บอกก่อนเลยว่าเราเคยคบกันล่ะก็เคยเลิกกันมาแล้ว...
หลังจากที่เลิกกันไป...เราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย..
.... แต่มีวันหนึ่งอยู่ๆเขาก็ทักเรามา ถามว่าเราสบายดีไหม ไม่เห็นทักกันเลย (ในใจเราน่ะคืออยากทักตลอดแต่เราไม่อยากดึงตัวเองกับไป) เขาก็ทักมาคุยบ้างนานๆที แต่เราไม่เคยทักเขาก่อนเลยน่ะ หลังจากที่เริ่มกับมาคุยกันบ้าง (แต่สถานะตอนนั้นคือไม่ใช่แฟนกันแล้วน่ะ) เพราะต่างคนต่างไม่ได้ขอกลับมาเปนแหนกัน ก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีนัดเจอกันบ้าง!! แต่ความรุ้สึกของเรามันก็ยังรักเขาเหมือนเดิม แต่เราไม่กล้าที่จะพูดมันออกไป... ยิ่งเวลาเขาทักมามันก็ทำให้เราอึดอัด ได้แต่รอให้เขาทักมาวันไหนเขาไม่ทั้งเราก็คิดถึง... บางทีก็ร้องให้ 😭
จริงๆแล้วเราอยากกลับไปคบกับเขาน่ะ แต่เหมือนว่าสิ่งที่เขาทำนั้น มันทำให้เราต้องกลับไปคิดทบทวนว่าสิ่งที่เขาทำกับเรา เขารักเราหรือป่าวว...ได้แต่ถามตัวเอง มีหลายครั้งมากที่เราเสียความรุ้สึก เรารักเขามาก เขาบอกให้เราไปหา ดึกแค่ไหนเราก็ไปทั้งที่เราก็เปนผู้หญิง เราดูเหมือนเปนคนโง่ไปเลยในสายตาคนอื่น ยอมทุกอย่างทั้งที่ไม่ได้เปนอะไรกัน เขาเดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ช่วยทั้งที่เราก็ต้องใช้มันเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่เคยเหนความจริงใจของเรา ไม่เคยทำอย่างที่ปากพูดเลยสักครั้ง!! เราเสียน้ำตาให้ผู้ชายคนนี้มาไม่รุ้กี่ครั้งแล้ว ความรุ้สึกเราก็พังไม่รุ้กี่ครั้ง พยายามที่จะตัดใจ ไม่ทักไม่อะไร แต่เขาก็ทักมา (แต่นานทีจะทักมา) มันเลยทำให้เราคิดว่าเขาไม่ยอมปล่อยเรา หรือว่าเปนเพราะเราเองที่ไม่ยอมตัดใจจากเขาสักที มันทรมานมากน่ะ กับสถานะที่ไม่ชัดเจน ชวนเราไปไหนก็ไม่เคยได้ไป นี่แหล่ะมันเสียความรุ้สึกที่เขาเปนคนชวนแล้วเขาไม่ไปแล้วเขาก็ไม่เคยที่จะบอกเรา ก็ปล่อยให้เรารอ (เปนไงล่ะพังยิ่งกว่าพังอีกความรุ้สึก) เฟสเขาก็ออนทุกวัน แต่บางวันก็ทัก ส่วนมากไม่ค่อยทักหรอก มันเลยทำให้เราน้อยใจ😥 ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว... ความรุ้สึกแบบนี้กับผู้ชายที่เหนแก่ตัวแบบนี้หวังแต่ได้ ไม่มีใครเขาทนได้หรอก ตอนนี้เราพยายามที่จะไม่ยุ่ง ทำตัวออกห่างจากเขา ทั้งที่ใจยังรักเขามาก แต่เราไม่มีสิทธิ์เลือกแล้วเพราะเราคิดว่าอยู่ไปมันก็ทรมานตัวเองป่าวๆ ไม่ได้คุยกันยังดีกว่าคุยกันแล้วมันทำให้ตัวเองรุ้สึกเปนทุกข์
**เราอยากรุ้ว่าถ้าพวกคุณตกอยู่ในสถานะแบบนี้แล้วจะทำยังไง จะหาทางออกให้ตัวเองแบบไหน..??**
ตอนนี้เราคิดไม่ออก มันเหนื่อย มันอ่อนแอมากกกก...😭😭😭😭
ความรักที่แสนจะทรมาน
หลังจากที่เลิกกันไป...เราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย..
.... แต่มีวันหนึ่งอยู่ๆเขาก็ทักเรามา ถามว่าเราสบายดีไหม ไม่เห็นทักกันเลย (ในใจเราน่ะคืออยากทักตลอดแต่เราไม่อยากดึงตัวเองกับไป) เขาก็ทักมาคุยบ้างนานๆที แต่เราไม่เคยทักเขาก่อนเลยน่ะ หลังจากที่เริ่มกับมาคุยกันบ้าง (แต่สถานะตอนนั้นคือไม่ใช่แฟนกันแล้วน่ะ) เพราะต่างคนต่างไม่ได้ขอกลับมาเปนแหนกัน ก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีนัดเจอกันบ้าง!! แต่ความรุ้สึกของเรามันก็ยังรักเขาเหมือนเดิม แต่เราไม่กล้าที่จะพูดมันออกไป... ยิ่งเวลาเขาทักมามันก็ทำให้เราอึดอัด ได้แต่รอให้เขาทักมาวันไหนเขาไม่ทั้งเราก็คิดถึง... บางทีก็ร้องให้ 😭
จริงๆแล้วเราอยากกลับไปคบกับเขาน่ะ แต่เหมือนว่าสิ่งที่เขาทำนั้น มันทำให้เราต้องกลับไปคิดทบทวนว่าสิ่งที่เขาทำกับเรา เขารักเราหรือป่าวว...ได้แต่ถามตัวเอง มีหลายครั้งมากที่เราเสียความรุ้สึก เรารักเขามาก เขาบอกให้เราไปหา ดึกแค่ไหนเราก็ไปทั้งที่เราก็เปนผู้หญิง เราดูเหมือนเปนคนโง่ไปเลยในสายตาคนอื่น ยอมทุกอย่างทั้งที่ไม่ได้เปนอะไรกัน เขาเดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ช่วยทั้งที่เราก็ต้องใช้มันเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่เคยเหนความจริงใจของเรา ไม่เคยทำอย่างที่ปากพูดเลยสักครั้ง!! เราเสียน้ำตาให้ผู้ชายคนนี้มาไม่รุ้กี่ครั้งแล้ว ความรุ้สึกเราก็พังไม่รุ้กี่ครั้ง พยายามที่จะตัดใจ ไม่ทักไม่อะไร แต่เขาก็ทักมา (แต่นานทีจะทักมา) มันเลยทำให้เราคิดว่าเขาไม่ยอมปล่อยเรา หรือว่าเปนเพราะเราเองที่ไม่ยอมตัดใจจากเขาสักที มันทรมานมากน่ะ กับสถานะที่ไม่ชัดเจน ชวนเราไปไหนก็ไม่เคยได้ไป นี่แหล่ะมันเสียความรุ้สึกที่เขาเปนคนชวนแล้วเขาไม่ไปแล้วเขาก็ไม่เคยที่จะบอกเรา ก็ปล่อยให้เรารอ (เปนไงล่ะพังยิ่งกว่าพังอีกความรุ้สึก) เฟสเขาก็ออนทุกวัน แต่บางวันก็ทัก ส่วนมากไม่ค่อยทักหรอก มันเลยทำให้เราน้อยใจ😥 ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว... ความรุ้สึกแบบนี้กับผู้ชายที่เหนแก่ตัวแบบนี้หวังแต่ได้ ไม่มีใครเขาทนได้หรอก ตอนนี้เราพยายามที่จะไม่ยุ่ง ทำตัวออกห่างจากเขา ทั้งที่ใจยังรักเขามาก แต่เราไม่มีสิทธิ์เลือกแล้วเพราะเราคิดว่าอยู่ไปมันก็ทรมานตัวเองป่าวๆ ไม่ได้คุยกันยังดีกว่าคุยกันแล้วมันทำให้ตัวเองรุ้สึกเปนทุกข์
**เราอยากรุ้ว่าถ้าพวกคุณตกอยู่ในสถานะแบบนี้แล้วจะทำยังไง จะหาทางออกให้ตัวเองแบบไหน..??**
ตอนนี้เราคิดไม่ออก มันเหนื่อย มันอ่อนแอมากกกก...😭😭😭😭