คือเรื่องของเรามันมีอยู่ว่า

มีเพื่อนคนหนึ่งรักเรามาตลอด 6 ปีแล้ว เราไม่รู้สึกอะไรเลย เพิ่งรู้ตัวตอนที่มีคนรอบข้างมาบอกว่าเขาชอบเรา เราดูไม่ออก อาจเป็นเพราะเขาคือเพื่อนเรามาตลอดเราก็ติดว่าเขาไม่ได้อะไรกับเรา
เราเจอเขาตอนม.4ค่ะ เรียนอยู่ห้องเดียวกัน เป็นเพื่อนกันมาและเราก็มีแฟนตอนม.4 เป็นเพื่อนกัน เขาบอกเขาชอบเราก่อนแฟนของเราที่เราคบตอนม.4 แต่เขาไม่กล้าบอก พอเรามีแฟน เขาก็เลยปฏิบัติกับเราเหมือนเพื่อนๆกัน
ในช่วงม.4-ม.6 เรามีแฟนมาตลอด และติดแฟนมาก เขาก็เลยไม่ค่อยได้เจอเราเท่าไหร่ แต่คอยเป็นห่วงเรา ดูเราทุกวัน(อันนี้เขาบอกตอนเรารู้เรื่องว่าเขาชอบเราแล้ว) เวลาเราทะเลาะกับแฟนเขาก็คอยมาอยู่กับเรา ทักเรา ซึ่งตอนนั้นเราก็คุยปกติ เหมือนเพื่อนมาเป็นห่วงไม่ได้เอะใจอะไร
พอมาถึงมหาลัย เขาก็เข้าเรียนคณะเภสัช เขาบอกว่าเขาเห็นเราอยากเข้าเรียนเภสัชมาก เขาเลยสมัครตามเราทั้งที่เขาไม่ชอบเรียนเคมี หรือไม่มีความคิดที่จะเป็นเภสัชเลย เราสมัครเภสัชก็จริงแต่ตอนสุดท้ายเราไม่ได้เลือกเภสัชเราเลือกเรียนครูกับอีกมหาลัยแทนด้วยเพราะปัญหาหลายอย่าง แต่เราสอบติด เขาเห็นเราสอบติดเขาเลยคิดว่าเราจะเรียนแน่ๆ เขาเลยตัดสินใจเรียน และเขาก็มารู้ทีหลังว่าเราไม่ได้เลือกไปสัมภาษณ์
เขาก็บอกว่าเขาเสียใจ เขาอยากดูเราไปห่างๆเลยเลือกเรียน แต่ตอนนี้เขาก้เรียนเภสัชอยู่นะคะ
และตอนมหาลัยเราได้แยกมหาลัยกับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันคะ ส่วนเรากับเขาอยู่คนละมหาลัยแต่ยังอยู่อำเภอเดียวกันคะ ในตอนที่เราอยู่มหาลัยเขาก็เริ่มคอยมาทักทายไปรับไปส่ง เราก็สนิทสนมกันมากพอสมควร แบบเราจะไปไหนเขาก็ไปรับ เขาชวนไปกินข้าวเย็นบ้าง ไปอ่านหนังสือที่ร้านกาแฟบ้าง ไม่ก็ชวนเราดูหนัง เขาออกค่าใช้จ่ายตลอดเลยคะ กินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยว ค่าน้ำมัน พอเราบอกเราจะช่วยเขา เขาก็ไม่รับเงินจากเราคะ มีรับบ้างแต่น้อยมาก เขาไม่ได้รวยอะไรนะคะ พ่อแม่เขาให้เงินมาใช้พอๆกับเรา แต่เขาเก็บเงินของเขาไว้เพื่อเอามาเลี้ยงเราคะ
ในตอนแรกๆเราก็ไม่รู้นะคะ จนเพื่อน แม้กระทั่งพ่อแม่ของเราบอกเราว่าทุกคนดูออกว่าเขาอะชอบเรา เราเลยไปถามเขาตรงๆว่าเขาชอบเราหรอ เขาก็บอกว่าใช่เขาชอบ พอเรารู้เราก็ตกใจนะคะ แต่เราก็เหมือนเดิมกับเขา ปล่อยให้เขามารับมาส่งเหมือนเดิม ทุกคนอาจคิดว่าเราให้ความหวังนะคะ แต่ไม่รู้สิ เราไม่ได้คิดอะไรอะไรอะคะ แค่เรารู้ว่าเขาชอบเราเราต้องเปลี่ยนไปหรอ มันไม่ใช่อะคะ เขาก็รู้ว่าเราไม่ได้มีใจให้เขา เพราะเราก็โอเคกับทุกคน อีกอย่างเรามีแฟนอยู่แล้ว เขาทำได้แค่ดูแลเพียงแค่นี้ จนกระทั่งตอนนี้เราอยู่ปีสาม ช่วงสิ้นปีเราทะเลาะกับแฟนแล้วเราก็เลิกกับแฟน เราเสียใจมากร้องไห้ฟูมฟาย เราคบกับแฟนมา5ปีแล้วคะ คนเดิมกับตอนที่อยู่ม.ปลาย เหตุผลเพราะแฟนเราบอกอยากอยู่คนเดียว แต่พอผ่านไปหนึ่งอาทิตย์แฟนเราก็มีผู้หญิงคุยใหม่ เราเสียใจมากๆ และเขาก็คอยโทรหารับปลอบเราตลอด เขาบอกเขาทรมานมากที่เห็นเราเสียใจขนาดนี้ เขาเลยไปบวชคะ เขาบวชแล้วคิดถีงแต่เราตลอด พระที่วัดบอกเราว่า ตอนช่วงที่เขาบวช เวลาจะทำอะไรดีๆ เขาก็จะเอ่ยชื่อเราให้เราได้แต่สิ่งดีๆ เราอึ้งมากเลยคะ คือเขารักเรามากๆ รักมานานหลายปี และเขาก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย จนตอนนี้ทั้งเพื่อน ทั้งพ่อแม่ของเรา เชียร์ให้เราคบกับเขา
เพราะเขาเป็นคนดีมาก ที่บ้านพอมีฐานะบ้าง เรียนเภสัช ไม่เคยพูดไม่เพราะ เป็นสุภาพบุรุษ ขยันช่วยเหลือทำงานที่บ้าน (เขาจะกลับบ้านไปช่วยครอบครัวทำงานทุกอาทิตย์ ตอนเรียนอยู่หอในเมืองนะคะ) ในหมู่บ้านรู้จักและญาติผู้ใหญ่รักเขามาก เขายอมทำเพื่อเราทุกอย่าง ไม่ยอมให้เราทำอะไรเลย เขาจะกินเขาต้องให้เรากินก่อน ก่อนจะทำอะไรเขาจะถามเราเสมอว่าเราชอบไหม พอเรามีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องอะไร เค้าคอยช่วยเหลือทุกอย่าง แม้กระทั่งเรื่องเงิน คือทุกๆคนอิจฉาเรามากค่ะที่มีคนดีๆมารักเรา แต่ติดอยู่ตรงที่ว่าเราเพิ่งเลิกกับแฟน แล้วเรายังรักแฟนเก่าอยู่มาก เราไม่ได้รักเขาเลยเราคิดกับเขามาแค่เพื่อนตลอด และข้อเสียของเขาก็มีแค่เขาอ้วนมาก 150 กิโลและหน้าตาไม่ดีเลย
แต่ทุกคนบอกว่าให้เรารักที่ความดีของเขา ถ้าเราเลือกเขา เขาจะทำทุกอย่างเพื่อเรา เราจะเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก

แล้วทุกคนคิดว่าเราจะรักเขาได้ไหมคะ คนที่เราไม่ได้รักเลย แต่เขาทำดีกับเราทุกๆอย่าง บอกตรงๆตอนนี้เรายังทำใจเรื่องแฟนเราไม่ได้และแฟนเราทำท่าทีว่าจะกลับมาหาเรา เราเป็นคนใจอ่อนมากค่ะ


คนที่เรารักเขามาก คบกับมา5ปี แต่เขาเคยทิ้งเราไปแล้วกลับมาพร้อมคำสัญญาว่าจะไม่ทำอีก
กับคนที่รักเรามาก แอบรักเรามาตลอดหลายปี ยอมทำทุกอย่างเพื่อเรา แต่เขาเพียงแค่อ้วนและหน้าตาไม่ดี และเราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขานอกจากเพื่อน

คือเราจะต้องเลือกแล้วค่ะ เราจะเรียนจบแล้วและคนดีๆก็ไม่ได้ผ่านมาง่ายๆ เรายอมรับค่ะ ว่าถ้าเราตัดสินใจเลือกเขาแล้วเราจะเป็นผู้หญิงที่โชคดี แต่ในจิตใจเรา เรายังไม่ได้รักเขาเลยสักนิด และยังรักแฟนเก่าอยู่มาก นี่มันเป็นปัญหาเดียวของเรา

ขอบคุณค่ะ