เพิ่งรู้ตัวในวันที่สายไป เพิ่งจะมาเสียใจในวันที่เธอจากลา เรื่องราวความรัก และคำถามที่ว่า ผมจะลืมเธอไปได้อย่างไร 18+

...เคยไหม  ที่เราต้องปล่อยให้คนที่เรารักมากๆ   ไปรักกับคนอื่น   มันเจ็บแบบสุดไปเลย เศร้า ...

    มันเป็นเพราะผมเองแหละ  ผมทำทุกอย่างพัง  ในวันที่ผมควรจะใส่ใจ แต่ผมกลับเมินเฉย  ทำให้ในวันนี้เธอที่เคยเป็นของผม  ไม่ใช่ของผมอีกแล้ว
เอาล่ะ ผมจะเล่าให้ฟัง ว่าผมมันแย่แค่ไหน จึงทำให้ต้องสูญเสียคนที่รักไปแบบไม่มีทางกลับมา...

    ผมตัดสินใจคบกับ ผญ คนนึง นามสมมติ A  ในวันที่ 14 เม.ษ. 2557  ผมตัดสินใจคบกับเธอ ก้เพราะว่าผมต้องการที่จะลืมแฟนเก่าที่เคยทิ้งกันไป...  เธอเองก้เช่นกัน เธอคบกับผม เพราะเธอต้องการลืมคนที่เธอคุยด้วย
     ผมว่าเราเข้ากันได้ดีนะ  เธอเป็นคนน่ารัก  ขี้แย ขี้งอน ขี้หึง ทะลึ่งนิดๆ  เราแชทคุยกันทุกวัน เกือบจะตลอดเวลาด้วยซ้ำ  เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมยาว ที่ระบบการศึกษา เปลี่ยนไปให้เข้ากับอาเซียน  ตอนนั้นผมอยู่ปีหนึ่ง ส่วน A เพิ่งจะจบ ม.6
     ผมมีความสุขมาก  เราคุยกันได้ทุกเรื่อง  งอนง้อกันบ้างบางครั้ง  เพราะผมก้เป็นคนขี้งอน เธอก้เช่นกัน  เราคุยกันตลอด  
มีอยู่ครั้งนึง  เธอเงียบไป  ผมก้คิดว่าเธอโกรธผมรึเปล่า  ไม่อ่านแชท  ผมจึงโทรไปหาเธอ  สักพักเธอรับสาย ละทำเสียงเขินๆ เธอบอกว่า เธอช่วยแม่ทำงานอยู่ เลยไม่ทันบอก  ผมก้ แหะๆๆ  ก้กลัวว่าเธอจะโกรธนี่นา -3-  พอวางสาย เธอแชทมาบอกว่า พอเธอได้ยินเสียงผม ละเธอเขิน ใจเต้นแรง  เธอบอกเธอไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน แม้กระทั่ง แฟนคนก่อนของเธอ หรือแม้แต่คนที่เธอคุยก่อนมาคบกับผม   ผมก้ยิ้มสิครับ รออะไร ^3^
     ผมไปหาเธอที่บ้านเป็นบางครั้ง  (บ้านของเราอยู่ห่างกันประมาณ 10 km.  ลืมบอกไปว่า เธอเป็นรุ่นน้องโรงเรียนเก่าผม  ก่อนที่เธอจะย้ายไปเรียนโรงเรียนอื่นที่อยู่ใกล้ๆกัน  บ้านเธออยู่ใกล้ๆโรงเรียนเก่าของผม)  ผมไปหาเธอที่บ้าน  ถึงแม้ว่าแม่ของเธอไปทำงาน  แต่ย่าของเธอก้อยู่บ้าน ( A อยู่กับแม่และย่าของเธอ แค่สามคน )  ผมจึงคิดว่า ไม่น่าเกลียดเท่าไร ที่ผมจะไปหาเธอที่บ้าน   เธอแนะนำให้ผมรู้จักย่าของเธอ ย่าเธอเป็นคนคุยสนุก  ชอบชวนผมคุยยาวๆตลอด  ผมจึงต้องคุยกับย่าเธอก่อน  กว่าจะได้คุยกับเธอ ( ไม่อยากขัดใจคนแก่  แหะๆๆ )  ผมจูบเธอครั้งแรกที่นั่น  เธอเขินตัวเกร็งเลยล่ะ มันเป็นจูบแรกของเธอ  ปากของเธอนุ่มมาก >///<  พอผมเห็นเธอเขิน ก้อดที่จะเขินไปด้วย และอดที่จะแกล้งเธอไม่ได้ ^^  เราชอบไปคุยกันในครัว  เพราะว่าย่าเธอดูทีวีอยู่ข้างนอก  เวลาเรากอดจูบกัน  ย่าเธอจะได้ไม่เห็น ;P   ผมไปหาเธอหลายครั้ง  ผมมีความสุขมาก เราทำทุกๆอย่าง ยกเว้นมีอะไรกัน  
    
    เรื่องราวมันก้ควรจะเป็นไปด้วยดี  แต่แล้ววันนึง แฟนเก่าผมกลับมาติดต่อผมอีกครั้ง แฟนเก่าผมนามสมมติ B  เธอเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าผมสองปี ( ก่อนหน้านั้นผมโดน B บล้อคไลน์บล้อคเฟสเปลี่ยนเบอร์ )  อยู่ๆเธอสร้างเฟสใหม่ แล้วทักมาคุยกับผม  ผมก้คุยด้วย  เราคุยกันบางครั้ง  เพราะเธอไม่ค่อยมีเวลาคุยกับผม แต่ก้คุยกันเกือบทุกวัน  ทั้งๆที่ผมก้คุยกับ A อยู่เหมือนเดิม  
     มีอยู่ช่วงนึง B และเพื่อนของเธอ  โพสต์เฟสเสียดสี ประชดประชน  ผมกับ A  ผมก้โพสต์กลับไป เธอก้โพสต์กลับมาอยู่อย่างนั้น  ผมจึงทักแชทไปเคลียร์  ว่าเป็นอะไรมากไหม ทำไมต้องทำอะไรแบบนี้  เธอบอกว่าเธอไม่ชอบ A  ไม่ชอบแฟนผมคนนี้  เพราะว่า A เยอะไป  แถมยังฝากไปด่า A อีก  ผมก้ถามว่าเยอะไปยังไง  เธอก้บอกว่า A มีอะไรก้โพสต์บนวอลล์ผม  จะง้อ จะงอน จะสวีทกัน  ก้ต้องโพสต์บนวอลล์  ผมก้คิดว่า มันแปลกตรงไหนหรอ ก้ผมกับ A เราเป็นแฟนกันนี่  แล้วผมก้ชอบนะ ที่ A มาโพสต์    เธอบอกเธอยังรอผมอยู่  ทั้งๆที่เธอคบกับเด็กคนนึง อาทิตย์นึงหลังเลิกคุยกับผม  เธอบอกว่า ก้เพราะพ่อแม่เธอไม่ให้คุยกับผม ( เหตุผลที่ผมต้องเลิกกับเธอ ก้เพราะว่าพ่อแม่ของเธอไม่ชอบ ไม่อยากให้คบกับผม  เธอบอกให้ผมรอเธอเข้ามหาลัย เธอจะได้คุยกับผมได้  แต่เธอคบกับเด็กคนนึงที่เป็นรุ่นน้อง ห่างจากเธอ 3 ปี  ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากๆ ไหนว่าจะรอไง  ผมจึงต้องตัดใจเดินออกมา )  ผมก้คิดว่า มันเกี่ยวอะไรที่ต้องคบคนอื่น เหงามากเหรอ  แต่  ก้ไม่รู้สิ  ผมกับ B ปรับความเข้าใจกัน  มันทำให้ผมเริ่มลังเล ว่าผมรู้สึกยังไง กับ B อยู่กันแน่
     ผมพยายมจะไม่ให้ A รู้ ว่าผมกลับไปคุยกับ B  แต่สุดท้าย ผมก้ให้รหัสเฟสของผมกับเธอไป ( ก่อนหน้านั้นผมได้ลบข้อความแชทบางส่วน ที่ผมคุยกับ B  มันเป็นประโยคที่ผมบอกว่า ผมก้ยังรัก และยังรอ B อยู่  และประโยคที่ผมบอกว่าคบกับ A เพราะเพื่อที่จะให้ลืม B )  ผมไม่อยากปิดปังอะไรเธอ  เธอโกรธผมมาก  ผมต้องใช้เวลาง้อหลายวันอยู่เหมือนกัน  แต่สุดท้ายเราก้คืนดีกัน  แต่ผมรู้ว่าเธอยังเสียใจอยู่แหละ  ช่วงนั้นผมก้หยุดคุยกับ B ไป  พอเราต่างคนต่างรู้รหัสเฟสกัน เราก้เปลี่ยนไปเล่นเฟสของอีกคนแทน โพสต์แกล้งกันไปมาสนุกดี ^^
    
     พอถึงช่วงที่มหาลัยเปิดการเรียนการสอน  ผมกับ A ก้ได้คุยกันน้อยลง   A ต้องเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องตอนปีหนึ่ง แต่ A ก้แบ่งเวลามาคุยกับผมนะ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ค่อยว่างก้เถอะ  เราอยู่คนละมหาลัยกัน  บางครั้งถ้าเราว่างพร้อมกัน ผมก้จะไปหาเธอ หรือบางทีเธอก้จะมาหาผม  เราไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน  ค้างด้วยกัน  ซึ่งแน่นอน ผมมีอะไรกับเธอ  แต่ผมก้ป้องกันนะ  เธอบอกว่า เธออยู่ใกล้ๆละได้กลิ่นตัวของผม ( ผมเป็นคนที่พอเหงื่อออกละไม่เหม็นนะ ไม่รู้ว่าเธอได้กลิ่นอะไร )
มันทำให้เธอมีอารมณ์อยากปล้ำผม >///<  เห็นหน้าผมละอยากเอา  พูดงี้รู้ป่ะ  มันทำให้ผมอยากปล้ำเธอก่อนซะจริงๆ  ผมก้ได้กลิ่นตัวของเธอเหมือนกัน ซึ่งผมไม่เคยได้กลิ่นนี้มาจาก ผญ คนไหน   เวลาแชทคุยกัน เธอก้ชอบคุยทะลึ่งๆ  ผมก้ชอบกวนเธอ เธอก้ชอบบอกหมั่นไส้  ถ้าเจอครั้งหน้า  โดนปล้ำแน่ หรือชอบบอกว่าจะกัดให้ขาดเลย  ผมชอบว่าเธอหื่นอยู่บ่อยๆ  แต่เธอก้บอกว่า ถึงหื่นแต่ก้หื่นกับผมแค่คนเดียวนะ ><  ผมนี่เขินหน้าแดงเลย  สาเหตุที่ผมยิ้มกับโทรศัพท์บ่อยๆ ก้เป็นเพราะเธอนี่แหละ  
     เธอเป็นคนน่ารัก มีคนเข้ามาจีบเธอบ่อยๆ  แต่เธอก้บอกผมตลอดนะ ว่าใครมาคุยอะไรกับเธอบ้าง   ผมนี่นึกในใจ ไม่เห็นหรอ เธอขึ้นสถานะคบกับผมอยู่  ของของใคร ใครก้หวง... หึ่มๆๆๆ

* เดี๋ยวมาต่อนะครับ ผมมีเรียน
** ผมไม่ได้ตั้งใจจะปั่นกระแสนะ  ที่พิมจนจบไม่ได้ เพราะ ผมมีเรียนจริงๆ
*** อยากรู้อะไรเพิ่มเติม ก้ถามได้ เดี๋ยวผมมาตอบ  ด่าได้แต่อย่าแรง อิอิ
**** ที่จริงผมจะตั้งเป็นกระทู้สนทนา  แต่มันต้องให้ยืนยันตัวตน  ผมขี้เกียจอ่ะครับ  ละนี่เป็นกระทู้แรกของผมด้วย
                              ..................................................................................................................................
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
...พอผมได้มาอ่านที่ผมพิมพ์ไปในกระทู้ ผมก้อ่านไปยิ้มไป  มันเป็นความทรงจำที่ดีมากๆ  ผมกับ A เรามีเรื่องที่ทำด้วยกันอีกเยอะแยะ
เที่ยวด้วยกันหลายๆที่  ยิ่งนึกถึง ผมก้ยิ่งอยากจะร้องไห้   นี่ผมทำอะไรลงไป T^T  ทำให้รักแท้ของผม จากไปอย่างไม่มีทางกลับมา

        ช่วงนั้น B ก้กลับมาติดต่อผมอีกครั้ง  B มีเวลาเข้ามาคุยบ่อยขึ้น  ถึงไม่บ่อยมากก้เถอะ  ทำไมกันนะ คนหรือผี ชอบมาๆหายๆ  ผมก้คุยด้วยนะ
ปกติผมเป็นคนตอบเแชทเร็ว เพราะโทรศัพท์อยู่กับตัวตลอด  ช่วงนั้นเพราะ A ไม่ค่อยมีเวลาด้วยแหละมั้ง ผมจึงได้คุยกะ B บ่อยๆ  และเป็นอีกครั้งที่ทำให้ผมลังเล
จนวันนึง B ขึ้นคบกับอีกคนในเฟส  ทำไมผมถึงรู้สึกเจ็บแปลกๆ  ผมมี A อยู่แล้วนะ  ผมกับ A เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น เพราะเรื่องที่ผม คุยกับ B
แล้ววันนึง B หายไปอีกครั้ง  มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมเจ็บที่เธอจากไป เห็นเธอมีคนอื่น  มันแปลว่าผมยังรักเธออยู่หรอ  ผมเริ่มสับสน
     จนกระทั่ง ผมได้บอกเลิก A ด้วยเหตุผลที่ว่า  ผมคิดว่าผมยังรัก B อยู่  ผมได้ทำความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตไปแล้ว  เธอเสียใจมาก
เธอร้องไห้ พยายามขอร้องให้ผมกลับมา  เธอบอกว่าผมเป็นทั้งแฟนทั้งเพื่อนทั้งพี่ทั้งพ่อในเวลาเดียวกัน  ( พ่อของเธอเสียไปแล้ว )  เธอไม่มีใครจริงๆ
อย่าทิ้งเธอไปนะ  แต่ผมก้ยังทิ้งเธอไปในวันนั้น  แต่เธอก้ขอว่าให้เรา คุยกันทุกวันเหมือนเดิมได้ไหม  ผมก้ไม่ได้ว่าอะไร   วันๆผมก้เพ้อถึงแต่ B  
เพื่ออะไรน่ะหรอ  ผมก้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน   B บล้อคผมไป ทำให้ผมไปส่องไม่ได้   แล้วผมยังมีหน้าไปขอให้ A ช่วยส่อง ละแคปมาให้ผมดูอีกนะ
ผมยิ้มโครตเลวเลย ตอนนั้น A คงรู้สึกเสียใจมากๆๆๆๆ  ผมเลิกเธอไป แล้วยังให้เธอทำอะไรแบบนั้นอีก  ผมกับ A  เราคุยกันน้อยลง  ที่จริงเป็นเพราะผมเองแหละ
ที่ไม่ได้ใส่ใจจะตอบเธอ  จนประมาณเดือน มี.ค. 2558  ผมก้ไม่ได้เพ้ออะไรอีก   ตั้งแต่ตอนนั้น A  มาคุยกับผมอยู่ตลอด  แต่ผมกลับเพิกเฉย เพราะช่วงสอบไฟนอลด้วยแหละ
       พอปิดเทอม มันก้มีอะไรให้ทำเยอะแยะ  ผมจำช่วงเวลานั้นไม่ได้เลย T^T  เหมือนกับว่าช่วงปิดเทอมของผมมันหายไป  จำไม่ได้ว่าคุยกับ A ยังไง
จำไม่ได้ว่าผมทำอะไรบ้าง  เพราะผมคงเบื่อความรักแล้วล่ะมั้ง  จำได้แค่ว่า A ยังพยายามคุยกับผมอยู่ตลอดช่วงปิดเทอม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่