ก่อนอื่น เราขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งค่ะ กับครอบครัว สหวงษ์ เรามองแววตาคุณโบแล้ว รุ้สึกคิดถึงตัวเองเป็นอย่างมากเมื่อ 2 ปีก่อนค่ะ เราอยากให้กำลังใจคุณโบ น้องมะลิ และครอบครัว มันยากที่จะทำใจค่ะ แต่ความเข้มแข็งจะทำให้คุณผ่านมันไปได้ ไม่มีเรื่องอะไรในโลกนี้ที่มันไม่ควรเกิด มันเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้วค่ะว่ามันต้องเป็นเช่นนี้ เหมือนเรื่องของเราเมื่อ 2 ปีก่อนค่ะ
ตอนนั้น เราคบกับแฟนมา 5 ปีค่ะ แฟนอยากมีลูกมากค่ะ แต่ก็ไม่มีนะคะซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจกันเป็นว่าเล่น จนเรา 2 คนถอดใจแล้วค่ะ แล้วเมื่อต้นปี 57 หลังปีใหม่ เราก็รุ้สึกว่าเราอ้วนขึ้น น้ำหนักขึ้น ตั้ง 5 โล น่าจะเป็นเพราะช่วงปีใหม่มีปาร์ตี้เยอะแน่นอน เราก็พยามลดน้ำหนักค่ะ แต่ก็ไม่ยอมลง จนสุดท้ายไม้ตายค่ะ คุยกันกะเพื่อน ยาลดความอ้วนไหมแก เกิดมาก็ไม่เคยกิน กินไปสัปดาห์แรก ก็ไม่มีใครลดค่ะ จนน้องที่ทำงานคนนึงมาทักพี่อีกคนว่า เจ้กินไปถ้าท้องทำไง อันตรายนะ เราก็เลยฉุกคิด เออ ช่วงนี้ชั้นไม่ได้ตรวจเลย ตรวจเล่นๆดีกว่า แต่ไม่คิดว่าจะท้องนะคะ จนตอนเช้าเราก็ตรวจ กรี๊ดลั่นห้อง เรียกแฟนมาดู เพราะขึ้น 2 ขีด แฟนก็งงๆ ผสมดีใจนะคะ แล้วเราก็คุยกันว่าจะจัดงานแต่งงานค่ะ และไปฝากครรภ์
เราได้ฤกษ์มาคือ ต้นเดือน พค.ค่ะ ระหว่างนี้เราก็เตรียมงานไปเรื่อยๆ รุ้สึกมีความสุขดีค่ะ จากที่เราเคยขี้เหวี่ยงกะแฟน เราก็ไม่เป็นนะคะ รุ้สึกรักแฟนมาก และแฟนเราก็ดีกับเรามากเช่นกัน แต่ช่วงนั้นเรามักจะฝันเห็นเด็กหน้าเศร้า ซึ่งเด็กในฝันหน้าเหมือนแฟนเรามาก
จนวันที่ไปหาหมอนัดครรภ์ปกติตอนเดือนเมษา ตอนนั้นเราอยากกินเชอรี่นอกมาก แฟนก็บอกว่าต้องหาให้เรากินให้ได้ ขับรถวนจนทั่ว กทม. ก็ไม่มี เราบอกเออไว้พรุ่งนี้ก็ได้ แฟนก็บอกอยากให้กินวันนี้อ่ะ จนวันนั้นเราเพลียมาก แล้วหลับไป ตอนสักเที่ยงคืนได้ น้องชายโทรมาชวนแฟนเราออกไปนั่งกินเหล้าแถวบ้าน แฟนเราก็ขับบิ๊กไบท์ออกไป ตอนนั้นเราง่วงมาก เราก็บอกแฟนให้ขับรถยนต์ไปเหอะ แฟนก็บอกว่าเค้าอยากขับมอไซด์ (แฟนเราเค้ารักมอไซด์คันนี้มากค่ะ มันเป็นความฝันของเค้า )หลังจากแฟนออกไป เราก็นอนไม่หลับอีกเลย จากที่เพลียๆ จนตี 3 เราก็เลยโทรหาแฟนว่าเรานอนไม่หลับเลย กลับมาเลยได้ไหม แฟนก็ก็บอกโอเค
จนตีสามกว่าๆ แฟนโทรมาบอกจะซื้อ ราดหน้ากะมะละกอมาให้นะ หิวใช่ไหม เราก็ได้ๆ กลังจากนั้นอีกไม่ถึง10 นาที น้องสะใภ้ไลน์มาว่า แฟนเรารถคว่ำอยุ่ รพ. เราก็รีบออกไป
ไปถึง รพ. แฟนเราหมดสติค่ะ ต้องรีบทำการผ่าตัดสมอง หมอบอกไม่อันตรายมาก ถ้าผ่าเสร็จปลอดภัยก็รอฟื้นตัว จะใช้เวลานานก็ช่วงนี้แหละ วันนั้นเป็นวันที่ 19 เม.ย ค่ะ หลังผ่าสมองแฟนเราก็ไม่ฟื้นนะคะ หมอก็บอกต้องใช้เวลา เรากลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องเรากลับเจอถุงราดหน้ากะมะละกอแขวนไว้หน้าประตูค่ะ และวันที่ 21 เม.ย. แฟนเราก็จากไปอย่างสงบค่ะ ก่อนงานแต่ง 14 วัน
ตอนนั้นเราเสียใจมาก ทุกคนในครอบครัวเสียใจมาก เพราะเราคิดว่าปลอดภัยแล้วจากที่หมอบอก เราไม่ได้ทำใจกันไว้ก่อนเลย ตอนั้นเราท้องได้ 2 เดือนกว่าค่ะ คิดอยากจะตายตามไปมากๆ คิดทุกวัน แต่ก็สงสารลูกคือมันเท่ากับต้องฆ่าถึง 2 ชีวิต เป็นห่วงพ่อ ว่าจะทำใจได้ไหม คิดหลายอย่างสับสนอยุ่อย่างนี้จนชวงใกล้คลอด เราคิดว่าถ้าคลอดแล้วเราจะตายไม่ได้แล้วนะ เอาไงดี ถ้าคลอดแล้วเราต้องเลี้ยงลูก เราจะตายเอาตัวรอดคนเดียวไม่ได้ ระหว่างที่เราท้องเรารู้สึกว่ามีสามีอยุ่ใกล้ๆนะคะ เราพูดกะสามีทุกวัน กำหนดคลอดเราประมาณ 24 พย.ค่ะ แต่สามีเราเกิดวันที่ 13 พย. เราบอกว่าถ้าตัวเองจะมาเกิด ก็มาวันเดิมจะได้รุ้นะ เราก็พูดไปเล่นๆ ก่อนหน้าวันที่เราจะเจ็บท้องคลอด เราฝันว่าแฟนมาหาบอกว่าจะกลับมา แล้ววันที่ 12 พย. หมอบอกเราว่าปากมดลูกเราเปิด 3 เซนแล้ว เราอาจจะคลอดวันนี้ จะรอเลยไหม เราบอกว่าไม่คลอดวันนี้หรอก น่าจะคลอดพรุ่งนี้ แล้วเราก็กลับบ้านมา สรุปคืนนั้นเราไม่คลอดค่ะ เราคลอดวันที่13 พย. แบบที่เราบอกแฟนไว้จริงๆ
ตอนนี้ลูกชายเรา 1 ขวบแล้วเหมือนพ่อมาก แต่เราไม่ได้บอกนะคะว่าเค้าคือแฟนเรามาเกิด อาจจะใช่หรือไม่ใช่ ไม่เป็นเรื่องสำคัญค่ะ แค่ทุกอย่างมันทำให้เรารู้สึกว่า ไม่มีอะไรเป็นเรื่องบังเอิญ ทุกอย่างมันถูกกำหนดมาแล้วตามบุญกรรมค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกครอบครัวที่มีการสูญเสียนะคะ คนเราเจอกันด้วยโชคชะตะ คบกันด้วยด้วยวาสนา และจากกันด้วยบุญกรรมค่ะ
ไม่มีเรื่องบังเอิญบนโลกใบนี้ ทุกอย่างถูกกำหนดมาแล้ว
ตอนนั้น เราคบกับแฟนมา 5 ปีค่ะ แฟนอยากมีลูกมากค่ะ แต่ก็ไม่มีนะคะซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจกันเป็นว่าเล่น จนเรา 2 คนถอดใจแล้วค่ะ แล้วเมื่อต้นปี 57 หลังปีใหม่ เราก็รุ้สึกว่าเราอ้วนขึ้น น้ำหนักขึ้น ตั้ง 5 โล น่าจะเป็นเพราะช่วงปีใหม่มีปาร์ตี้เยอะแน่นอน เราก็พยามลดน้ำหนักค่ะ แต่ก็ไม่ยอมลง จนสุดท้ายไม้ตายค่ะ คุยกันกะเพื่อน ยาลดความอ้วนไหมแก เกิดมาก็ไม่เคยกิน กินไปสัปดาห์แรก ก็ไม่มีใครลดค่ะ จนน้องที่ทำงานคนนึงมาทักพี่อีกคนว่า เจ้กินไปถ้าท้องทำไง อันตรายนะ เราก็เลยฉุกคิด เออ ช่วงนี้ชั้นไม่ได้ตรวจเลย ตรวจเล่นๆดีกว่า แต่ไม่คิดว่าจะท้องนะคะ จนตอนเช้าเราก็ตรวจ กรี๊ดลั่นห้อง เรียกแฟนมาดู เพราะขึ้น 2 ขีด แฟนก็งงๆ ผสมดีใจนะคะ แล้วเราก็คุยกันว่าจะจัดงานแต่งงานค่ะ และไปฝากครรภ์
เราได้ฤกษ์มาคือ ต้นเดือน พค.ค่ะ ระหว่างนี้เราก็เตรียมงานไปเรื่อยๆ รุ้สึกมีความสุขดีค่ะ จากที่เราเคยขี้เหวี่ยงกะแฟน เราก็ไม่เป็นนะคะ รุ้สึกรักแฟนมาก และแฟนเราก็ดีกับเรามากเช่นกัน แต่ช่วงนั้นเรามักจะฝันเห็นเด็กหน้าเศร้า ซึ่งเด็กในฝันหน้าเหมือนแฟนเรามาก
จนวันที่ไปหาหมอนัดครรภ์ปกติตอนเดือนเมษา ตอนนั้นเราอยากกินเชอรี่นอกมาก แฟนก็บอกว่าต้องหาให้เรากินให้ได้ ขับรถวนจนทั่ว กทม. ก็ไม่มี เราบอกเออไว้พรุ่งนี้ก็ได้ แฟนก็บอกอยากให้กินวันนี้อ่ะ จนวันนั้นเราเพลียมาก แล้วหลับไป ตอนสักเที่ยงคืนได้ น้องชายโทรมาชวนแฟนเราออกไปนั่งกินเหล้าแถวบ้าน แฟนเราก็ขับบิ๊กไบท์ออกไป ตอนนั้นเราง่วงมาก เราก็บอกแฟนให้ขับรถยนต์ไปเหอะ แฟนก็บอกว่าเค้าอยากขับมอไซด์ (แฟนเราเค้ารักมอไซด์คันนี้มากค่ะ มันเป็นความฝันของเค้า )หลังจากแฟนออกไป เราก็นอนไม่หลับอีกเลย จากที่เพลียๆ จนตี 3 เราก็เลยโทรหาแฟนว่าเรานอนไม่หลับเลย กลับมาเลยได้ไหม แฟนก็ก็บอกโอเค
จนตีสามกว่าๆ แฟนโทรมาบอกจะซื้อ ราดหน้ากะมะละกอมาให้นะ หิวใช่ไหม เราก็ได้ๆ กลังจากนั้นอีกไม่ถึง10 นาที น้องสะใภ้ไลน์มาว่า แฟนเรารถคว่ำอยุ่ รพ. เราก็รีบออกไป
ไปถึง รพ. แฟนเราหมดสติค่ะ ต้องรีบทำการผ่าตัดสมอง หมอบอกไม่อันตรายมาก ถ้าผ่าเสร็จปลอดภัยก็รอฟื้นตัว จะใช้เวลานานก็ช่วงนี้แหละ วันนั้นเป็นวันที่ 19 เม.ย ค่ะ หลังผ่าสมองแฟนเราก็ไม่ฟื้นนะคะ หมอก็บอกต้องใช้เวลา เรากลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องเรากลับเจอถุงราดหน้ากะมะละกอแขวนไว้หน้าประตูค่ะ และวันที่ 21 เม.ย. แฟนเราก็จากไปอย่างสงบค่ะ ก่อนงานแต่ง 14 วัน
ตอนนั้นเราเสียใจมาก ทุกคนในครอบครัวเสียใจมาก เพราะเราคิดว่าปลอดภัยแล้วจากที่หมอบอก เราไม่ได้ทำใจกันไว้ก่อนเลย ตอนั้นเราท้องได้ 2 เดือนกว่าค่ะ คิดอยากจะตายตามไปมากๆ คิดทุกวัน แต่ก็สงสารลูกคือมันเท่ากับต้องฆ่าถึง 2 ชีวิต เป็นห่วงพ่อ ว่าจะทำใจได้ไหม คิดหลายอย่างสับสนอยุ่อย่างนี้จนชวงใกล้คลอด เราคิดว่าถ้าคลอดแล้วเราจะตายไม่ได้แล้วนะ เอาไงดี ถ้าคลอดแล้วเราต้องเลี้ยงลูก เราจะตายเอาตัวรอดคนเดียวไม่ได้ ระหว่างที่เราท้องเรารู้สึกว่ามีสามีอยุ่ใกล้ๆนะคะ เราพูดกะสามีทุกวัน กำหนดคลอดเราประมาณ 24 พย.ค่ะ แต่สามีเราเกิดวันที่ 13 พย. เราบอกว่าถ้าตัวเองจะมาเกิด ก็มาวันเดิมจะได้รุ้นะ เราก็พูดไปเล่นๆ ก่อนหน้าวันที่เราจะเจ็บท้องคลอด เราฝันว่าแฟนมาหาบอกว่าจะกลับมา แล้ววันที่ 12 พย. หมอบอกเราว่าปากมดลูกเราเปิด 3 เซนแล้ว เราอาจจะคลอดวันนี้ จะรอเลยไหม เราบอกว่าไม่คลอดวันนี้หรอก น่าจะคลอดพรุ่งนี้ แล้วเราก็กลับบ้านมา สรุปคืนนั้นเราไม่คลอดค่ะ เราคลอดวันที่13 พย. แบบที่เราบอกแฟนไว้จริงๆ
ตอนนี้ลูกชายเรา 1 ขวบแล้วเหมือนพ่อมาก แต่เราไม่ได้บอกนะคะว่าเค้าคือแฟนเรามาเกิด อาจจะใช่หรือไม่ใช่ ไม่เป็นเรื่องสำคัญค่ะ แค่ทุกอย่างมันทำให้เรารู้สึกว่า ไม่มีอะไรเป็นเรื่องบังเอิญ ทุกอย่างมันถูกกำหนดมาแล้วตามบุญกรรมค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกครอบครัวที่มีการสูญเสียนะคะ คนเราเจอกันด้วยโชคชะตะ คบกันด้วยด้วยวาสนา และจากกันด้วยบุญกรรมค่ะ