คือผมกับแฟนเคยคบกันมาแล้วครั้งหนึ่งครับ ซึ่งตอนนั้นเธออยู่ ม.5 โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งนึงในลพบุรี แล้วก็ต้องเลิกลากันไปเพราะยังไม่จริงจังเท่าไหร่ ผ่านไป 1 ปี เธอกับผมได้มีโอกาสกลับมาคบกันครั้งตอนเธออยู่ ม.6 แล้วผมเรียนจบม.6 พอดีเพราะว่าผมเป็นรุ่นพี่เธอปีนึง ผมจึงตัดสินใจหยุดเรียนหนึ่งปีครับ เพื่อรอเรียนพร้อมกับเธอ จากนั้นมาก็คบกันได้ 1ปี 1เดือนแล้วครับ ก่อนจะคบกันนี่ยากมาก...คุยกันมาเกือบ3เดือน เลิกกันไม่รู้กี่ครั้งแต่ก็ยังกลับมาคบกันได้เหมือนเดิมเสมอ ทุกครั้งที่เลิกกันมันทำให้ผมรักเธอมากขึ้นกว่าเดิม เมื่อก่อนผมเป็นคนที่ เที่ยว กินเหล้า ใช้ชีวิตไปวันๆไม่มีอนาคตเลย  จนได้มาคบกับเธอ เธอบอกกับผมว่าให้หางานทำจะได้มีเงินสร้างอนาคจของเรา ตั้งแต่นั้นมาผมก็ทำตามที่เธอบอก หยุดเที่ยว กินเหล้าทุกอย่างเพื่อเธอคนเดียว แต่ผมก็ไม่อยากทำงานซักเท่าไหร่เพราะผมกลัวไม่มีเวลาให้เธอ แต่ผมก็น้อยใจนะครับที่ดูแลเธอไม่ได้เท่าที่ควร แต่ผมใส่ใจเธอทุกอย่างไม่เคยคุยกับผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากเธอ ผมกับเธอคิดอะไรไว้ด้วยกันหลายๆอย่างว่าจะทำด้วยกัน เธอบอกกับผมว่าเธอจะให้ผมเป็นคนสุดท้ายของเธอ ตั้งแต่นั้นมาผมรู้สึกได้ว่าเธอนี่แหละคือคนที่ผมควรหยุดชีวิตที่เธอ คบกันมาได้ 1ปี 1เดือน จนมาถึงวันที่เราทะเลาะกัน เราทะเลาะกันได้ 1อาทิตย์ ระหว่างนี้เราคุยกันน้อยลง แต่ผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิม หึง หวงเธอทุกอย่างไม่อยากให้เธอคบกับใครเพราะผมอยากกลับมาคบกับเธออีกครั้ง ผมทำผิดกลับเธอมาก ทำให้เธอและคนใกล้ตัวเดือดร้อนเพราะความหึงหวงของผมเอง ผมรู้สึกผิดมากเลยไปขอโทษเธอที่หลัง ซึ่งมันสายไปแล้ว
ผมพยายามง้อเธอทุกอย่าง  อ้อนวอนขอให้เธอกลับมาแล้วอภัยให้ผม แต่เธอปฏิเสธผม ไม่สนใจผม จนผมมารู้ว่าเธอมีคนที่คุยด้วยใหม่อยู่ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ผมจึงตามง้อตามตื้อเธอทุกอย่าง คอยเตือนสติเธอว่าคนที่เธอคุยอยู่นั้นไว้ใจไม่ได้แน่นอน ผมโทรศัพท์ไปง้อเธอ แต่เธอกลับไม่ฟัง บล็อกเฟสบุ๊ค บล็อกไลน์ บล็อกเบอร์ผม ผมหมดหนทางจะง้อเธอแล้วเพราะเธอมัวหลงระเริงอยู่กับคนคุยของเธอที่คุยกันได้เพียง 1อาทิตย์ ซึ่งทิ้งผม1ปีทิ้งให้ผมเครียดไม่มีความสุข แต่เธอกลับมีความสุขกับเขาอยู่ ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับมา5 วันเพราะเป็นห่วงเธอมาก ผมร้องไห้ให้เธอฟังเธอก็ไม่สนใจ กลับด่าผมว่าน่ารำคาญ เมื่อไหร่จะเลิกยุ่ง จนผมต้องขี่รถมอเตอร์ไซต์ไปหาเธอที่บ้านเธอก็ทำเหมือนไม่อยากคุย หันหน้าหนีผมตลอด ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ ผมให้เธอไปหมดแล้ว ผมเริ่มต้นกับใครไม่ได้แล้ว ผมหมดหนทางที่จะขอให้เธอกลับมาแต่ผมยังรอเธออยู่เสมอนะครับอยากให้เธอรับรู้ ผมต้องทำใจยอมรับจริงๆแล้วใช่ไหมครับ หรือแนะนำผมหน่อยเพราะผ่านมาจะครบ 1เดือนแล้วครับผมยังไม่มีวีแววว่าจะลืมเธอได้เลย ช่วยแนำนำหน่อยครับ ?