าก็มีเเฟนของเขาไม่กล้าไปปรึกษาหรือคุยอะไรด้วย ส่วนญาติพี่น้องก็คุยกับใครไม่ได้เลยค่ะลองปรึกษาดูก็มีเเต่คำบ่นคำด่า เพราะจขกท.อยู่กับย่าเเละเเม่เลี้ยงส่วนพ่อก็ทำงานต่างจังหวัด เลยลองมาถามเพื่อนๆในพันทิปดูว่าอาการเเบบนี้จะเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ เเล้วทำยังไงถึงจะไม่ขึ้ร้องไห้คะ