จขกท.ขอเล่าเรื่องราวความรักของตัวเองนะคะ คือ เราคบกันมา 6 ปี ตอนนี้ฝ่ายชายเขาขอบอกเลิกทุกวันเขาให้เหตุผลว่าเขาเบื่อ เราคบกันมานานแล้วเขาอยากลองไปคบกับผญ.คนอื่นบ้างเค้าคิดว่าความรักของเราคงอิ่มตัวแล้ว ดูเหมือนเขาจะไม่ต้องกันเราแล้วแต่ที่อยู่ทุกวันนี้ก็เพราะความผูกพันที่มีให้กันมา 6 ปี เหมือนเราโตมาด้วยกันผ่านปัญหามาด้วยกันเขาก็ไม่สามารถทิ้งตรงนี้ไปได้ จขกท.ก็รู้ดีว่าเราควรที่จะเลิกกับเขาเพราะเขาไม่รักมีแค่ความผูกพัน แต่จิตใจของจขกท.ไม่เข้มแข็งพอคะ เราพยายามไปยื้อเขาพูดให้เขาเปลี่ยนใจ เขาเลยให้ข้อเสนอมาว่าจะคบกับเราต่อแต่ต้องให้เขามีคนอื่นอีกหลายคนตามที่เขาต้องกัน ตอนแรกเขาจะให้เราเป็นกิ๊กคะแต่เราไม่ยอมเขาเลยขอลองคบกับคนอื่น (จขกท.เจอขนาดนี้แล้ว คิดว่าควรจะถอยออกมาใช่ไหม) แต่ไม่ค่ะสิ่งที่ติดอยู่ตอนนี้คือเขาบอกว่าเมื่อถึงช่วงเวลาที่เขาพร้อมจะมีครอบครัวผญ.คนแรกที่เขาอยากจะแต่งงานด้วยคือจขกท.เอง เขาบอกให้เรารอเขา ให้อดทน อีก10ปีเขาจะกลับมา เขาขอไปใช้ชีวิตอิสระในแบบที่เขาอยากเป็น เขาย้ำเสมอว่าหมดรักแล้วแต่ยังผูกพัน
                
              ยอมรับนะคะว่าสภาพจิตใจตอนนี้แย่มาก ร้องไห้ทุกวัน คิดมาก อยากรอแต่ไม่รู้จะอดทนไหวไหม ถ้าไม่รอแล้วจะต้องเสียใจอีกนานแค่ไหน เขาก็สงสารเราแล้วก้คงไม่ได้ตั้งใจให้ความรู้สึกเป็นแบบนี้ เราจะทำยังไงกันดีคะ? มีวิธีไหนที่จะทำให้แฟนของจขกท.หายเบื่อและคบกันเหมือนเดิมหรือกลับมาเห็นความรักของเราเหมือนเคย กับจขกท.เลือกที่จะเดินออกมาเองและพยายามลืมต่อไปถึงแม้ตอนนี้จะรู้สึกแย่มาก

               ตอนนี้อึดอัดมากคะจะเปิดใจให้คนเข้ามาคุยก็ไม่ได้ จะบังคับให้เขารักก็ไม่ได้ อยากมีคนคุยแต่ก็ไม่อยากมีคนใหม่ แต่ตอนนี้จขกท.กับแฟนก็ยังคุยกันอยู่นะคะเพียงแค่ผูกพันเขาโอเคที่เป้นอยู่ทุกวันนี้ แต่เขาก็คุยกับคนอื่นด้วย
ปล.นะคะ อย่าซ้ำเติมจขกท.เลยเพราะตอนนี้แย่มาก รู้ว่าตัวเองโง่มากแต่ตอนนี้คิดอะไรไม่ออก