มีการต่อต้านอย่างแข็งขันหลังจากวันดีเดย์ค่ะ  กว่าจะยืดออกไปเข้ายึดครองแต่ละเมืองในฝรั่งเศสที่อยู่ห่างจากคาเลส์ได้ ก็หลายเดือนโขอยู่  
อีกทั้งประชาชนชาวฝรั่งเศสมีความสุขดีกับการที่เยอรมันยึดครอง เพราะเยอรมันไม่ได้ทำลายล้างบ้านเมืองให้เสียหายแต่อย่างใด แต่พอสพม. เข้ามาก็ระเบิดที่นั่นที่นี่  ฝูงบินนำร่องโปรยระเบิดก่อน นำหน้ารถถัง..เรียกว่า มาทั้ง Strategic bombing และ Tactical bombing  ทำให้ชาวฝรั่งเศสไม่พอใจ...แอบมีการต่อต้านฝ่ายสพม. อีกต่างหาก  

รายละเอียดตรงนี้ค่อนข้างยุ่งเหยิง เพราะทหารจากแต่ละค่ายไม่ค่อยลงรอยกัน...มีการ"กั๊ก" และ "กันท่า"  ระหว่างนายพลด้วยกัน  สื่อของแต่ละฝั่งก็ประโคมข่าวให้กับฝ่ายของตัวเอง...ทำเอาผู้คนสับสนไม่รู้ว่าจะเชื่อใคร...

ทางฝั่งอเมริกา..ในที่สุดได้เรียกให้ นายพลจอร์จ แพตตัน ผู้บ้าดีเดือดที่นั่งคอยเป็นตัวสำรองอยู่ที่อังกฤษให้เข้ามาคุมหน่วยรบ (หลังจากขึ้นฝั่งแล้ว เพราะมีเหตการณ์ที่จอร์จได้ถูกลดยศลงไป เลยจัดทัพไม่ลงตัว)...แต่ก็ต้องปิดชื่อเขาไว้เป็นความลับอยู่นาน...เพราะไม่อยากให้ฝั่งเยอรมันอ่านเกมส์การศึกออกเพราะเคยปะทะกันมาจากอิตาลีแล้ว...เรื่องของการศึกภายในมีเยอะแยะค่ะ  กว่าจะเข้ายึดครองได้...ทำเอาผู้บัญชาการท่านนายพลไอเซ่นฮาวร์หืดแทบจับ...

ดิฉันเคยตั้งใจว่าจะเอาเรื่องนี้มาเขียน...ซึ่งก็จะเป็นเรื่องยาวอีก   ยังหาเวลาไม่ได้เลยค่ะ...