ผมเป็นศัลยแพทย์สมอง เคยอยู่เวรติดกันไม่ได้พักเลยเป็นเดือน เพราะในพื้นที่แถบนั้นไม่มีใครทำแทนได้
อาชีพแบบนี้มันก็ต้องเป็นแบบนี้นั่นแหละครับ
ต่อมาผมได้บริหาร ร.พ.ของรัฐ บางครั้งมันก็ต้องใช้คำสั่งให้อยู่ทำงานจริงๆครับ เพราะถ้าร.พ.ไม่มีคนทำงานคนไข้ตายหมดก็ต้องถูกร้องเรียน ฟ้องร้องอยู่ดี
เป็นหมอมายี่สิบกว่าปี เห็นบุคลากรในร.พ.รัฐ บ่นๆกันตลอดเวลาเรื่องภาระงานหนักเกินไป ถ้าทนไม่ไหวส่วนใหญ่ลาออกไปเอง ที่อยู่ๆกันเห็นส่วนใหญ่มีความอดทนช่วยเหลือกัน ดูแลผู้ป่วยกันตามกำลังความสามารถ น่าชื่นชมมากกว่าครับ
ผมไม่เคยเห็นญาติบุคลากรที่ป่วยมาร้องเรียนฟ้องร้องในกรณีแบบคุณ หรืออาจจะมีแล้วแต่ผมไม่รู้
จะร้องเรียนได้หรือไม่ได้ ผลจะเป็นอย่างไร ผมยังไม่รู้จริงๆครับ