มีเทคนิคอะไรที่จะพาเราผ่านความจน และอยู่อย่างพอมีพอกินได้คะ

เราผ่านมันมาได้แล้ว ถึงไม่ได้รวย แต่ก็ไม่ลำบากเหมือนแต่ก่อน สามารถเลี้ยงตัวเอง สามารถเลี้ยงพ่อแม่ได้ ให้เขาเลิกทำงานได้ แม้จะเรียนจบเเค่ม.6 ทำงานโรงงาน  เทคนิคหลักๆเลยก็คือความอดอันนี้ต้องมีเยอะๆนะ อดทนกับงาน อดทนกับคน และไม่เลือกงาน คำว่าไม่เลือกงานไม่ยากจนมันใช้ได้จริงค่ะ บริหารการใช้เงิน รู้จักเก็บออม ไม่เพิ่มหนี้ให้ตัวเอง โดยเฉพาะหนี้นอกระบบ  สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ทำให้เราผ่านความจนมาเป็นพออยู่พอกินได้ แล้วเพื่อนๆล่ะคะมีเทคนิคดีๆอะไรแนะนำหน่อย

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
ออมเงินครับ

คนไทยไม่ถูกสอนให้รู้จักออมเงินเลย แล้วจะมีคลังสำรองยามชีวิตฉุกเฉินได้ยังไง
mindset ของคนไทยทุกวันนี้ คือ เงิน = ใช้
ยิ่งสิบกว่าปีให้หลังมานี้ยิ่งหนัก เพราะถูกปลูกฝัง mindset ก่อหนี้  
คือ อยากได้อะไรต้องก่อหนี้ ไม่งั้นจะไม่ได้เลยเดี๋ยวนี้
ศก.เลยฝืดในวันนี้เพราะหนี้ครัวเรือนสูงมาก

ส่วนคนที่อยากรวย ก็คิดจะ "ลงทุนเลยโดยไม่มีเงินออม"
แค่ได้เงินมาก้อนนึงหรือพอมีเงินเก็บบ้างนิดหน่อย โดดไปลงทุนเลยครับ
ถามว่าแล้วเงินมีออมหรือยัง ตอบว่าไม่มีซะทั้งนั้น

คือถ้าเราไม่ใช้เงินทุกบาทที่ได้มา ก็เอาไปลงทุนเพื่อหวังรวยหมด
อยู่บ้านยังต้องมีตุ่มมีแทงก์รองน้ำเลย  แล้วนี่ชีวิตเรากะใจจะไม่ออมเงินกันเลยใช่ไหม

"ออมก่อนที่เหลือค่อยใช้"  "รายได้-เงินออม = รายจ่าย"
ถ้าคนไทยทำแค่นี้ได้ ผมบอกได้เลยว่าชีวิตมั่นคงแน่นอนครับ
ความคิดเห็นที่ 18
พอดียังจนอยุ่  แต่พ่อแม่เราหลุดพ้นจากความจน
พ่อทำงานคนเดียว เลี้ยงคนทั้งบ้านรวมแม่ด้วยสี่คน
มันเริ่มจากการที่พ่อจบปวส. ตั้งใจทำงาน จนบริษัทส่งเสียให้เรียนต่อภาคค่ำ จนจบตรีด้านวิศว
จากงานสายช่าง กลายเป็น วิศวกร เป็นผู้จัดการ  เป็นที่ปรึกษา ก้าวหน้าตามลำดับ
ปี 2540 เศรษฐกิจแย่มาก  พ่อก็ยังอยู่ภาวะปลอดภัย ไม่โดนเชิญออกเหมือนคนอื่น ๆ
พอจะลาออก บริษัทก็ไม่ให้ออก พอเกษียณ บริษัทก็ยังไม่อยากให้เกษียณ

ความตั้งใจทำงาน + อุปนิสัยที่ดีของพ่อ  + การเก็บออมของแม่  + การเลี้ยงดูที่ดี
คือ เราและน้องรักการอ่าน ไม่มีใครยุ่งอบายมุข การพนัน เกเร
ทำให้ที่บ้านมีเงินทองใช้ มีบ้านอยู่ตามอัตภาพ  ไม่ลำบากกัดก้อนเกลือกินเหมือนช่วงแรก ๆ ที่เราโตมา

เรามีพ่อเป็นแรงใจ เป็นต้นแบบในการเจริญรอยตามในชีวิต
ตัวเรายังจนอยู่  แต่เราก็เรียนรู้ว่าการเป็นคนทำงาน มุ่งมั่น พัฒนาตัวเอง เป็นคนนิสัยดี มีความรอบรู้
มันทำให้เราอยู่ตรงจุดไหนก็ได้และเป็นที่ยอมรับขององค์กร
ไม่ว่าจะอยู่หรือจะไป หลายที่อยากได้เรากลับไปทำงานด้วย หรือหัวหน้าบางแผนกก็อยากได้ตัวเราไปทำงานด้วย
ถ้าทำเอกชน ชีวิตคงรุ่งแน่ ๆ แต่แปลก
แทบไม่มีเอกชนตอบรับการสมัครงานของเราเลย อาจจะเป็นเพราะสาขาที่เรียนด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่