คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
เคยเป็นค่ะ ตั้งแต่เริ่มเข้าวัยรุ่นก็มักฝันแปลกๆถึงความผูกพันธ์กับคนคนหนึ่งที่ไม่สามารถจดจำหน้าตาเค้าได้และรู้สึกว่าจะได้พบใครคนนั้นสักวัน กับแฟนคนแรกคบกันรักกันแต่มันยังเหมือนกับว่าเรายังรอพบใครสักคนอยู่ตลอด ทั้งๆที่รักกันกับแฟนปกติเหมือนคู่รักทั่วไป จนมีเหตุให้เลิกรากันไปและมาคบกับแฟนคนที่สองก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมอีกคือรอใครคนนึงอยู่ จนกระทั่งได้มาเจอคนคนนึง ไม่ใช่สบตาแล้วรักทันที.แต่มีเหตุการณ์ที่ทำให้ตกหลุมรักเพียงแค่เอ่ยทักกันคำเดียว มันเหมือนทุกอย่างรอเวลาที่เหมาะสม เพียงแค่วันนั้นคือบอกได้เลยว่าความรู้สึกทุกอย่างหยุดหมด รักเพียงแค่คนนี้สิ้นสุดการรอคอยแค่คนนี้.มันเป็นความรู้สึกที่มันจบสื้นลงแล้วทุกๆอย่างคือไม่คิดว่าจะพบใครแลัรักใครได้อีกเลย และที่สำคัญเราทั้งสองคิดเหมือนกัน แต่เรื่องมันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดนะคะ เพราะเค้ามีครอบครัวแล้ว เราทั้งสองจึงเป็นเพียงกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน คอยช่วยเหลือพึ่งพากันและแฟนเค้าก็รู้จักเราดีด้วย ไปมาหาสู่กันตามประสามิตร.แต่ความรู้สึกในใจยังเหมือนเดิมนะคะคือจบแค่ที่คนนี้และไม่ได้รักใครอีกนับจากนั้นมาปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาหมด บางครั้งความรักไม่จำเป็นต้องครอบครอง ขอเพียงใจเรามีรักเปลี่ยนความรักเป็นความกรุณาเมตตาต่อกันและหวังให้คนที่เรารักมีความสุขก็พอค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังโสดอยู่เลยค่ะ ทั้งๆที่มีหนุ่มๆเข้ามาเยอะแยะแต่ก็เลือกที่จะอยู่คนเดียวกับการปฏิบัติธรรมดีกว่าค่ะ..😊😊
แสดงความคิดเห็น
อยากรู้ มีใครรู้สึกว่าต้องรอใครคนนั้นที่ไม่เคยเจอหรือเปล่า
บางทีก็เหม่อคิดถึงเขา ทั้งที่ไม่รู้ว่ามีตัวตนอยู่หรือเปล่า
แต่ในความรู้สึกมันเหมือนเราต้องรอ ถึงแม้ใครต่อใครเข้ามา ก็มีหวั่นไหวบ้างแต่มันไม่ใช่
แต่รู้สึกว่าต้องรอคนนั้น คิดถึงทีไรก็รู้สึกผูกพันและอบอุ่นใจ
อาการแบบนี้ควรไปพบจิตแพทย์ไหมหรือเราเพ้อฝันมากไป สับสนและงงมากเป็นมานานละนะ
ไม่รู้แท็กห้องถูกไหม แนะนำหน่อยนะ ขอบคุณมาก