คือเราบางทีก็เริ่มอืมละอาความอดทนกับมนุษย์แก่ๆ ที่เข้ามาทำงานก่อนคือเราให้เกียรติเขานะ
แต่ยิ่งอยู่ไปนานวันเขายิ่งเยอะ คือ........
............ฉันมาก่อนฉันสั่งอะไรให้เธอทำเธอก็ต้องทำ (ถึงเรามาหลังจะเป็นหัวหน้าเขา)
............ฉันมาก่อนฉันทำอะไรก็ถูกเสมอ (มาหลังทำถูก ฉันว่าผิดนั่นคือผิด)
............ฉันแก่กว่า จะพัก จะพูดคุยในเวลางานตอนไหนก็ได้ (มาหลังห้ามทำ ถึงคุยเรื่องงานก็ถูกมองว่าเรื่องไร้สาระ)
............ฉันมาก่อน ฉันใหญ่กว่าคนมาทีหลังเสมอ (วางมาดเต๊ะท่าความยิ่งใหญ่ใส่เด็กใหม่ตลอดเวลา)

มีที่ทำงานใครเป็นเหมือนผมบ้าง คือผมก็ไม่ใช่คนเบานะ แต่ก็อดทนเอาเพราะคิดถึงผลเสียเรื่องการประสานงานจะตามมา
แต่บางครั้งก็กลัวปากพลาดพลั้งไป (ไม่ได้กลัวนางเสียใน แต่เกลียดความดราม่า หลั่งน้ำตานี่นั่น)