คือเราคบกะแฟนเข้าสู่ปีที่5แล้วคะ
เรารู้สึกไม่เหมือนเดิมเลยซักอย่าง แต่ที่อยู่ทุกวันนี้เราอาจจะผูกพัน เราคอยถามตัวเองตลอด ความรักที่เรามีให้เค้ายังเหมือนเดิมอยู่ไหม แต่มันคิดไม่ออกเลยคะ  
ทุกวันนี้เราอยู่ด้วยกัน แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิม เขาไม่เคยทำไรผิดเลย เจ้าชู้สักครั้งก็ไม่เคย มีแต่เราคนเดียวที่ทำร้ายจิตใจเขามาตลอด แต่ทุกครั้งที่ทำเราไม่ได้ตั้งใจนะคะ จนมาวันหนึ่งที่เราสงสารเขามาก แต่เราไม่กล้าบอกเลิกเขา  เขาขาดเราไม่ได้  แต่เราก็บอกความรู้สึกไม่ถูกเลยคะ ว่าเรายังเหมือนเดิมไหม ใช่ อาจเป็นเพราะเราเห็นแก่ตัว แต่เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่สันดาร เฮ้อ ..  เรายอมรับเราชอบทำแฟนเสียใจ เรายอมรับว่าซักวันหนึ่งเราต้องโดนแบบนั้นบ้าง  แต่เราก็ยังบอกไม่ถูกอยู่ดี ทุกวันนี้ที่เราอยู่  เรารักเค้าเหมือนเดิมมั้ย ???  ตอบตัวเองไม่ได้เลยคะ ที่มาระบายลงในนี้ เราแค่อยากรู้ เราควรจะทำไงให้เขาตัดใจจากเราได้  ทำไง เราไม่อยากให้เขาต้องทนอยู่ไป ช้ำไป เราไม่รู้ว่าเราจะเลิกนิสัยแบบนั้นได้มั้ย  ทุกคนมีข้อเสียหมดคะ  แต่เราก็ไม่รู้ว่าเรามีข้อเสียแบบนี้. ยอมรับคะะ แต่ตอนนี้ยังตอบตัวเองไม่ได้เลย ว่าทำไมเราถึงหมดรักเค้า แต่เราไปจากเค้าไม่ได้ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน  เรากลับมาหาเค้าตลอด  แต่ใจเราไม่ได้อยู่แล้ว ทำไงดีคะ เราไม่อยากให้คนคนนึงต้องมาเจ็บช้ำซ้ำๆอยู่แบบนี้  เรารู้เราเข้าใจ ถ้าเป็นเราเราก็คงแย่เหมือนกัน   มีข้อคิดให้เรากลับตัวได้มั้ยคะ  ถ้ามีอะไรแก้ไขได้ ก็อยากจะเปลี่ยน อยากจะทำตัวให้ดีขึ้น ตอนนี้เราสงสารเขามากเลยคะ เราอาจจะอยู่เพราะผูกพัน
ทำไงดีคะ ใจนึงก็อยากบอกเขาตรงๆว่า เราไม่ได้รักเขาแล้ว  แต่อีกใจนึง เราทำไม่ได้คะ  ทำไมใจเราถึงเขวขนาดนี้  ขอคำแนะนำดีดีด้วยนะคะ แต่สำหรับบางคนที่คิดว่า จขกท. เห็นแก่ตัว เชิญเม้นตามใจได้เลย ที่มาระบายวันนี้มันสับสนและเครียดไม่รู้จะบอกใครจริงๆคะ