สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องเล่า เกี่ยวกับเสียงที่หาที่มาที่ไปไม่ได้ เรื่องเกิดขึ้นนานมาแล้ว ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2547 หากย้อนจากตอนนี้ ก็ 20 ปีแล้ว ตอนนั้นหนูได้มีโอกาสได้เข้าไปเรียนในโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งของ

กราฟความสุขในการดูละครเรื่องนี้มีแต่พุ่งขึ้นๆ นึกว่าละครใกล้จบจะไม่มีอะไรแล้ว แต่ตอนเมื่อคืนชอบฉากงานเลี้ยงส่งหนูนามากครับ ละครทำมาสมกับเป้นความบันเทิงในบ้านจริงๆ ดูแล้วบันเทิงเริงใจดีแท้ หนูนาเต้นได้

วนดูไปดูมาจนเราจำบทได้หมดเเระเนี่ย คือถ้าหนูนาจำบทไม่ได้นี่ถามเราได้เลย วันๆก็ดูฉากฟินๆตามนี้ เราดูนางเอกเย็บแผลมีดบาด. เเวะไปหายใจเข้าหายใจออกกับฉากติดกระดุม. ติดเสร็จมันร้อนเนอะก็แวะไปล้างหน้าที่ลำธ

ตอนนี้ติดเรื่อง ตามรักคืนใจ มากลุ้นว่า พ่อลูกเขาจะได้รู้ตัวตนกันเมื่อไหร่ มันเลยฟิน อิน ซึ้ง ทุกครั้งที่มีฉาก หนูนา กับ น้าราม ในเวอร์ชั่นนี้ น้าราม อู๋ ช่างดูอบอุ่นเป็นผู้ใหญ่ใจดี แอบลึกลับ (เซ็กซี่)

หนูจะจบม.3แล้วค่ะแต่ยังไม่ได้คิดเลยว่าจะเรียนต่อที่ไหน มีที่ๆลังเลอยู่2ที่ค่ะ 1. รัตนโกสินทร์สมโภชบางขุนเทียน 2. เสาวภา อันนี้คือไปตามพี่ แม่แนะนำหนูว่าเรียนที่วัดสิงห์ไหมเพราะเดินทางง่ายแต่คือหน

บทละครสั้น: ความรักของญาดา ตัวละคร:   1.  ญาดา - เด็กสาว ม.ปลาย ร่าเริงและมุ่งมั่น   2.  พี่ดล - รุ่นพี่ ม.6 ผู้ใจด