ทำไม คนส่วนใหญ่ถึงคิดแบบนั้นว่า ผลของบาป หรือ บุญ เกิดขึ้น หลังจากการกระทำ เท่านั้น ไม่ว่าจะคิดว่าเกิด ผลใน โลกนี้หรือโลกหน้าก็ตาม
จากการ สังเกต กระทู้คำถาม ที่ถามว่า ทำแบบนั้น....แบบนี้....บาป หรือไม่

การกระทำในสิ่งที่ไม่ดี ลงไปนั้น เกิดจาก จิตอกุศล เป็นตัวขับเคลื่อน อาจจะเกิด มาก ตัวน้อยตัว ถ้าไม่มีสติรู้ทันมันก็ เลยเถิดจนเกิดการกระทำ ซึ่งจริงๆแล้ว ในขณะ อกุศลจิต เกิด ก็รับผลของบาปไปเรียบร้อยแล้ว และ ถ้าทำสิ่งที่ไม่ดีบ่อยๆครั้ง ก็จะเกิด จิตอกุศล บ่อยๆครั้ง จนคุ้นชิน กับ จิตอกุศลนั้น โดยเฉพาะ จิต ที่เกิดขึ้น อย่าง รุนแรง เช่น โกรธ แรงๆ อาฆาต พยาบาท แรงๆ เป็นต้น เมื่อคุ้นชินเพราะเก็บสะสมบ่อยๆ มากๆเข้า ก็จะปลูกฝังจนเป็นนิสัยได้ ความกังวล ความร้อนรน อารมณ์ ไม่ดี คิดมาก เครียด ก็จะตามเป็นเงา ไม่มีความสุขทางจิตใจ และร่างกายก็จะ ตามกันไป

บางครั้ง อกุศลจิต เกิด ถ้า ไม่รู้จักมันดีพอก็ จะโดนหลอก เพราะ รู้ไม่ทัน จิตตัวนั้น ก็จะเข้าใจว่า จิตอกุศลไม่เกิด ทั้งกระทำสิ่งไม่ดีลงไป
ซึ่งค่อยข้างอันตราย มากๆ หนักหน่อย ก็จะเข้าใจว่า เกิด จิต กุศล ขณะทำสิ่งไม่ดี

สิ่งไหนดี หรือ สิ่งไหนไม่ดี เป็นบาบ หรือ บุญนั้น ตามทัศนคติของ จขกท วัดกันที่วาระจิต ล้วนๆ ตัวอย่างเช่น การให้ทานด้วยใจตระหนี่เสียดายของ และ การสละชีวิตตัวเองเพื่อความอยู่รอดของผู้อื่น เป็นต้น

มีคำเปรียบเปรย ว่า ทำบุญ เหมือน เติมน้ำ ทำบาป เหมือน เติมเกลือ
จริงๆแล้ว ถ้าดูให้ละเอียดกว่านั้น คือ กุศลจิตเกิด เหมือนเติมน้ำ อกุศลจิตเกิด เหมือนเติมเกลือ จะทำให้ มอง บาป หรือ บุญ ได้ ละเอียดขึ้น
และเมื่อถึงเวลาที่จะต้องใช้ น้ำในแก้วนั้น  รสชาติ จะเค็ม หรือ จะจืดเป็นน้ำ ก็ขึ้นอยู่กับ เติมอะไรเยอะกว่ากัน

ทั้งหมดทั้งมวลเป็น ความคิดเห็น ส่วน ของ จขกท. ที่เกิดจากการ ฝึก เจริญสติ ขั้นตั้นๆ
อธิบายไม่เก่ง ผิดพลาดประการใด เรียนเชิญ สนทนาธรรม ร่วมกัน

ขอเจริญในธรรมทุกท่าน