ไม่รู้ว่าฟังดูแปลกสำหรับคนอื่นมั้ยนะครับ? แต่เคยถามกับตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน
ภาพของคู่เพศที่สามที่ประสบความสำเร็จในชีวิตคู่มันหายากมากบนสื่อ เห็นแต่กะเทย ตุ๊ด ลวนลามผู้ชายไปวันๆ ในสื่อกระแสหลัก ตอนนี้ซีรีย์ทางเลือกที่นำเสนอความรักของเพศที่สามมันมากขึ้น แต่ส่วนตัวผมว่าการตลาดทำให้ความคาดหวังของ "คนในอุดมคติ" มันเกินจริงไปเยอะ บางทีคู่เกย์ที่ได้รับความสนใจหรือที่ถูกนำเสนอ มักเป็นคู่ของผู้ชายหุ่นดี ขาว (อาจจะฐานะดีด้วย) แต่ไม่มีความสัมพันธ์รูปแบบอื่นๆให้เห็นเท่าไหร่ มันเลยทำให้ใครหลายคนอยากจะไปถึงมาตรฐานนี้เพื่อจะประสบความสำเร็จในเรื่องความรักบ้าง? เพราะอาจมองว่าปัจจัยภายนอกที่เห็นๆกัน มันน่าจะเป็นช่องทางที่จะมีสิทธิเลือกคนดีๆในอุดมคติได้
ในขณะที่สังคมชายหญิง บ่อยครั้งผมจะได้ยินผู้ใหญ่ให้กำลังในลูกหลานตัวเองนะครับว่า ไม่เป็นไรหรอก เขาไม่สวย เขาไม่หล่อ แต่เขาเป็นคนดีนะ เขาดูแลเราได้ เราพึ่งพาเขาได้ มีคำสอนแบบนี้ที่ทำให้เราให้คุณค่าคนในด้านอื่นมากขึ้น บางทีเรามีโอกาสเห็นคู่ตัวอย่างที่ใช้ชีวิตกันจริงๆให้เห็นบ้าง ดูสิคนสองคนไม่ได้สวยหล่อเหมือนพระเอกนางเอกในละคร แต่รักกันยาวนาน รักกันมาก ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ ต่อให้ในสื่อไม่นำเสนอความรักของคนธรรมดาสองคน แต่เราก็มีโอกาสได้ยินเรื่องราวแบบนี้ผ่านช่องทางอื่นบ้าง
ในทางตรงกันข้าม คงมีครอบครัวไม่เยอะที่พ่อแม่จะให้กำลังใจลูกตัวเอง ถ้าลูกเป็นคนข้ามเพศหรือชอบเพศเดียวกัน ที่ได้ยินบ่อยที่สุดก็คือพูดให้ลูกปลง กลับมาช่วยพี่น้องเลี้ยงหลาน และยอมรับว่าความล้มเหลวในการหาคู่ถูกลิขิตไว้ เปลี่ยนแปลงไม่ได้ อย่างกรณีของกะเทย ผมได้ยินบ่อยนะว่า ถ้ากะเทยไม่สวยไม่รวย ก็คงหาใครไม่ได้ จะเอาอะไรไปสู้กับผู้หญิง ใช้เงินล่อผู้ชายเป็นหนทางเดียว คือ มองไปรอบๆ ผมมองว่าความรักของเพศที่สามมันน่าสิ้นหวังมาก มันไม่มีอะไรดีๆให้ เอาไปฝัน ให้กำลังใจตัวเองได้เลย
เพราะเราโตกันมาในสังคมแบบนี้รึป่าวครับ? เจอภาพแบบนี้ซ้ำๆทุกวัน มันเลยไม่อยากจะคาดหวังกับอนาคตของการใช้ชีวิตคู่แบบคู่ชายหญิง
การขาด role model ของชีวิตคู่ ทำให้เพศที่สามคาดหวังกับอนาคตน้อยลง?
ภาพของคู่เพศที่สามที่ประสบความสำเร็จในชีวิตคู่มันหายากมากบนสื่อ เห็นแต่กะเทย ตุ๊ด ลวนลามผู้ชายไปวันๆ ในสื่อกระแสหลัก ตอนนี้ซีรีย์ทางเลือกที่นำเสนอความรักของเพศที่สามมันมากขึ้น แต่ส่วนตัวผมว่าการตลาดทำให้ความคาดหวังของ "คนในอุดมคติ" มันเกินจริงไปเยอะ บางทีคู่เกย์ที่ได้รับความสนใจหรือที่ถูกนำเสนอ มักเป็นคู่ของผู้ชายหุ่นดี ขาว (อาจจะฐานะดีด้วย) แต่ไม่มีความสัมพันธ์รูปแบบอื่นๆให้เห็นเท่าไหร่ มันเลยทำให้ใครหลายคนอยากจะไปถึงมาตรฐานนี้เพื่อจะประสบความสำเร็จในเรื่องความรักบ้าง? เพราะอาจมองว่าปัจจัยภายนอกที่เห็นๆกัน มันน่าจะเป็นช่องทางที่จะมีสิทธิเลือกคนดีๆในอุดมคติได้
ในขณะที่สังคมชายหญิง บ่อยครั้งผมจะได้ยินผู้ใหญ่ให้กำลังในลูกหลานตัวเองนะครับว่า ไม่เป็นไรหรอก เขาไม่สวย เขาไม่หล่อ แต่เขาเป็นคนดีนะ เขาดูแลเราได้ เราพึ่งพาเขาได้ มีคำสอนแบบนี้ที่ทำให้เราให้คุณค่าคนในด้านอื่นมากขึ้น บางทีเรามีโอกาสเห็นคู่ตัวอย่างที่ใช้ชีวิตกันจริงๆให้เห็นบ้าง ดูสิคนสองคนไม่ได้สวยหล่อเหมือนพระเอกนางเอกในละคร แต่รักกันยาวนาน รักกันมาก ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ ต่อให้ในสื่อไม่นำเสนอความรักของคนธรรมดาสองคน แต่เราก็มีโอกาสได้ยินเรื่องราวแบบนี้ผ่านช่องทางอื่นบ้าง
ในทางตรงกันข้าม คงมีครอบครัวไม่เยอะที่พ่อแม่จะให้กำลังใจลูกตัวเอง ถ้าลูกเป็นคนข้ามเพศหรือชอบเพศเดียวกัน ที่ได้ยินบ่อยที่สุดก็คือพูดให้ลูกปลง กลับมาช่วยพี่น้องเลี้ยงหลาน และยอมรับว่าความล้มเหลวในการหาคู่ถูกลิขิตไว้ เปลี่ยนแปลงไม่ได้ อย่างกรณีของกะเทย ผมได้ยินบ่อยนะว่า ถ้ากะเทยไม่สวยไม่รวย ก็คงหาใครไม่ได้ จะเอาอะไรไปสู้กับผู้หญิง ใช้เงินล่อผู้ชายเป็นหนทางเดียว คือ มองไปรอบๆ ผมมองว่าความรักของเพศที่สามมันน่าสิ้นหวังมาก มันไม่มีอะไรดีๆให้ เอาไปฝัน ให้กำลังใจตัวเองได้เลย
เพราะเราโตกันมาในสังคมแบบนี้รึป่าวครับ? เจอภาพแบบนี้ซ้ำๆทุกวัน มันเลยไม่อยากจะคาดหวังกับอนาคตของการใช้ชีวิตคู่แบบคู่ชายหญิง