สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกท่านครับ วันนี้วันพฤหัสบดี เรามีนัดกัน รีวิวหนังใหม่กับผม EndCreditMan วันนี้ ผมตัดสินใจระหว่าง The Revenant
และ The Danish Girl และแล้ว ผมก็ละวางป๋าลีโอไว้ข้างๆใจ และเข้าไปสัมผัสกับอีกหนึ่งความมาสเตอร์พีช ของ Eddie Redmayne อีกครั้ง
เพื่อไม่ให้เสียเวลา มาอ่านรีวิวไปพร้อมๆกันดีกว่าครับ...

สายลมแผ่วพริ้วริ้วผ่านใบหญ้าชะล้างรอยน้ำตาแห่งความโศกาอาดูรสังเวชใจ...
ลมทะเลพัดสะบัดไกลกระแดะระตัวไหวไปกับหญ้าลู่เป็นแนวเดียวกับกออันเขียวชอุ่มของละอองน้ำค้าง...
ชีวิตคนเรา เป็นมายาคติ บนผืนผ้าใบของโลก ที่ถูกแต่งแต้มด้วยจิตรกรฝีมือดี นิรนาม... กระนั้นหรือ?

The Danish Girl เปิดโอกาสให้เราได้รู้จักกับ ไอนาร์ เวเกเนอร์ ศิลปินหนุ่มชาวเดนมาร์กที่ครอง รักอยู่กับ ภรรยาสาว เกอร์ด้า เวเกเนอร์
วิถีชีวิตแห่งความเป็นศิลปินของทั้งคู่ ทำให้เราสัมผัสได้ถึงความละเอียดอ่อนทางอารมณ์ที่จะเกิดขึ้นในปมปัญหาหลักๆของเรื่องได้แต่ต้น
เนื่องจากเรื่องนี้มีเส้นเรื่องในการบอกเล่าตัวละครแบ่งออกได้ถึง 4 เส้นเรื่อง ผมจึงขอแยกอธิบายแต่ละเส้นเรื่อง ดังนี้

เส้นเรื่องที่ 1 : ปกติสุข...

เส้นเรื่องที่หนังว่าด้วยความปกติสุขในชีวิตอันโสภาของ จิตรกรสองสามีภรรยา ไอนาร์ และ เกอร์ด้า กับหมาตัวน้อยนามว่า แวป
ในเส้นเรื่องนี้ องค์ประกอบความโดดเด่นคงเป็นไปทาง กามารมณ์อันปกติสุข ของคนทั้งสอง และการเป็นที่ปรึกษาแก่กันยามมีปัญหา
ผู้กำกับเลือกใช้ SEX ในการนำเสนอ เหตุเพราะมันเป็นธรรมชาติอันบ่งบอกเพศสภาพได้ดีที่สุด ในหนังที่สร้างปรากฏการณ์สตรีข้ามเพศแบบนี้
แต่สิ่งที่เราจะได้รับรู้ข้อมูลจาก เส้นเรื่องนี้ คือ การสนองความใคร่ของคนทั้งสอง ที่ดูเหมือนกับว่าปูทางไปสู่เส้นเรื่องที่สองไว้เสมอ
ทุกการกระทำ คำพูด การมอง สายตา ไอนาร์(Eddie Redmayne) สื่อเป็นภาษาทางร่างกายออกมาให้เราได้เห็นอยู่เสมอ ซึ่งการตัดภาพในเส้นเรื่องนี้
เป็นไปในทางสรุปความ และบอกเล่าเนื้อหาที่จำเป็น โดยไม่มี Detail อื่นใดมากไปกว่าการปูประวัติคร่าวๆให้เราได้ทราบ เนื่องจาก ความสำคัญของเรื่องราวจะไปแสดงได้อย่างชัดเจนที่สุดในลำดับต่อไป

เส้นเรื่องที่ 2 : ปลุกจากหลับใหล

ในเส้นเรื่องนี้เราจะได้พบจุดเปลี่ยนสำคัญของ ความเป็น ลิลี่ ในตัวของไอนาร์ มากขึ้น และแน่นอนการสังเกตแต่ไม่สงสัยและไม่อยากรู้เหตุผล
ของ เกอร์ด้า ยิ่งปลุกให้หญิงสาวที่เติบโตสวยงามอยู่ภายในกายของสามีเธอ ได้เบ่งบาน และมีชีวิตชีวาอยู่เสมอ
จนเมื่อจุดพลิกผันสำคัญ 2 จุด มาถึง ลิลี่ได้โบยบินออกมาจากตัวตนของไอนาร์ และปรากฏชัดอย่างสง่างาม ในงานเลี้ยงออกหน้าออกตาคืนหนึ่ง
การตามใจของ เกอร์ด้า ก็ได้ส่งผล โทนของหนังมีความมืดหม่นทางอารมณ์มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด อารมณ์ของไอนาร์  จะส่งมาอย่างมีพลังไม่ได้เลย หากไร้ซึ่งคนคอยรับและส่งกลับที่ค่าพลังมากเท่าๆกันอย่าง เกอร์ด้า (Alicia Vikander) ในเส้นเรื่องนี้ เธอมีบทบาทอย่างมาก ที่ช่วยให้เราได้ทำความเข้าใจกับสัมพันธ์อันอธิบายได้ยากของทั้งสองยิ่งขึ้น และ ไอนาร์ ก็ได้อธิบายให้เราเข้าใจสถาพจิตของตัวละคร ลิลี่ ได้เปนอย่างดีว่ามีพัฒนาการขึ้นมาถึงระดับใด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ความงดงามอย่างนึง ที่ผมสัมผัสได้จากคนทั้งสอง คือ ความรักถ้าหากมากพอ มันจะหาทางเยียวยาตัวเองอยู่เสมอ...

เส้นเรื่องที่ 3 : พลัดพราก

ในเส้นเรื่องนี้ เราจะเห็นความยุ่งเหยิงในชีวิต ที่เกิดขึ้นพร้อมกับโอกาสที่จะเริ่มใหม่ ของครอยครัว เวเกเนอร์...
หากแต่ปัญหาไม่ได้อยู่เพียง สถาพแวดล้อมเสียแล้ว ไม่ได้อยู่ที่พฤติกรรมทางเพศอีกต่อไป หากแต่มันอยู่ที่ จิตใจของ ไอนาร์ เอง
ในเส้นเรื่องนี้ หนังพาเราไปพบกับตัวละครอีกตัวหนึ่ง คือ ฮานส์ เพื่อนสมัยเด็กของ ไอนาร์ที่ครั้งหนึ่งเคยได้พบกับ ลิลี่ ที่อาศัยอยู่ภายในใจสามีเธอ
ฮานส์ ไม่ได้เพียงเข้ามาในลักษณะ ฉาบฉวยแต่จะ มีบทให้เล่นไปตลอดเส้นเรื่องนี้จนถึงเส้นเรื่องสุดท้ายเลยทีเดียว เป็นทั้งคนปลอบประโลม เพื่อน และผู้ปรารถนาดี แม้ในตอนนี้จะเน้นไปที่การเยียวยา "ลิลี่" แต่ตัวบทยังช่วยให้เราเข้าใจสภาวะอารมณ์ของ "เกอร์ด้า" ไปพร้อมๆกันอีกด้วย ซึ่งนับว่าเป็นจุดแข็งแกร่ง ที่ไม่ได้มุ่งให้เราตีความตัว ลิลี่ เพียงอย่างเดียว แต่ยังได้ช่วยให้คนดูมีอารมณ์ร่วม เอาใจช่วยไปด้วยในคราวเดียวกัน มันเป็นความรู้ที่ประหลาด
ใจหนึ่งเราอยากให้ เกอร์ด้า หมดทุกข์ แต่ใจหนึ่ง... ผมก็อยากให้ ลิลี่ มีความสุข อารมณ์ของหนังได้พาไปไกลถึงจุดๆนั้นเลยทีเดียว...

เส้นเรื่องที่ 4 : "ลิลี่..."

ในเส้นเรื่องสุดท้ายนี้ หนังได้พาเราไปถึงจุดแห่งการตัดสินใจ อันสำคัญยิ่งในชีวิต ของทั้งคู่
ความสัมพันธ์ไม่อาจลงเอยไปได้ในเพศสภาพที่ไม่ตรงกันเช่นนี้ บางส่วนในหนังได้ทำให้ผมรู้สึกว่า ลิลี่ แคร์เกอร์ด้า มากเพียงใด
การปฏิบัติตัว การกระทำ การวิงวอน และแม้แต่ น้ำตา ..... กระทำลงไป เกิดขึ้น ด้วยเหตุผลบางอย่างที่สำคัญยิ่ง
ซึ่งถ้าเราได้สัมผัสอารมณ์ในระนาบที่ขึ้นลงตลอดทั้งเรื่อง เราจะรู้สึกถึงความวูบวาบที่เกิดขึ้นในจิตใจสองฝั่ง
คือ โกรธไอนาร์ ที่ทอดทิ้งภรรยา แต่ก็ รักและเมตตา ลิลี่ เกินกว่าจะทนเห็นเธอหายไปจากเรื่อง
จุดนี้ ที่ผมคิดว่าสำคัญ ต่อความเป็นอยู่ของ The Danish Girl เพราะสุดท้ายแล้ว สิ่งที่ทุกเส้นเรื่องยีดเป็นสายโยงมาสู่บทสรุป
คือ จิตใจอันเข้มแข็งและแน่วแน่ที่จะค้นพบตัวตนของเราให้ถึงที่สุด คือ สิ่งเดียวที่ทำให้ความมีอยู่ของตัวตนเรา "สมบูรณ์แบบ"
แม้เส้นทางนั้นจะผ่านมาบนทางอันแสนชัน ทุกข์เข็ญ และนองไปด้วยเลือดเพียงใดก็ตาม...

บทสรุป
ผมให้คะแนนที่ 5 / 5 คะแนน
ขอบคุณในฉากจบที่ตราตรึงใจ และทำให้ผมได้สูดลมหายใจ
เพื่อยิ้มไปกับความฝันที่โบยบินออกไปอย่าง "เสรี" ของ ลิลี่ เอลบี
ด้วยหัวใจที่คารวะในความมี "ตัวตน" บนโลกของเธอ...
หากส่วนใดที่จะเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่า ข้อด้อย ของ The Danish Girl
ผมขอยกไว้ให้กับบางส่วนของเส้นเรื่องที่ 4 ความละเอียดละออยามเมื่อ ลิลลี่ เป็นตัวตนของเธอเอง
ยังไม่ถูกถ่ายทอดให้ครบในทุกมิติอันสำคัญต่อภาพความจดจำตัวละคร แต่นั่นก็นับเป็นส่วนน้อยในความรู้สึกผมจริงๆ

เอาละครับ เมื่อคุณอ่านมาถึงตรงนี้ ผมขอกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า สิ่งที่คุณจะได้พบใน The Danish Girl ไม่มีคำว่าผิดหวัง...
เพราะคุณจะรู้จักกับ การปลอกเปลือกมายาคติหลายๆอย่างในตัวตนของคนเราได้อย่างดีที่สุด โดยเฉพาะคนที่ปิดกั้นตัวตน หลอกตัวเองไปวันๆ
เหตุด้วยในที่สุดแล้ว... คุณอาจได้พบว่าตัวเองได้กลายเป็นใครอีกคน... ที่ไม่เคยใช่ตัวของคุณมาก่อนเลย... ไม่เคยแม้แค่คิดว่าจะ "ได้เป็น"
ดั่งที่ลิลี่ กล่าวไว้ตอนหนึ่งว่า...  "พระเจ้าสร้างฉันมาเป็นผู้หญิง แต่ร่างกายนี้ไม่ใช่ของฉัน..."

แล้วพบกันอีกครั้งในบทวิเคราะห์ The Danish Girl ของผมกระทู้หน้านะครับ
ผมจะพาทุกท่านตีแผ่ตัวละครสำคัญ วิเคราะห์สภาพจิตใจ
และสรุปเหตุการณ์ภาพรวมให้คนชอบ "อ่าน" ได้เข้ามาเสพแบบ จุใจ
ขอบคุณสำหรับการอ่าน การกด+ การแสดงความรู้สึก และคอมเม้นของทุกท่านครับ...

ด้วยรักและขอบคุณ...
- C r e a t e d   B y   E n d C r e d i t M a n -

ตามไปพูดคุยกันต่อได้ที่ https://www.facebook.com/NungKangPang/