เรื่องหลอนนี้เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ก่อนอื่นต้องขอเท้าความก่อนนะครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนผมเรียนอยู่ชั้นปีที่ 2
มหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานี ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนในตัวเมืองอุดรธานี
ตอนปี1 พักที่หอพักในมหาลัย พอขึ้นปี 2 ผมได้ออกไปเช่าหอพักอยู่ในซอยหน้ากองบิน 23 ลักษณะของห้องพัก
ก็คือ เป็นบ้านสองชั้นครึ่งปูนครึ่งไม้ ด้านล่างแบ่งเป็นห้องพัก 3 ห้อง ผมพักชั้นล่าง
+++ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะครับ มีอยู่คืนหนึ่งผมฝันแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น เห็นผู้หญิงกับลูก เดินผ่านหน้าห้องไปด้านหลังบ้าน
ผู้หญิงคนนั้นผมยาว นุ่งกระโจมอก เดินจูงมือลูกออกไป พอตอนเช้ามาผมยังไม่คิดอะไร แต่ผมก็ยังสงสัย
ว่ามันต้องมีอะไรอยู่หลังบ้าน หลังเลิกเรียนผมก็เลยเดินออกไปดูที่หลังบ้าน ปรากฏว่า!!! ที่หลังบ้านมีศาล เป็นศาลพระภูมิเก่าๆ
ดูเหมือนว่าไม่มีใครเข้าไปไหว้ หรือทำความสะอาดนานมาก ทั้งเก่าทั้งโทรม วันนั้นผมก็เลยไปเก็บใบไม้แห้ง ตั้งแก้วธูปใหม่ให้
ตอนนั้นรู้สึกข้างหลังเย็นซู่.... เหมือนมีลมพัดเข้ามากระทบหลังให้ชวนหวิว
แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นั้นอ่ะดิ...วันก่อนหวยออก 1 วัน ใครจะเชื่อล่ะครับ ผมนอนอยู่ฝันแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น มีคนมากระซิบ
ข้างหูแต่ได้ยินชัดเจนบอกเลข 2 ตัว ผมตกใจมาก!!! ตื่นขึ้นมารีบหากระดาษมาจดไว้ กลัวเช้ามาลืม... ฟ้าสว่างผมรีบโทรไปบอก
แม่ซื้อ ปรากฏว่าถูกหวยจริงๆ ผมจึงซื้อพวงมาลัย ซื้อน้ำแดง จุดธูปไหว้ที่ศาลพระภูมิหลังบ้าน
--เมื่อกี้เขามาให้โชค แต่ต่อมาเขามาทำให้เราหลอนนนนน โอ้...ไม่นะ แต่มันเกิดขึ้นจริง ไม่รู้เขาโกรธอะไรผม อยู่มาวันหนึ่งเวลาประมาณ 5 ทุ่ม
ผมนั่งทำงานที่หน้าคอม โดยที่ปิดไฟห้องให้มืด เหลือแค่ไฟหน้าจอคอม พอทำงานไปซักพักขนเริ่มลุก รู้สึกว่ามีอะไรอยู่ที่ด้านหลัง ผมรีบวิ่งออกประตูหลังห้องแล้วมองเข้ามาเห็นเงาดำวิ่งผ่าความมืดไปตรงเสาไม้กลางห้อง ผมตกใจสุดขีด ตัดสิ้นใจวิ่งเข้ามาเปิดไฟห้อง ปรากฏว่าไม่มีอะไร
วันนั้นผมรีบปิดคอม ไหว้พระ หาพระมาห้อยคอ แล้วปิดไฟนอน แต่เหตุการณ์มันยังหลอนไม่จบ ผมหลับไปซักพักแล้วฝันแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่ผมรู้สึกตื่นมากกว่าหลับ ปรากฏว่าเห็นอีกแล้ว ขุ่นพระ!!! คราวนี้มาสองแม่ลูก ลูกไว้ผมมัดจุก มันวิ่งงงงงเข้ามากัดมือด้านซ้ายผม
แม่ยืนมอง ผมรีบสะบัดมือออก ร้องงงง โอยยยยย ผมรีบลุกวิ่งไปเปิดไฟ ไม่ไหวๆ ถ้าเป็นแบบนี้ไม่ไหว คืนนั้นผมไม่นอนเลยครับ
พอตื่นเช้ามา พี่ข้างห้องเขาถามว่าเมื่อคืนมีไรป่าว ได้ยินเสียงร้อง ผมก็เลยบอกเขาไปว่าไม่มีอะไรครับพี่ แต่พอดีวันนั้นเจ้าของบ้านพัก
เขามาดูแล ตรวจสอบความเรียบร้อย ผมก็เลยได้โอกาสถาม
ผม : "ยายครับ ผมถามตรงๆนะครับ ที่นิ่มีอะไรมั๊ยครับ เมื่อคืนผมนอนไม่ได้เลย"
เจ้าของบ้าน : ยิ้ม แล้วพูดว่า "ถ้าว่างๆก็เอาพวงมาลัยไปไหว้ศาลหลังบ้านด้วยนะ ถ้าเราทำดี อยู่แบบสงบ เขาก็ไม่ทำอะไรเราหรอก เขาชอบให้โชค"
ผม : อึ้งไปซักพัก "ครับ"
เจ้าของบ้าน : "แต่ก่อนตรงนี้เป็นบ้านเก่ายาย อยู่ตั้งแต่เด็ก ยายเลยรื้อทำบ้านใหม่เพื่อปล่อยให้คนเช่า แต่มันไม่มีอะไรหรอก"
ผม : "ครับ"
พอวันเสาร์ อาทิตย์ผมรีบกลับบ้านต่างจังหวัด ไปหาพระอาจารย์เพื่อรดน้ำมนต์ ผมก็เอาบ้านเลขที่บ้านพักให้พระอาจารย์ดู
พระอาจารย์บอกว่า ที่ตรงนี้แรง แต่เขาไม่ได้มาทำอะไรไม่ดีกับเราหรอก แค่มาขอส่วนบุญ ก็ให้เราทำบุญให้เขา
ผมก็สบายใจขึ้นมาหน่อยครับ แต่ยังไม่จบครับ จุดพีคคคคคคคคคค มันอยู่ที่ วันนั้นรุ่นพี่เขามาขอไฟล์โปรเจคที่ห้อง พี่เขาทำท่าทางหน้าตาตกใจ
รุ่นพี่ : "หืออออ น้องอยู่ที่นิ่หรอ"
ผม : "ครับ"
รุ่นพี่ : "อยู่นานยัง"
ผม : "2 ปีแล้ว"
รุ่นพี่ : "เจออะไรแปลกๆบ้างมั๊ย"
ผม : "ก็มีบ้างครับพี่ ทำไมหรอ"
รุ่นพี่ : "ป่าววววว เพื่อนพี่ก็เคยอยู่ที่นิ่นะ แต่อยู่ไม่ถึงสัปดาห์ ย้ายออกเลย"
ผม : "เจออะไรครับ"
รุ่นพี่ : "ออกมาจากเสาร์ไม้กลางห้อง เป็นผู้หญิงกับลูก"
ผม : หน้าชาสิครับ พี่พูดมาซะขนาดนี้
แต่เชื่อมั๊ยครับ ผมอยู่ที่นิ่จนเรียนจบ เพราะขี้เกียจย้ายห้อง พอเรียนจบผมได้ย้ายออกไป คนที่มารับช่วงต่อ คือน้องที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันที่ต่างจังหวัด เขามาขออยู่ต่อผม
เมื่อผ่านมาประมาณ 5 เดือน ได้มีโอกาสกลับบ้านไปเจอกันกับรุ่นน้องที่อยู่ห้องพักต่อจากผม
น้อง : "พี่ครับ ผมขอถามอะไรเกี่ยวกับห้องพักหน่อยสิ"
ผม : "อืม ว่ามา มีอะไร"
น้อง : "อยู่นิ่เคยเจออะไรบ้างมั๊ย"
ผม : ยิ้มนิดๆ "มีอะไร"
น้อง : "อยู่ในเสาร์กลางบ้าน"
ผม : "ผู้หญิงกับลูก"
น้อง : "ใช่ เจอตอนดึกๆ กำลังเล่นกีต้าอยู่ ผมนิ่รีบวิ่งออกจากห้องเลย เห็นบ่อยมาก กลับบ้านผมรีบไปรดน้ำมนต์กับพระอาจารย์เลย แต่เขาก็ให้โชคบ่อยอยู่นะ เจอจนผมชินแล้ว"
ผม : "อืม อย่าไปส่งเสียงดัง อยู่แบบเงียบสงบมันก็ไม่มีอะไรแล้ว"
ทุกวันนี้บ้านพักหลังนั้นก็ยังอยู่เหมือนเดิม แต่ไม่รู้ว่ามีใครจะเจอแบบเราหรือเปล่า
เรื่องก็มีอยู่ประมาณนี้ครับ ผมเป็นคนเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง แต่ขอการันตีไว้เลยครับว่า เรื่องนี้คือเรื่องจริงทั้งหมด ไม่มีข้อความหรือประโยคไหนที่แต่งขึ้นเองครับ.
ปี 2 หลอนจนลืมไม่ลง
มหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานี ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนในตัวเมืองอุดรธานี
ตอนปี1 พักที่หอพักในมหาลัย พอขึ้นปี 2 ผมได้ออกไปเช่าหอพักอยู่ในซอยหน้ากองบิน 23 ลักษณะของห้องพัก
ก็คือ เป็นบ้านสองชั้นครึ่งปูนครึ่งไม้ ด้านล่างแบ่งเป็นห้องพัก 3 ห้อง ผมพักชั้นล่าง
+++ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะครับ มีอยู่คืนหนึ่งผมฝันแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น เห็นผู้หญิงกับลูก เดินผ่านหน้าห้องไปด้านหลังบ้าน
ผู้หญิงคนนั้นผมยาว นุ่งกระโจมอก เดินจูงมือลูกออกไป พอตอนเช้ามาผมยังไม่คิดอะไร แต่ผมก็ยังสงสัย
ว่ามันต้องมีอะไรอยู่หลังบ้าน หลังเลิกเรียนผมก็เลยเดินออกไปดูที่หลังบ้าน ปรากฏว่า!!! ที่หลังบ้านมีศาล เป็นศาลพระภูมิเก่าๆ
ดูเหมือนว่าไม่มีใครเข้าไปไหว้ หรือทำความสะอาดนานมาก ทั้งเก่าทั้งโทรม วันนั้นผมก็เลยไปเก็บใบไม้แห้ง ตั้งแก้วธูปใหม่ให้
ตอนนั้นรู้สึกข้างหลังเย็นซู่.... เหมือนมีลมพัดเข้ามากระทบหลังให้ชวนหวิว
แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นั้นอ่ะดิ...วันก่อนหวยออก 1 วัน ใครจะเชื่อล่ะครับ ผมนอนอยู่ฝันแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น มีคนมากระซิบ
ข้างหูแต่ได้ยินชัดเจนบอกเลข 2 ตัว ผมตกใจมาก!!! ตื่นขึ้นมารีบหากระดาษมาจดไว้ กลัวเช้ามาลืม... ฟ้าสว่างผมรีบโทรไปบอก
แม่ซื้อ ปรากฏว่าถูกหวยจริงๆ ผมจึงซื้อพวงมาลัย ซื้อน้ำแดง จุดธูปไหว้ที่ศาลพระภูมิหลังบ้าน
--เมื่อกี้เขามาให้โชค แต่ต่อมาเขามาทำให้เราหลอนนนนน โอ้...ไม่นะ แต่มันเกิดขึ้นจริง ไม่รู้เขาโกรธอะไรผม อยู่มาวันหนึ่งเวลาประมาณ 5 ทุ่ม
ผมนั่งทำงานที่หน้าคอม โดยที่ปิดไฟห้องให้มืด เหลือแค่ไฟหน้าจอคอม พอทำงานไปซักพักขนเริ่มลุก รู้สึกว่ามีอะไรอยู่ที่ด้านหลัง ผมรีบวิ่งออกประตูหลังห้องแล้วมองเข้ามาเห็นเงาดำวิ่งผ่าความมืดไปตรงเสาไม้กลางห้อง ผมตกใจสุดขีด ตัดสิ้นใจวิ่งเข้ามาเปิดไฟห้อง ปรากฏว่าไม่มีอะไร
วันนั้นผมรีบปิดคอม ไหว้พระ หาพระมาห้อยคอ แล้วปิดไฟนอน แต่เหตุการณ์มันยังหลอนไม่จบ ผมหลับไปซักพักแล้วฝันแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่ผมรู้สึกตื่นมากกว่าหลับ ปรากฏว่าเห็นอีกแล้ว ขุ่นพระ!!! คราวนี้มาสองแม่ลูก ลูกไว้ผมมัดจุก มันวิ่งงงงงเข้ามากัดมือด้านซ้ายผม
แม่ยืนมอง ผมรีบสะบัดมือออก ร้องงงง โอยยยยย ผมรีบลุกวิ่งไปเปิดไฟ ไม่ไหวๆ ถ้าเป็นแบบนี้ไม่ไหว คืนนั้นผมไม่นอนเลยครับ
พอตื่นเช้ามา พี่ข้างห้องเขาถามว่าเมื่อคืนมีไรป่าว ได้ยินเสียงร้อง ผมก็เลยบอกเขาไปว่าไม่มีอะไรครับพี่ แต่พอดีวันนั้นเจ้าของบ้านพัก
เขามาดูแล ตรวจสอบความเรียบร้อย ผมก็เลยได้โอกาสถาม
ผม : "ยายครับ ผมถามตรงๆนะครับ ที่นิ่มีอะไรมั๊ยครับ เมื่อคืนผมนอนไม่ได้เลย"
เจ้าของบ้าน : ยิ้ม แล้วพูดว่า "ถ้าว่างๆก็เอาพวงมาลัยไปไหว้ศาลหลังบ้านด้วยนะ ถ้าเราทำดี อยู่แบบสงบ เขาก็ไม่ทำอะไรเราหรอก เขาชอบให้โชค"
ผม : อึ้งไปซักพัก "ครับ"
เจ้าของบ้าน : "แต่ก่อนตรงนี้เป็นบ้านเก่ายาย อยู่ตั้งแต่เด็ก ยายเลยรื้อทำบ้านใหม่เพื่อปล่อยให้คนเช่า แต่มันไม่มีอะไรหรอก"
ผม : "ครับ"
พอวันเสาร์ อาทิตย์ผมรีบกลับบ้านต่างจังหวัด ไปหาพระอาจารย์เพื่อรดน้ำมนต์ ผมก็เอาบ้านเลขที่บ้านพักให้พระอาจารย์ดู
พระอาจารย์บอกว่า ที่ตรงนี้แรง แต่เขาไม่ได้มาทำอะไรไม่ดีกับเราหรอก แค่มาขอส่วนบุญ ก็ให้เราทำบุญให้เขา
ผมก็สบายใจขึ้นมาหน่อยครับ แต่ยังไม่จบครับ จุดพีคคคคคคคคคค มันอยู่ที่ วันนั้นรุ่นพี่เขามาขอไฟล์โปรเจคที่ห้อง พี่เขาทำท่าทางหน้าตาตกใจ
รุ่นพี่ : "หืออออ น้องอยู่ที่นิ่หรอ"
ผม : "ครับ"
รุ่นพี่ : "อยู่นานยัง"
ผม : "2 ปีแล้ว"
รุ่นพี่ : "เจออะไรแปลกๆบ้างมั๊ย"
ผม : "ก็มีบ้างครับพี่ ทำไมหรอ"
รุ่นพี่ : "ป่าววววว เพื่อนพี่ก็เคยอยู่ที่นิ่นะ แต่อยู่ไม่ถึงสัปดาห์ ย้ายออกเลย"
ผม : "เจออะไรครับ"
รุ่นพี่ : "ออกมาจากเสาร์ไม้กลางห้อง เป็นผู้หญิงกับลูก"
ผม : หน้าชาสิครับ พี่พูดมาซะขนาดนี้
แต่เชื่อมั๊ยครับ ผมอยู่ที่นิ่จนเรียนจบ เพราะขี้เกียจย้ายห้อง พอเรียนจบผมได้ย้ายออกไป คนที่มารับช่วงต่อ คือน้องที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันที่ต่างจังหวัด เขามาขออยู่ต่อผม
เมื่อผ่านมาประมาณ 5 เดือน ได้มีโอกาสกลับบ้านไปเจอกันกับรุ่นน้องที่อยู่ห้องพักต่อจากผม
น้อง : "พี่ครับ ผมขอถามอะไรเกี่ยวกับห้องพักหน่อยสิ"
ผม : "อืม ว่ามา มีอะไร"
น้อง : "อยู่นิ่เคยเจออะไรบ้างมั๊ย"
ผม : ยิ้มนิดๆ "มีอะไร"
น้อง : "อยู่ในเสาร์กลางบ้าน"
ผม : "ผู้หญิงกับลูก"
น้อง : "ใช่ เจอตอนดึกๆ กำลังเล่นกีต้าอยู่ ผมนิ่รีบวิ่งออกจากห้องเลย เห็นบ่อยมาก กลับบ้านผมรีบไปรดน้ำมนต์กับพระอาจารย์เลย แต่เขาก็ให้โชคบ่อยอยู่นะ เจอจนผมชินแล้ว"
ผม : "อืม อย่าไปส่งเสียงดัง อยู่แบบเงียบสงบมันก็ไม่มีอะไรแล้ว"
ทุกวันนี้บ้านพักหลังนั้นก็ยังอยู่เหมือนเดิม แต่ไม่รู้ว่ามีใครจะเจอแบบเราหรือเปล่า
เรื่องก็มีอยู่ประมาณนี้ครับ ผมเป็นคนเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง แต่ขอการันตีไว้เลยครับว่า เรื่องนี้คือเรื่องจริงทั้งหมด ไม่มีข้อความหรือประโยคไหนที่แต่งขึ้นเองครับ.