สวัสดีค่ะ  ดิฉันเป็นคุณแม่ของน้องเจ้าของกระทู้นะคะ ขอบคุณทุกคนมากค่ะทีให้คำปรึกษาครอบครัวเรามากขนาดนี้ น้องเล่าให้ฟังหลังจากที่กลับถึงเมืองไทย และเอากระทู้นี้ให้ดิฉันอ่าน ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ตอนแรกเกือบว่าน้องเพราะว่าเป้นเรื่องในครอบครัวทำไมเอามาพิมพ์บนอินเตอร์เน็ต แต่หลังจากได้อ่านข้อความของทุกคนก็รู้สึกขอบคุณมากๆ และขอบคุณน้องที่นำเรื่องครอบครัวมาพิมพ์ไว้ด้วยค่ะเป็นอุทาหรณ์ให้หลายๆครอบครัวให้รับมือกับปัญหาครอบครัวให้ดี ไม่หาทางออกด้วยการคิดสั้นแบบดิฉันนะคะ ตอนนี้ดิฉันแข็งแรงดีแและระงับอารมณ์โกรธเกลียดทางฝั่งนั้นได้แล้วค่ะ ดิฉันได้ไปพบผู้หญิงคนนั้นมาแล้วค่ะ ไปกับน้องผู้พิมพ์กระทู้(ลูกสาวของดิฉัน)และลูกชายทั้งสองคนของดิฉันค่ะ ผู้หญิงคนนั้นต้องการเจอน้องอีกรอบเพราะจะขอเงินอีกรอบจริงๆนั่นแหละค่ะ แต่เขาไม่คิดว่าดิฉันจะมาด้วย ดิฉันให้ลูกโทรหาเขาและถามว่าเขาต้องการอะไร และนัดเจอกันค่ะ เขาต้องการเงินเพราะเขาบอกว่าเขาลำบากมากค่ะ นอกจากนั้นยังมีเงืนประกันชองสามีที่ลูกดิฉันต้องเซ็นรับ และเขาต้องการนำเอาอัลบัมรูปถ่ายของลูกๆดิฉันกับสามีเก่าของดิฉันมาคืนให้เขาบอกว่าสามีเก่าของดิฉันรู้สึกเป็นทุกข์ใจที่บั้นปลายชีวิตเขาไม่สามารถเจอลูกๆของเขาได้ และสามีเขารู้สึกเสียใจที่เคยทำสิ่งไม่ดีกับดิฉันและลูกๆและครอบครัวของดิฉันไว้ค่ะ ดิฉันคุยกับผู้หญิงคนนั้นเข้าใจดีแล้วค่ะ เขาบอกว่าตอนนั้นเขาทำบาปกับดิฉันไว้มากเพราะยังสาวยังมีความคิดที่ไม่ดี แต่เมื่อมีลูกเขาก็เข้าใจดี เข้าใจถึงหัวอกความเป้นแม่และภรรยา และที่สำคัญคือหลังจากที่เขามีลูกลูกคนที่สองของเขาเป็นเด็กพิเศษมีอาการออทิสติกต้องใช้ค่าใช้จ่ายในการจ้างครูมาสอนเยอะมาก (ดิฉันพบลูกเขาวันนี้ก็น่าสงสารค่ะ) เขาบอกว่าเขาทราบว่าเขาดูแย่ที่มาขอเงินแบบนี้แต่เขาไม่รู้จะไปพึ่งใครจริงๆ ดิฉันและลูกๆรวมทั้งน้องผู้เขียนกระทู้ก็เวทนาเขาค่ะ แต่เราก็ปฏิเสธให้ความช่วยเหลือเขาไป ดิฉันบอกเขาไปว่าครอบครัวดิฉันในสายตาคุณอาจดูร่ำรวยก็จริง แต่เราไม่ใช่บ่อเงินบ่อทองของใคร ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากช่วยเหลือแต่ทำแบบนี้ไม่ถูกต้องและคุณควรทำเพื่อลูกของคุณ เขาเข้าใจดีต่อจากนี้ไปดิฉันเองก็ไม่ทราบว่าเขาจะจัดการชีวิตของเขาอย่างไร เพราาะดิฉันไม่ได้ถาม แต่ดิฉันก็รับอัลบัมรูปนั้นมา เขาบอกดิฉันว่าสามีเก่าจากไปไม่สงบนักเพราะเป็นห่วงตัวเขา ห่วงลูกใหม่ของเขาและสามียังอยากขอโทษดิฉันและลูกๆของดิฉันและเขายังบอกว่าสามีไม่เคยทำอะไรเพื่อลูกๆของดิฉันกับเขาเลย แต่สามีก็ดีใจที่ลูกๆเรียนจบต่างประเทศและมีงานทำที่ดีทุกคน และเขาได้ยกเงินประกันชีวิตส่วนหนึ่งให้กับลูกๆของดิฉัน ดิฉันและลูกจึงตัดสินใจว่าพวกเราไม่เอาเงินประกันนั้น เพราะเทียบกับครอบครัวพวกเราและครอบครัวผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขาจำเป้นต้องใช้เงินส่วนนี้(ที่ก็ไม่ได้มากมายอะไร)มากกว่าจึงยกให้เขาไปค่ะ เราคุยกันและเข้าใจกันนดีและต่อจากนี้นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะเจอกัน ต่างคนต่างไปก็ถือว่าหมดเวรหมดกรรม อโหสิให้แก่กันแหละกันค่ะ เขาขอร้องดิฉันเรื่องหนึ่งว่าช่วยไปทำบุญให้สามีเก่าด้วยเพราะเขาจากไปยังมีห่วง ตอนที่เขาป่วยหนักๆเขามีการเพ้อถึงดิฉันและลูกด้วย ฟังแล้วก็น่าสงสารค่ะ ดิฉันก็รู้สึกผิดที่ตอนนั้นผู้หญิงคนนี้ติดต่อมาว่าสามีป่วยหนักอยากให้มาเยี่ยมแต่ดิฉันก็อยู่ในอารมณ์โกรธจึงไม่มาเยี่ยมและเมินเฉย พอคิดเรื่องที่เขาทำกับเราในอดีตมันก็อดที่จะโกรธเกลียดไม่ได้จริงๆค่ะในตอนนั้น จนสามีเสียดิฉันก็ยังทำใจไปงานศพเขาไม่ได้ แต่จนมาวันนี้ได้ฟังเรื่องราวจากผู้หญิงคนนี้และอัลบัมรูปถ่ายที่สามีเก็บไว้ก็เวทนาค่ะ ถือเสียว่าหมดเวรหมดกรรมที่มีต่อกัน ปล่อยวางความโกรธที่มีต่อกันทิ้งไปแล้วกันค่ะ ดิฉันและลูกก็จากกับผู้หญิงคนนั้นด้วยดีค่ะ ถือว่าเคลียร์เรื่องราวที่เคยค้างคาใจให้หมดไป จากนี้ก็ดำเนินชีวิตกันไปของใครของมัน ดิฉันสังเกตว่าผู้หญิงคนนี้เขาคงรักสามีเก่าดิฉันจริงๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้นก็ถือว่าเป็นบทเรียนครั้งสำคัญในชีวืตแล้วกันค่ะ คนเราไม่ได้มีแต่ด้านร้ายเสมอไป ถ้าเราเห็นคนล้มถึงแม้ว่าเขาจะเป้นคนทำให้เราเจ็บปวดเจียนตายขนาดไหนเราก็ไม่ควรไปซ่ำเติมเขา เพราะหากเราซ้ำเติมเขาเราเองนั่นแหละจะกลายเป้นตัวเขาในอดีตที่เราเคยเกลียด ก่อนมาพบเขาดิฉันคิดคำดูถูกสารพัดสารเพไว้ในหัว เพราะดิฉันเห็นเขาเพียงด้านที่เป็นเมียน้อย แต่วันนี้ดิฉันเห็นด้านที่มีความเป้นมนุษย์ของเขา ความเป็นแม่ก็อดเวทนาไม่ได้จริงๆ ถึงดิฉันไม่ยื่นมือช่วยเหลือแต่ก็ขออวยพรให้ต่อสู้กับชีวิตต่อไปได้แล้วกันค่ะ และที่สำคัญก็ขอขอบคุณทุกๆคนเข้ามาให้คำแนะนำครอบครัวเรามากขนาดนี้ค่ะ ดืฉันไม่ค่อยเล่นคอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ตก็มักว่าลูกเสมอว่าเล่นคอมพิวเตอร์เยอะเกินไปคุยกับใครในอินเตอร์เน็ตก็ไม่รู้ แต่วันนี้ดิฉันก็ได้ทราบว่าอินเตอร์เน็ตก็ให้กำลังใจกันได้เช่นกันก็ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ