ช่วงวันหยุดของผมที่ผ่านมา ได้ ขี่ PCX All new(แม้จะผ่านไป1ปี เข้าสู้ปีที่2 ก็ยัง All new เหอะๆ) ไปภูเก็ต
ระหว่างทางก็ไม่มีอะไรมาก สนุก และทักทายกับเพื่อนระหว่างทางทั่วไป เหมือนเคยที่ไปเยี่ยมเยือน เหมือนจังหวัดอื่นๆ


พอเสร็จ ธุระระหว่างขี่กลับ ก็ขี่รถ วนหา Location เพื่อจะถ่ายทำรายการเล็กๆของตัวเอง(ไม่ได้ โฆษณานะครับ เพราะยังไม่ได้เริ่มอะไรเลย)
วนไป วนมา อยู่สักพัก จนไปเจอมุมหนึ่ง ซึ่งมีเจ้าหนุ่นคนนี้ จอดอยู่ เลยเลี้ยวเข้าไปข้างทาง แล้วจอดใกล้ๆ เพื่อจะพูดคุย...ปรากฏว่า

อึ้ง5วินาที ครั้งแรก...
   ผมถอดหมวกกันน็อค ถามว่า มาจากไหน...(ภาษาไทย) สรุปว่า เขางงและเงียบ!
อ่า! ไม่ใช่คนไทยแน่ๆ ไม่ มาเลเซีย ก็ สิงค์โปร แหละน่า
ผมก็เลยถามต่อ เป็นภาษาอังกฤษ แต่ความหมายเดิม ว่ามาจากไหน...เขาแบะมือออก แล้วยิ้ม 5555

เป็นไงครับ อึ้ง5วิฯ แรกของผม....
    และสุดท้ายก็คุยกัน แบบ ปูๆปลาๆ น้ำเต้าๆ กันไป สรุปได้ว่า เขาเป็นคนจีน มาเที่ยวภูเก็ต และกำลังขี่จะกลับ กรุงเทพฯ
ผมก็อยากจะคุยนานกว่านี้ แต่ด้วยการสื่อสาร ทางภาษากาย และ คูเคิ้ล(รู้ใช่ไหมว่า เว็บไหน) นำมาใช้แปลภาษากัน ทำให้กินเวลามาก
แต่สุดท้าย พ่อหนุ่นคนนี้ ต้องขอตัวรีบกลับทันที(กลัวจะเข้า กรุงเทพฯ ลำบาก)
     
    ผมก็เลย อดรู้ข้อมูล เลย...ว่า เขามาจากไหน ทำงานอะไร เลยได้แต่ ถามชื่อ กับขอถ่ายรูปเป็นที่ระลึก และเขาก็จากไป
รถที่เขาใช้ขี่มา...เป็น Honda RR150 ครับ แต่ ทะเบียนรถเป็น สีเหลือง มีอักษร ภาษาจีน????   รึว่า????  ไม่นะ????
คิดได้ทีหลัง ไม่ทันแล้ว....เขาบิดออกไปแล้ว เฮ้อ!จบแล้ว


    พอออกมาจากเกาะภูเก็ต ระหว่างขับขี่ไป ก็คิดเสียดายไป...เราน่าจะมีเวลานานๆ ได้คุยกับเขา เพราะมีโอกาสน้อยมากๆ
ที่จะเจอBikerที่ชอบเดินทางคันเดียวเหมือนกัน แต่ทำไงได้ เราคงไม่สามารถไปรบกวนเวลาเขา เพื่อมาคุยกันในเวลากำลังจะค่ำแบบนี้
ขี่ออกมาได้สักพักหนึ่ง ก็เจอฝนตกครับ แรกๆพอขี่ขับฝ่าฝนได้ แต่พอมาถึงใกล้ตัวเมืองพังงา
สภาพอากาศ มีลมแรงขึ้น และฝนตกหนักกว่าเดิม จนมองไม่เห็นทาง ผมเลยตัดสินใจ จอดหลบเข้าปั้มน้ำมันก่อนดีกว่า...
แล้ว ทันใดนั้น ก็ได้เจอ ได้เจอ ได้เจอ พ่อหนุ่มคนนั้น ได้จอดหลบฝนอยู่ เช่นกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(อารมณ์จริง ดีใจมากกว่านี้)


พอเจอกันอีกครั้ง...เขาก็ตกใจ (ประมาณว่า) อ๊ะ...เจอไอ้....?นี่ อีกแล้ว

    คราวนี้ ด้วยบรรยากาศที่เป็นใจ ฝนตกพร่ำๆ และไม่มีทีท่าที่ฝนจะหยุดตก
ผมเลยชวนเขาทานข้าว และเสนอตัวเลี้ยงDinner ต้อนรับ ในนามตัวแทนประเทศไทย
เป็นชุดเซ็ทไก่ทอดของผู้พันฯ 1ชุด 55555 ผมก็เริ่มถามในสิ่งที่ผมสงสัย และอยากถาม
โดยเราสนทนา ผ่าน GG translate (ย่อ อีกแหละ) จนได้ความประมาณนี้

ซึ่งมันทำให้ผมอึ้ง 5วินาที ครั้งที่สอง คือ
- เขา Qiu Yi ชื่อ มาจาก ซงหงวน(Songyuan 松原市) ซึ่งเป็นเมืองที่ใกล้ๆกับ เมืองฮาร์บิ้น ที่ผมอยากไป
ผมลอง คำนวนระยะเป็นเส้นตรงจากบ้านเขามาหาเรา ได้ประมาณ4พันกว่าโลฯ
นี่ยังไม่ลากเส้นตามถนน...นะ ว่าแวะไหน เลี้ยวไหนบ้าง...มันสุดยอดจริงๆ สำหรับหนุ่ม คนนี้

-เส้นทางที่เขา ขับขี่มา คือ เข้ามาทางประเทศลาว ช่วง China Mohan Port - Boten Border Crossing และ เข้ามาไทยตรงด่านเชียงราย
จากนั้น ก็เลาะๆมาเรื่อย จนถึงภูเก็ต และจะไปต่อที่ กทม. ตามด้วยเชียงใหม่

-แผนการเดินทางของเขา น่าจะเที่ยวยาวๆ เกือบสิ้น กพ. แล้วค่อยเดินทางกลับ

-เขาอายุ 25ปี สำหรับผม ถ้าถามว่าหน้าตาดีไหม ขอตอบว่า ok... คล้ายๆ ตูน บอดี้สแลม

-สุดท้าย ขอให้เขาพูดอะไร กับทริปครั้งนี้หน่อย ...ผมได้ขอเขาอัดวีดีโอไว้ด้วย ซึ่งค่อยเผยแพร่ในครั้งต่อไปนะครับ


พอคุยกันได้ถูกคอ สักพักเราก็ขอแลก ไอดีวีแชท เพื่อส่งภาพ ส่งข้อความคุยกัน
และหนึ่งในนั้น เขาได้ส่ง ลิงค์ รายการหนึ่ง ของประเทศจีน ที่ทำเกี่ยวกับ เรื่องราวของเขา...มาให้ชม (ซึ่งตอนนี้กำลังให้น้องๆแปลให้อยู่)
โดย หน้าเว็บในรายการ ได้สรุปสั้นๆว่า เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ชอบเดินทางแต่ยังเด็ก และรายได้มาจากการทำงานทั่วไปๆ และขายของในตลาดกลางคืนด้วย

โดยรวมเกี่ยวกับหนุ่มคนนี้ ผมนับถือและดีใจที่เขาสามารถทำฝัน และเจอฝันที่เขาชอบ ได้เร็ว
ซึ่งตัวผมเองนั้น กว่าจะเจอสิ่งที่ผมชอบ และทำจริงๆ ก็เกือบ30 ซึ่งปัจจุบันผมอายุเลย 30มาแล้ว

ขอขอบคุณ ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และ ขอขอบคุณ ชายหนุ่มQiu Yi ที่ทำให้ผมมีเรื่องราวๆ ดีเกิดขึ้นในชีวิตนี้อีกเรื่อง ครับ